با مشخصات فنی و الگوی قطبی میکروفن‌های کاردیوید بیش‌تر آشنا شوید

امروزه با وجود ده‌ها هزار میکروفن در طرح‌ها و قیمت‌های متنوع، هنوز هم میکروفن‌های کاردیوید محبوبیت‌ترین و پرفروش‌ترین نوع میکروفن هستند. اگر از یک مهندس صوت یا صدابردار بخواهید که بین میکروفن کاردیوید و سایر میکروفن‌ها یکی را انتخاب کند، بی‌شک میکروفن کاردیوید را انتخاب خواهد کرد.

اما وقتی در مورد میکروفن‌های کاردیوید صحبت می‌کنیم، دقیقا از چه چیزی حرف می‌زنیم؟ اگر بخواهیم خلاصه بگوئیم، میکروفن کاردیوید، میکروفنی است که الگوی قطبی یک‌جهته دارد و اصواتی که دقیقا روبه‌رویش وجود دارند را با حساسیت بیشتری ضبط می‌کند و اصواتی که در پشتش قرار دارند را تقریبا نادیده می‌گیرد. اگر شمای گرافیکی الگوی قطبی کاردیوید را دیده باشید، می‌بینید که هرچه به سمت طرفین میکروفن حرکت می‌کنیم، حساسیت آن نسبت به امواج صوتی [حدود ۶ دسی‌بل] کاهش می‌یابد. اصلا یکی از ویژگی‌هایی که میکروفن‌های کاردیوید به آن شهرت دارد، همین است؛ حساسیت نسبت به اصوات روبه‌رو و ریجکت(نادیده گرفتن) اصوات موجود در قسمت پشت میکروفن.

الگوی قطبی کاردیوید عموما با عناوین زیر هم توصیف می‌شود:

• یک‌طرفه
• الگوی قلبی(شباهت ظاهری به قلب انسان)
• الگوی کلیه(شباهت ظاهری به کلیه انسان)

در این مقاله تخصصی و نسبتا طولانی می‌خواهیم به شکلی دقیق و عمیق در مورد میکروفن‌های کاردیوید صحبت کنیم و تا حد امکان، جزئیات فنی مربوط به این نوع میکروفن‌ها را پوشش دهیم. پس همراه‌مان باشید…

برای دسته‌بندی بهتر مطالب موجود در این مقاله، آن‌ها را به شکل زیر لیست کرده‌ایم:

معرفی الگوی قطبی کاردیوید

• کلیاتی در مورد میکروفن‌های کاردیوید
• نحوه دستیابی و شکل‌گیری الگوی قطبی کاردیوید
• موارد کاربرد میکروفن‌های کاردیوید
• تعدادی تکنیک میکروفن‌گذاری با استفاده از میکروفن‌های کاردیوید
• معرفی تعدادی میکروفن کاردیوید باکیفیت و خوش‌ساخت
• بررسی تفاوت الگوهای قطبی مختلف با یک‌دیگر
• الگوهای قطبی زیرمجموعه کاردیوید
• پاسخ به برخی سوالات متداول

معرفی الگوی قطبی کاردیوید

گاهی اوقات یک عکس می‌تواند از هزاران کلمه مفیدتر باشد و مفهوم را بسیار سریع و آسان منتقل کند. بنابراین ما این بخش را با یک عکس ساده شروع می‌کنیم؛ دیاگرام الگوی قطبی کاردیوید.

قبل از شروع بحث، بهتر است این نکته را ذکر کنیم که شکل فوق در واقع یک تصویر ۲ بعدی است؛ حال آن‌که میکروفن‌ها در فضای ۳ بعدی کار می‌کنند. پس شاید بهتر باشد یک تصویر ۳ بعدی از این الگوی قطبی را هم ببینیم.

دلیل این‌که شکل ۲ بعدی را در ابتدای این بخش درج کردیم، سادگی و قابل فهم بودن آن است. بنابراین ترجیح می‌دهیم برای تشریح و توضیح نحوه کار الگوی قطبی کاردیوید، از همان شکل ۲ بعدی استفاده کنیم 🙂

همان‌طور که در شکل هم مشخص است، ما تصور می‌کنیم میکروفن به سمت بالا(زاویه ۰ درجه) قرار گرفته. در این شکل، تعدادی خطوطِ دوار(با فاصله ۳۰ درجه از یک‌دیگر) دورتادور کپسول میکروفن را احاطه کرده‌اند. این خطوط دوار که به ‘دایره حساسیت کپسول’ نیز شهرت دارند، نمایان‌گر زوایای مختلفِ اطراف کپسول میکروفن هستند. هرچه از مرکز این دایره به سمت محیط آن پیش می‌رویم، حساسیت میکروفن کم‌تر می‌شود یا به عبارت دیگر، از شدت صوت(یا همان حساسیت میکروفن) کاسته می‌شود. اگر با دقت به شکل اول نگاه کنید، می‌بینید که با دور شدن از مرکز دیاگرام، آمپلیتیود(شدت) صدا یا همان dB افزایش می‌یابد. این بدان‌معناست که با دور شدن از میکروفن، باید شدت صدا را افزایش دهیم و با نزدیک شدن به آن، از شدت صدا بکاهیم.

با مشاهده گراف فوق در می‌یابیم که:

• الگوی قطبی کاردیوید بیش‌ترین حساسیت را نسبت به اصوات روبه‌رویش(زاویه ۰ درجه) دارد.
• میکروفن‌های کاردیوید حساسیت کم‌تری(حدود ۶- دسی‌بل) نسبت به اصوات موجود در طرفین(زوایای ۹۰ و ۲۷۰ درجه) دارند.
• می‌توان گفت میکروفن‌های کاردیوید عملا یک‌طرفه بوده و اصواتی که در پشت‌شان قرار دارد را ریجکت می‌کنند.
• اصواتی که ‘دقیقا’ پشت میکروفن قرار دارند ‘کاملا’ ریجکت می‌شوند.

وقتی برای اولین بار شمای گرافیکی این الگوی قطبی را می‌بینید، بیش‌تر شبیه یک قلب یا کلیه به نظر می‌رسد 🙂 به همین جهت ما آن را الگوی قلبی یا کلیه‌ای هم می‌نامیم. از آن‌جا که میکروفن‌های کاردیود فقط در ‘یک’ جهت کار می‌کنند، الگوی قطبی کاردیوید و سایر الگوهای قطبی زیرمجموعه آن، UniDirectional یا یک‌جهتی هم نامیده می‌شوند.

فکر می‌کنیم صحبت در مورد مباحث تئوری تا همین‌جا کافی باشد. بهتر است این مباحث را در دنیای واقعی و هنگام کار با میکروفن‌های کاردیوید مورد بررسی قرار دهیم.

کلیاتی در مورد میکروفن‌های کاردیوید

در زیر، ویژگی‌های کلی میکروفن‌های کاردیوید را لیست کرده‌ایم:

• محبوب‌ترین و پراستفاده‌ترین میکروفن در استودیوها، کنسرت‌ها و برنامه‌های زنده
• الگوی قطبی یک‌جهتی(UniDirectional) استاندارد
• ریجکت کامل اصوات موجود در قسمت پشت میکروفن(زاویه ۱۸۰ درجه در دیاگرام)
• حساسیت کم‌تر(حدود ۶- دسی‌بل) در طرفین میکروفن
• تأثیرپذیری نسبت به اثر مجاورت
• حساسیت بالا نسبت به حروف صدادار مانند پ، س، هـ و…
• تفکیک عالی اصوات
• بهترین گزینه برای شرایطی که می‌خواهید فقط یک منبع صوتی را ضبط کنید
• Gain-Before-Feedback بالا (در مورد این اصطلاح توضیح خواهیم داد)
• محبوب‌ترین میکروفن در اغلب تکنیک‌های میکروفن‌گذاری
• حساسیت بیش‌تر نسبت به فرکانس‌های بالا؛ با افزایش فرکانس صدا، حساسیت الگوی کاردیوید افزایش یافته و شکلی شبیه به الگوی سوپرکاردیوید یا هایپرکاردیوید به خود می‌گیرد.
• حساسیت کم‌تر نسبت به فرکانس‌های پائین؛ با کاهش فرکانس صدا، حساسیت الگوی کاردیوید کاهش یافته و شکلی شبیه به الگوی ساب‌کاردیوید به خود می‌گیرد.
• در میکروفن‌هایی که ۲ دیافراگم دارند و [در نتیجه] از الگوهای قطبی گوناگون پشتیبانی می‌کنند، الگوی قطبی پیش‌فرض، کاردیوید است.
• در تکنیک میکروفن‌گذاری Mid-Side ، میکروفن کاردیوید همان Mid و میکروفن‌های ریبون Side هستند.
• Pressure-Gradient هستند.
• الگوی قطبی کاردیوید تنها با تعبیه مشبک فلزی در مقابل دیافراگم میکروفن قابل دستیابی است.
• Superposition یا همان نسبت ۱:۱ با الگوهای قطبی Bi-Directional و Omni-Directional (ترکیبی از این ۲ الگوی قطبی)

محبوب‌ترین و پراستفاده‌ترین میکروفن در استودیوها، کنسرت‌ها و برنامه‌های زنده

الگوی قطبی کاردیوید را می‌توان ‘با اختلاف’ محبوب‌ترین و پراستفاده‌ترین الگوی ضبط در بین تمام الگوهای قطبی رایج دانست. سادگی استفاده از آن و البته ریجکت کامل اصوات موجود در قسمت پشت میکروفن، کاردیوید را به یکی از بهترین الگوهای قطبی برای استفاده در استودیو، استیج و اجراهای زنده بدل کرده.

بهتر است بگوئیم در صورت نیاز به یک صدای تمیز و ایزوله‌شده، انتخاب دیگری غیر از الگوی قطبی کاردیوید نخواهید داشت 🙂

الگوی قطبی یک‌جهتی(UniDirectional) استاندارد

اجازه دهید همین اول یک موضوع را روشن کنیم: هر میکروفنی که یک جهت آن ‘حساس‌تر’ از جهت دیگرش باشد، UniDirectional یا همان یک‌جهتی نامیده می‌شود. بنابراین الگوهای قطبی نظیر “کاردیوید” ، “زیرمجموعه‌های کاردیوید” و “لوبار” همگی UniDirectional هستند. اما به هر حال این کلمه اغلب متناظر با الگوی قطبی کاردیوید مورد استفاده قرار می‌گیرد و در اکثر قریب به اتفاق موارد وقتی می‌گوئیم فلان میکروفن UniDirectional است، مقصودمان این است که آن میکروفن از الگوی قطبی کاردیوید بهره می‌برد.

دلیل این امر شاید ماهیت UniDirectional بودن الگوی قطبی کاردیوید باشد. همان‌طور که در قسمت‌های قبل اشاره کردیم، میکروفن‌های کاردیوید حساسیت بیشتری نسبت به اصوات روبه‌رویی خود نشان می‌دهند و در مقابل، اصواتی که در قسمت پشتی‌شان قرار دارد را ریجکت می‌کنند.

ممکن است با خودتان فکر کنید بعضی الگوهای قطبی، زاویه عریض‌تری را پوشش می‌دهند اما فراموش نکنید که این به قیمت حساسیتِ بیش‌تر میکروفن نسبت به اصوات موجود در قسمت پشتی خواهد بود.

ریجکت کامل اصوات موجود در قسمت پشت میکروفن(زاویه ۱۸۰ درجه در دیاگرام)

همان‌طور که گفته‌شد، یکی از دلایل شهرت و محبوبیت روزافزون میکروفن‌های کاردیوید، ریجکت کامل اصوات موجود در قسمت پشتی میکروفن(یا همان زاویه ۱۸۰ درجه) است. به هیچ وجه این موضوع را دست‌کم نگیرید. یکی از دلایلی که میکروفن‌گذاری و چینش میکروفن‌های کاردیوید را تسهیل کرده، دقیقا قابلیت ریجکت اصوات پشتی است. به بیان ساده، برای ضبط صدای یک ساز یا وکال، فقط کافی است میکروفن را به سمت منبع صوتی مورد نظرتان تنظیم کرده و فاصله آن با سایر اصوات [اضافه] محیط را افزایش دهید.

شاید یکی از جالب‌ترین و حیرت‌انگیزترین موارد کاربرد میکروفن‌های کاردیوید، اجراهای زنده و استیج باشد. در واقع متداول‌ترین کاربرد Rear Rejecting (یا همان نادیده گرفتن اصوات پشتی میکروفن) کنسرت‌های موسیقی است. اگر دقت کرده باشید، روی استیج‌ها اسپیکرهای مانیتورینگ بزرگی قرار دارند که موزیسین‌ها به کمک آن می‌توانند صدای ساز یا وکال را بشنوند. در این شرایط، فقط یک میکروفن کاردیوید می‌تواند صدای خواننده را شفاف و طبیعی ضبط کند و اصوات بلند اسپیکرهای مانیتورینگ که دقیقا پشت میکروفن قرار دارند را نادیده بگیرد.

حساسیت کم‌تر(حدود ۶- دسی‌بل) در طرفین میکروفن

با توجه به شکل اول – که حالت ایده‌آل الگوی قطبی کاردیوید را نشان می‌دهد – می‌بینیم که میکروفن‌های کاردیوید نسبت به اصواتی که دقیقا روبه‌روی کپسول قرار دارند(زاویه ۰ درجه) بیش‌ترین حساسیت را دارند و هرچه به سمت پشت میکروفن(زاویه ۱۸۰ درجه) می‌رویم، حساسیت آن کاسته شده و در نهایت به حداقل میزان ممکن می‌رسد.

به عبارت دیگر، با رسیدن به زوایای ۹۰ و ۲۷۰ درجه، حساسیت میکروفن حدود ۶- دسی‌بل کاهش می‌یابد و اگر به سمت پشت میکروفن حرکت کنیم، حساسیت آن به حداقل مقدار ممکن‌اش می‌رسد. توجه داشته باشید که کاهش/افزایش حساسیت میکروفن با میزان حساسیت آن در زاویه ۰ درجه یا همان On-Axis مقایسه می‌شود.

یکی از نکات جالب در مورد میکروفن‌های کاردیوید این است که اگر زوایای ۹۰ و ۲۷۰ درجه که در آن‌ها حساسیت میکروفن حدود ۶- دسی‌بل کاهش می‌یابد را هم جزو محدوده قابل پوشش میکروفن به حساب آوریم، این الگوی قطبی در عین حال که یک الگوی UniDirectional است، بسیار عریض و Wide خواهد بود.

تأثیرپذیری نسبت به اثر مجاورت

ماهیت الگوی قطبی کاردیوید به گونه‌ای است که پشت دیافراگم [به وسیله متریال مشبک آکوستیکی] باید در معرض اصوات خارجی قرار بگیرد. این متریال آکوستیکی باعث تغییر فاز و [در بعضی مواقع] آمپلیتیود امواج صوتی می‌شود. این بدان‌معناست که دیافراگم به واسطه اختلاف فشار صوت بین قسمت جلویی و پشتی‌اش می‌تواند حرکت کند. به بیان دیگر، الگوی قطبی کاردیوید بر اساس اصول Pressure-Gradient کار می‌کند.

اگر بخواهیم ساده بگوئیم، میکروفن‌هایی که بر اساس اصول Pressure-Gradient کار می‌کنند(به طور کلی هر میکروفنی که Omni-Directional نیست) نسبت به اثر مجاورت تأثیرپذیری دارد.

خوش‌بختانه از آن‌جا که یک طرف دیافراگم میکروفن‌های کاردیوید توسط متریال آکوستیکی احاطه شده، این میکروفن‌ها آن‌قدرها هم که می‌گویند نسبت به اثر مجاورت حساس و تأثیرپذیر نیستند. اگر بخواهیم مقایسه‌ای انجام دهیم، میکروفن‌های Bi-Directional – که در آن‌ها هر دو طرف دیافراگم در معرض اصوات خارجی قرار دارد – به‌مراتب تأثیرپذیری بیشتری نسبت به اثر مجاورت دارند.

حساسیت بالا نسبت به حروف صدادار مانند پ، س، هـ و…

هرچند یک طرف میکروفن‌های کاردیوید کم‌تر در معرض اصوات خارجی قرار دارد اما به هر حال اصوات می‌توانند وارد کپسول شده و با دیافراگم برخورد کنند. به همین دلیل است که میکروفن‌های کاردیوید در مقابل حروف صدادار مانند پ، س و… حساسیت نسبتا بالایی از خود نشان می‌دهند.

منظور از حروف صدادار، حروفی هستند که موقع بیان آن‌ها، مقدار زیادی هوا با انرژی نسبتا زیادی از دهان خارج شده و به دیافراگم میکروفن برخورد می‌کند. انرژی این حروف می‌تواند باعث به وجود آمدن اختلاف فشار صوتی بین دو طرف دیافراگم شود. از آن‌جا که این اختلاف فشار خیلی سریع و ناگهانی اتفاق می‌افتد، حروف صدادار می‌توانند باعث به وجود آمدن پاپ‌هایی در سیگنال خروجی میکروفن شوند.

اکنون با مطالعه توضیحات بالا، دلیل آن‌که میکروفن‌های کاردیوید حساسیت نسبتا زیادی به صدای باد دارند را بهتر درک می‌کنیم.

تفکیک عالی اصوات

با توجه به یک‌جهتی بودن الگوی قطبی کاردیوید و ریجکت اصوات موجود در قسمت پشتی میکروفن، این نوع میکروفن‌ها توانایی حیرت‌انگیزی در تفکیک و جداسازی اصوات دارند.

واید بودن محدوده ضبط(حساسیت) میکروفن‌های کاردیوید، باعث می‌شود هنگام میکروفن‌گذاری، آزادی عمل خوبی داشته باشید. به بیان دیگر، با میکروفن‌گذاری مناسب می‌توانید اصوات مختلف را به بهترین شکل ممکن از هم تفکیک کنید.

یکی از بهترین تکنیک‌ها برای حذف اصوات ناخواسته یا جداسازی اصوات مختلف از یک‌دیگر، تکنیک میکروفن‌گذاری نزدیک است. همان‌طور که از نام آن می‌توان حدس زد، در این تکنیک بایستی سعی کنیم میکروفن را در نزدیک‌ترین فاصله نسبت به منبع صوتی قرار دهیم تا بدین‌ترتیب، از ورود و برخورد اصوات ناخواسته با دیافراگم میکروفن جلوگیری کنیم.

این موضوع شاید در مکان‌های ساکت و خلوت کاربرد چندانی نداشته باشد اما در محیط‌های پرسروصدایی مانند اتاق ضبط و اجرای زنده در یک استودیو، استیج و سالن‌های همایش، استفاده از یک میکروفن کاردیوید کاملا ضروری و لازم است. از این‌ها گذشته، گاهی اوقات بودجه کافی برای آکوستیک کردن اتاق مورد نظرمان را نداریم؛ در چنین شرایطی می‌توانیم یک میکروفن کاردیوید تهیه کرده و آن را به گونه‌ای قرار دهیم که کم‌ترین نویز ممکن را ضبط کند. از آن‌جا که این نوع میکروفن‌ها توانایی خوبی در جداسازی اصوات دارند، می‌توان از آن‌ها برای ضبط صدایی شفاف و تمیز بهره برد.

بهترین گزینه برای شرایطی که می‌خواهید فقط یک منبع صوتی را کنید

میکروفن‌های کاردیوید را می‌توان بهترین گزینه برای ضبط ‘یک’ منبع صوتی دانست. البته مقصود ما از ‘یک’ منبع صوتی، قرار دادن یک ساز یا وکال در استودیو و ضبط صدای آن نیست 🙂 این کار را هر میکروفنی می‌تواند انجام دهد. برای مثال، شرایط زیر را در نظر بگیرید:

نصب میکروفن برای ضبط صدای یک ساز در یک ارکستر بزرگ

نصب میکروفن برای ضبط المان‌ها و عناصر مجزای درام یا پرکاشن

ضبط صدای ‘یک’ شخص در استودیو یا استیج

تکنیک میکروفن‌گذاری نزدیک برای ضبط صدای سازهای مختلف در اتاق ضبط

Gain-Before-Feedback بالا

اگر به خاطر داشته باشید، قرار بود در مورد این اصطلاح صحبت کنیم. الان نوبتی هم که باشد، نوبت همین مورد است. به طور کلی منظور از Gain-Before-Feedback ، آمپلیفای کردن اصوات قبل از پخش(Feedback) آن است. بهترین مثال در این مورد، کنسرت‌های موسیقی یا برنامه‌های گفت‌وگومحور است که در آن، اصواتی که توسط میکروفن گرفته شده‌اند، به صورت کاملا Real Time آمپلیفای شده و سپس پخش می‌شوند.

حال اگر میکروفن‌های کاردیوید به شکل مناسب و بهینه قرار بگیرند، می‌توانند میزان Gain-Before-Feedback یا همان تقویت اصوات را به حداکثر برسانند. این امر به دلیل یک‌جهتی بودن الگوی قطبی کاردیوید و ریجکت اصوات موجود در قسمت پشتی میکروفن است.

حتما شما هم تاکنون تجربه Feedback Loop را داشته‌اید. این مورد فقط در شرایطی رخ می‌دهد که میکروفن دقیقا روبه‌روی اسپیکری قرارگرفته شده باشد که Feedback خودش را پخش می‌کند 🙂 طبیعتا در این شرایط نمی‌توان از Gain-Before-Feedback اما اگر میکروفن را کمی از اسپیکرها و اصوات مزاحم و بلند دور کنید، خیلی راحت می‌توانید به یک Gain-Before-Feedback دست یابید.

محبوب‌ترین میکروفن در اغلب تکنیک‌های میکروفن‌گذاری

ما در قسمت‌های بعد به صورت کامل در مورد این موضوع صحبت خواهیم کرد اما در حال حاضر در این حد بدانید که میکروفن‌های کاریوید به دلیل عملکرد خوبی که در تکنیک‌های میکروفن‌گذاری نزدیک(Close Miking) دارند، معمولا در اغلب تکنیک‌های میکروفن‌گذاری استریو و هم‌زمان(ضبط صدا توسط چند میکروفن به صورت هم‌زمان) مورد استفاده قرار می‌گیرند.

حساسیت بیش‌تر نسبت به فرکانس‌های بالا

میکروفن‌های کاردیوید هم مانند هر میکروفن دیگری، در فرکانس‌های بالا حساسیت بیشتری از خود نشان می‌دهند. گاها دیده می‌شود که الگوی قطبی کاردیوید در فرکانس‌های بالا شکل الگوی هایپرکاردیوید یا سوپرکاردیوید را به خود می‌گیرد.

اگر بخواهیم این موضوع را از لحاظ علمی مورد بررسی قرار دهیم، باید بگوئیم دلیل چنین اتفاقی این است که در فرکانس‌های بالا، اختلاف فاز بین قسمت جلویی و پشتی دیافراگم به صورت متناوب تغییر می‌کند و همین امر سبب می‌شود میکروفن از لحاظ جهت‌گیری، حساسیت بیشتری نسبت به تغییرات امپلیتیود داشته باشد. به عبارت دیگر، تغییرات متناوب اختلاف فاز بین قسمت جلویی و پشتی دیافراگم باعث می‌شود تغییرات امپلیتیود(بلندی/آرامی صدا) نقش تعیین‌کننده‌ای در جهت‌گیری میکروفن ایفا کند.

حساسیت کم‌تر نسبت به فرکانس‌های پائین

دقیقا برعکس مورد قبل، میکروفن‌ها در فرکانس‌های پائین کم‌تر دچار جهت‌گیری می‌شوند. اما در مورد میکروفن‌های کاردیوید، این موضوع می‌تواند حتی شدیدتر باشد 🙂 گفته می‌شود در فرکانس‌های پائین، میکروفن‌های کاردیوید حتی می‌توانند ایزوله بودن قسمت پشتی‌شان را هم از دست بدهند و اصوات را از قسمت پشت‌شان ضبط کنند! در چنین مواقعی، گوئیم الگوی کاردیوید شکل الگوی ساب‌کاردیوید یا همان کاردیویدِ واید را به خود گرفته.

الگوی قطبی پیش‌فرض در میکروفن‌هایی که ۲ دیافراگم دارند

همان‌طور که بارها اشاره کردیم، میکروفن‌هایی که از چند الگوی قطبی مختلف پشتیبانی می‌کنند، عموما دارای کپسول‌های ۲ دیافراگمی(با ۲ دیافراگم کاردیوید Back-To-Back) هستند. با ترکیب دامنه سیگنال و قطب این ۲ کپسول کاردیوید می‌توان به الگوهای قطبی مختلف دست یافت.

میکروفن Mid در تکنیک میکروفن‌گذاری Mid-Side

اگر با تکنیک میکروفن‌گذاری Mid-Side آشنایی داشته باشید، نیک می‌دانید که در این تکنیک از ۲ میکروفن(یکی به عنوان Mid و دیگری به عنوان Side) استفاده می‌شود. در تکنیک Mid-Side ، میکروفن‌های کاردیوید کانال Mid و میکروفن‌های Bi-Directional کانال Side را شکل می‌دهند؛ البته محتوای کانال Side از ۲ برابر کردن سیگنال میکروفن‌های Bi-Directional و Pan آن‌ها به راست و چپ و Flip کردن فاز یکی از آن‌ها تشکیل می‌شود. پرواضح است که برای بهره‌مندی از مزایای این تکنیک، باید پروژه را به صورت استریو تعریف کنید و اگر خواسته یا ناخواسته پروژه را به صورت Mono تنظیم کنید، محتوای کانال Side را از دست خواهید داد.

Pressure-Gradient

همان‌طور که در قسمت‌های قبل هم اشاره کردیم، هر دو طرف دیافراگم میکروفن‌های کاردیوید ‘باید’ به طور مساوی در معرض اصوات خارجی قرار بگیرند؛ به همین دلیل، میکروفن‌های کاردیوید فقط می‌توانند Pressure-Gradient باشند.

امکان دستیابی به الگوی قطبی کاردیوید تنها با تعبیه مشبک فلزی در مقابل دیافراگم میکروفن

شاید با خودتان فکر کنید که منظور از عنصر آکوستیکی دقیقا چیست. برای درک این موضوع، کافی است دوباره الگوی قطبی کاردیوید را در ذهن‌تان متصور شوید. برای دستیابی به چنین الگوی ضبط جالب و هیجان‌انگیزی، باید امواج صوتی به گونه‌ای هدایت شوند که [تا حد امکان] صدای کمتری از قسمت پشتی میکروفن وارد کپسول شود. این امر فقط با تعبیه یک مشبک فلزی در مقابل دیافراگم پشتی میکروفن حاصل خواهد شد.

Superposition یا همان نسبت ۱:۱ با الگوهای قطبی Bi-Directional و Omni-Directional

یکی از راه‌های توصیف الگوی قطبی کاردیوید، Superposition کردن الگوهای قطبی Bi-Directional و Omni-Directional است.

همان‌طور که در شکل/معادله پائین می‌بینیم، برای به دست آمدن الگوی کاردیوید، قطب مثبت الگوهای Bi-Directional و Omni-Directional در زاویه ۰ درجه با هم جمع شده و قطب منفی الگوی Omni-Directional ، قطب مثبت الگوی Omni-Directional در زاویه ۱۸۰ درجه را کنسل کرده و بدین ترتیب، قسمت پشتی(با حساسیت کم‌تر) الگوی کاردیوید را شکل می‌دهند.

توجه داشته باشید که با حرکت منبع صوتی از زاویه ۰ درجه به سمت زاویه ۱۸۰ درجه، آرام-آرام قطب منفی الگوی Bi-Directional با قطب مثبت Omni-Directional ترکیب شده و بدین صورت باعث کاهش حساسیت میکروفن در طرفین و قسمت پشتی میکروفن می‌شود.

این را از ما نشنیده بگیرید اما روش فوق، یکی از بهترین راه‌ها برای توصیف الگوی قطبی کاردیوید است 🙂

نحوه دستیابی و شکل‌گیری الگوی قطبی کاردیوید

با نگاه به دیاگرام الگوی قطبی کاردیوید می‌توانیم متوجه عجیب و غریب بودن آن بشویم. اما آیا تا حالا با خودتان فکر کرده‌اید که این الگوی قطبی چگونه شکل گرفته و در میکروفن‌های مختلف پیاده‌سازی می‌شود؟ بیائید در این مورد صحبت کنیم…

همان‌طور که می‌دانید، الگوی قطبی کاردیوید فقط در میکروفن‌های Pressure-Gradient قابل دستیابی است و این نوع میکروفن‌ها به واسطه طراحی که دارند، اصوات را از ۲ جهت ضبط می‌کنند. در میکروفن‌های Pressure-Gradient ، اختلاف فشار صوتی بین قسمت جلویی و پشتی دیافراگم باعث حرکت دیافراگم و در نتیجه تولید سیگنال خروجی می‌شود. با توجه به توضیحات فوق، پرواضح است که:

• اگر فشار صوتی در قسمت جلویی دیافراگم بیشتر باشد، باعث حرکت آن به سمت عقب می‌شود.
• اگر فشار صوتی در قسمت پشتی دیافراگم بیشتر باشد، باعث حرکت آن به سمت جلو می‌شود.
• اگر فشار صوتی در قسمت جلویی و پشتی دیافراگم ‘دقیقا’ یکسان باشد، دیافراگم حرکت نخواهد کرد.

اگرچه دو طرف میکروفن‌های Pressure-Gradient به سمت اصوات خارجی باز است اما توجه داشته باشید که میزان حساسیت و باز بودن آن‌ها نسبت به فشار صوتی خارجی، ‘کاملا’ یکسان نیست.

تولیدکنندگان میکروفن برای دستیابی به الگوی قطبی کاردیوید، سازه مشبکی را جلوی قسمت پشتی کپسول تعبیه می‌کنند و این سازه با خنثی کردن فاز(یا شاید تغییر امپلیتیود) باعث پدیدار شدن الگوی قطبی کاردیوید می‌شود.

همان‌طور که در بولت‌های بالا اشاره کردیم، اگر فشار صدا در دو طرف میکروفن ‘یکسان’ باشد، دیافراگم حرکت نکرده و در نتیجه هیچ سیگنال صوتی هم به وجود نخواهد آمد. در این شرایط، سازه مشبکی با کاهش حساسیت قسمت پشتی دیافراگم، نه‌تنها باعث به وجود آمدن سیگنال صوتی شده، بلکه الگوی قطبی کاردیوید را نیز شکل می‌دهد.

برای درک بهتر این موضوع، این‌طور تصور کنید که اگر صدای موجود در قسمت پشتی دیافراگم(یعنی خارج از محیط سازه مشبکی) برای رسیدن به قسمت جلویی دیافراگم به T واحد زمان نیاز داشته باشد، طبیعتا صدای موجود در قسمت جلویی دیافراگم هم در T واحد زمان به قسمت پشتی دیافراگم(یعنی خارج از محیط سازه مشبکی) می‌رسد. حال تولیدکنندگان میکروفن با جبران زمان لازم برای رسیدن صدا به پشت دیافراگم، به شکلی هوش‌مندانه باعث کاهش حساسیت قسمت پشتی دیافراگم و به وجود آمدن الگوی قطبی کاردیوید می شوند.

توجه داشته باشید که صدا با سرعت بسیار بالایی جابه‌جا می‌شود و زمان انتقال آن از یک طرف دیافراگم به طرف دیگر آن، واقعا کوتاه است اما همین زمان کوتاه هم باعث به وجود آمدن اختلاف فاز و شکل‌گیری این الگوی قطبی می شود.

برای ساخت میکروفن‌های Multi-Pattern ، دستیابی به الگوی قطبی کاردیوید ضروری است.

امروزه میکروفن‌های Multi-Pattern برای دستیابی به الگوهای قطبی مختلف از کپسول‌های Back-To-Back استفاده می‌کنند. مثلا:

• الگوی قطبی Omni-Directional با ترکیب سیگنال حاصل از ۲ کپسول کاردیوید Back-To-Back با امپلیتیود مساوی و به صورت In-Phase به دست می‌آید.
• الگوی قطبی Bi-Directional با ترکیب سیگنال حاصل از ۲ کپسول کاردیوید Back-To-Back با امپلیتیود مساوی و به صورت Out-Of-Phase به دست می‌آید.

در کپسول‌های پیشرفته مانند AKG CK12 (که دارای ۲ دیافراگم و ظرف پشتی مشترک هستند) با ترکیب سیگنال‌های حاصل از هر دیافراگم می‌توان به الگوهای قطبی مختلف و [بعضا] جدید دست یافت.

موارد کاربرد میکروفن‌های کاردیوید

شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید میکروفن‌های کاردیوید محبوب‌ترین و پراستفاده‌ترین نوع میکروفن در صنعت صدا و ضبط است. امروزه این میکروفن‌ها را می‌توان در استودیوها، استیج‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی و… مشاهده کرد. در واقع دلیل اصلی محبوبیت روزافزون میکروفن‌های کاردیوید را می‌توان یک‌جهته بودن و ریجکت اصوات پشتی دانست. همین امر سبب می‌شود این نوع میکروفن‌ها برای کاربردهای گوناگون بهترین گزینه باشند. در لیست زیر، موارد کاربرد میکروفن‌های کاردیوید را ذکر کرده‌ایم:

• استفاده از آن‌ها دقیقا روبه‌روی اسپیکرهای مانیتورینگ غول‌پیکر در کنسرت‌ها و اجراهای زنده(میکروفن خواننده)
• استفاده از آن‌ها در شرایطی که لازم است قبل از ضبط، Feedback را به شکل تقویت‌شده بشنویم
• استفاده از آن‌ها برای ضبط صدای یک منبع صوتی در محیط‌های شلوغ و پرسروصدا
• قرار دادن آن‌ها نزدیک به هم و استفاده از آن‌ها برای ضبط صدای سازهایی مانند درام که به چند میکروفن [نزدیک هم] نیاز دارند
• استفاده از آن‌ها برای ضبط صدایی تمیز و شفاف در محیط‌هایی با آکوستیک نامناسب
• استفاده از آن‌ها در شرایطی که می‌خواهیم از اثر مجاورت بهره‌مند شویم
• استفاده از آن‌ها برای به حداکثر رساندن میزان ریجکت اصوات موجود در قسمت پشتی میکروفن

هرچند موارد کاربرد میکروفن‌های کاردیوید فراتر از لیست بالاست اما به هر حال گاهی اوقات سایر الگوهای قطبی عملکرد بهتری نسبت به الگوی کاردیوید دارند. به همین دلیل، در لیست زیر مواردی را ذکر کرده‌ایم که شاید میکروفن‌های کاردیوید عملکرد خیلی خوبی نداشته باشند:

• شرایطی که منبع صوتی متحرک است – با چرخش منبع صوتی دور میکروفن، امپلیتیود صدا کم و زیاد خواهد شد
• شرایطی که خواننده بعضی حروف صدادار مانند پ و… را خیلی غلیظ و شدید تلفظ می‌کند
• شرایطی که نیاز چندانی به اثر مجاورت نداریم
• شرایطی که می‌خواهیم صدای محیط را کاملا طبیعی و آن‌طور که خودمان می‌شنویم ضبط کنیم

تعدادی تکنیک میکروفن‌گذاری با استفاده از میکروفن‌های کاردیوید

در لیست زیر، تکنیک‌های میکروفن‌گذاری مشهور و محبوبی که در آن‌ها از میکروفن‌های کاردیوید استفاده شده را ذکر کرده‌ایم:

• میکروفن‌گذاری نزدیک منبع صوتی (مونو)
• XY (استریو)
• Mid-Side (استریو)
• DIN (استریو)
• EBS (استریو)
• NOS (استریو)
• ORTF (استریو)
• RAI (استریو)
• SASS یا همان سیستم سمپلینگ محیطی (استریو)
• Spaced Cardioids یا همان کاردیویدهای فاصله‌دار (استریو)
• Ambisonic Array (ساروند)
• میکروفن Ambisonic (چند کپسول کاردیوید برای دستیابی به صدای ساروند)
• Cardioid Trapezoid یا همان ذوزنقه کاردیوید (ساروند)
• Corey/Martin Tree (استریو)
• Double Mid-Side Array (ساروند)
• Double ORTF Array (ساروند)
• Fukada Tree (ساروند)
• سیستم ساروند Hamasaki (ساروند)
• INA-5 (ساروند)
• IRT Cross (ساروند)
• OCT-Hamasaki (ساروند)
• OCT-IRT (ساروند)
• OCT Surround (ساروند)
• SMA یا همان میکروفن آرایه‌ای کروی (ساروند)
• Wide Cardioid Surround Array (ساروند)

معرفی تعدادی میکروفن کاردیوید باکیفیت و خوش‌ساخت

در این بخش ابتدا چند میکروفن کاردیوید خوش‌ساخت را معرفی می‌کنیم و سپس هر یک را به صورت اجمالی مورد بررسی قرار می‌دهیم. میکروفن‌هایی که می‌خواهیم در مورد آن‌ها صحبت کنیم عبارت‌اند از:

• Shure SM57
• Shure SM58
• Neumann KM 184
• Rode NT1-A
• Shure WL185

کار را با Shure SM57 شروع می‌کنیم.

فکر نمی‌کنیم کسی باشد که میکروفن محبوب و مشهور SM57 کمپانی Shure را ندیده باشد و آن‌ها را نشناسد! اما به هر حال اگر جزو کسانی هستید که نام این میکروفن را برای اولین بار می‌شنوید، برای معرفی این میکروفن می‌توانیم بگوئیم SM57 یک میکروفن داینامیک سیم‌پیچ متحرک Top-Address است که از الگوی قطبی کاردیوید بهره می‌برد. این میکروفن را می‌توان محبوب‌ترین و پراستفاده‌ترین میکروفن داینامیک/کاردیوید دانست. SM57 میکروفنی ارزان، خوش‌ساخت و مورد علاقه بهترین مهندسان صوت در سراسر جهان است.

این میکروفن مانند اغلب میکروفن‌های کاردیوید در فرکانس صوتی ۱ الی ۲ کیلوهرتز به حالت ایده‌آل الگوی قطبی کاردیوید بسیار نزدیک می‌شود. همان‌طور که در دیاگرام بالا هم می‌بینیم، الگوی قطبی این میکروفن در فرکانس‌های پائین(حدود ۱۲۵ هرتز) به ساب‌کاردیوید و در فرکانس‌های میانی و بالایی(حدود ۴ الی ۸ کیلوهرتز) به سوپر/هایپر کاردیوید تغییر شکل می‌دهد.

گفته می‌شود SM57 نسبت به اصواتی که ‘دقیقا’ روبه‌رواش قرار دارند، حساسیت بیشتری دارد. به عبارت دیگر، اصوات موجود در زاویه ۰ تا ۶۰ درجه کاملا تمیز، شفاف و دقیق ضبط می‌شوند. همه این‌ها بدان‌معناست که این میکروفن در عمل کاملا به الگوی قطبی کاردیوید وفادار است و می‌توانید روی آن حساب کنید 🙂

از آن‌جا که SM57 نسبت به اصوات فرکانس بالا حساسیت چندان زیادی ندارد، حذف بازه فرکانسی ۱۶ کیلوهرتز(اکتاو بالای ۸ کیلوهرتز) در دیاگرام فوق، منطقی به نظر می‌رسد.

به عنوان دومین میکروفن، در مورد Shure SM58 صحبت خواهیم کرد.

SM58 هم مانند SM57 یک میکروفن داینامیک سیم‌پیچ متحرک Top-Address است که از الگوی قطبی کاردیوید بهره می‌برد. این میکروفن را می‌توان محبوب‌ترین میکروفن در اجراهای زنده دانست. دلیل اصلی محبوبیت و شهرت SM58 ، قیمت فوق‌العاده، استحکام مثال‌زدنی و ریجکت کامل اصوات موجود در قسمت پشتی میکروفن است.

دقیقا مانند میکروفن SM57 ، میکروفن SM58 هم در بازه فرکانسی ۵۰۰ الی ۲۰۰۰ هرتز به حالت ایده‌آل الگوی قطبی کاردیوید بسیار نزدیک می‌شود. همان‌طور که در دیاگرام هم می‌بینیم، در این بازه فرکانسی، اصواتی که در قسمت پشتی میکروفن(یعنی زاویه ۱۸۰ درجه در دیاگرام) قرار دارند کاملا ریجکت می‌شوند و اصواتی که در طرفین میکروفن قرار دارند نیز کاهش ۶ دسی‌بلی سطح حساسیت میکروفن را تجربه می‌کنند.

در فرکانس‌های پائین(حدود ۱۲۵ هرتز) ، الگوی قطبی میکروفن به ساب‌کاردیوید و در فرکانس‌های بالا(تا ۸ کیلوهرتز) با تغییر اندکی به سوپر/هایپر کاردیوید تغییر شکل می‌دهد. به عبارت دیگر، در فرکانس‌های بالایی، حساسیت قسمت پشتی میکروفن افزایش یافته و ممکن است اصوات را با کیفیت/سطح پائین ضبط کند. با این وجود، به طور کلی این میکروفن هم مانند SM57 در فرکانس‌های بالا حساسیت چندان زیادی از خود نشان نمی‌دهد و هنوز هم حذف بازه فرکانسی ۱۶ کیلوهرتز(اکتاو بالای ۸ کیلوهرتز) در دیاگرام منطقی به نظر می‌رسد.

میکروفن سوم که می‌خواهیم در مورداش صحبت کنیم، Neumann KM 184 است.

میکروفن‌هایی که تا این‌جای کار معرفی کردیم، همه از نوع داینامیک بودند و Neumann KM 184 اولین میکروفن کاندنسر دیافراگم کوچک Top-Address لیست ما خواهد بود.

این میکروفن با پاسخ فرکانسی Flat ، پاسخ گذرا عالی و الگوی قطبی پایدار و ثابت‌اش همواره جزو یکی از بهترین میکروفن‌های ‘استودیو’ محسوب می‌شود. خوش‌بختانه KM 184 در هر ۲ تکنیک‌های میکروفن‌گذاری مونو و استریو عملکرد بسیار خوبی دارد.

به طور کلی میکروفن‌های کاندنسر دیافراگم کوچک به ثبات و پایداری الگوی قطبی‌شان معروف هستند و میکروفن پیشرفته Neumann KM 184 یک مثال عالی است.

همان‌طور که در گراف فوق هم می‌بینیم، KM 184 حتی در فرکانس‌های خیلی پائین(حدود ۱۲۵ هرتز) هم اصوات را با قدرت ۱۶ دسی‌بل ضبط می‌کند و مانند سایر میکروفن‌های کاردیوید، اصوات موجود در طرفین را حدود ۶ دسی‌بل کاهش داده و اصوات موجود در قسمت پشتی میکروفن را به طور کامل ریجکت می‌کند. یکی از نکات جالب در مورد این میکروفن، بازه فرکانسی است که توسط قسمت پشتی میکروفن ریجکت می‌شود 🙂 این میکروفن قدرت‌مند می‌تواند اصوات موجود در فرکانس‌های ۲۵۰ تا ۴۰۰۰ هرتز که در قسمت پشتی میکروفن قرار دارند را ‘به طور کامل’ ریجکت کند؛ واقعا حیرت‌انگیز است. از دیگر مزایای KM 184 نسبت به رقبا، می‌توان به حفظ الگوی قطبی کاردیوید در فرکانس‌های صوتی خیلی بالا اشاره نمود.

نوبتی هم که باشد، نوبت رونمایی از میکروفن محبوب و دوست‌داشتنی Rode NT1-A است.

NT1-A در دنیای صدا واقعا یک شاخص است. این میکروفن حرفه‌ای و خوش‌ساخت که توسط کمپانی استرالیایی Rode طراحی و تولید شده، یک میکروفن کاندنسر دیافراگم بزرگ Side-Address است که از الگوی قطبی کاردیوید بهره می‌برد.

نویز داخلی ناچیز، پاسخ فرکانسی دقیق و قیمت مقرون به صرفه، این میکروفن را به بهترین گزینه برای استودیوهای خانگی و حرفه‌ای، پروژه‌های متنوع موسیقی و… تبدیل کرده‌است.

متأسفانه کمپانی Rode اطلاعات زیادی را در این بخش منتشر نکرده و در گراف منتشرشده توسط این کمپانی، تنها شاهد ۳ فرکانس کلی هستیم.

هرچند با مطالعه همین اطلاعات اندک هم در می‌یابیم که تصورمان راجع به NT1-A چندان دقیق و درست نبوده! با مقایسه میزان حساسیت و جهت ضبط این میکروفن در فرکانس ۴ کیلوهرتز و ۱ کیلوهرتز متوجه می‌شویم که NT1-A در بازه فرکانسی ۴ کیلوهرتز حساسیت و جهت کمتری نسبت به بازه ۱ کیلوهرتز دارد. معمولا الگوی قطبی میکروفن‌ها در بازه‌های فرکانسی بالای ۱ کیلوهرتز تنگ‌تر(کوچک‌تر) و در بازه‌های فرکانسی پائین‌تر از ۱ کیلوهرتز هم بازتر(بزرگ‌تر) می‌شوند اما دیاگرام منتشرشده توسط Rode خلاف این موضوع را نشان می‌دهد.

به عنوان آخرین میکروفن، تمایل داریم در مورد Shure WL185 صحبت کنیم.

WL185 را می‌توان نسخه کاردیوید WL180 (که یک میکروفن کاندنسر مینیاتوری lavalier/lapel است) دانست. میکروفن WL185 اساسا یک میکروفن Top-Address است. این میکروفن هم مانند سایر میکروفن‌های lavalier/lapel ، از محبوبیت بالایی بین مجریان و تولیدکنندگان برنامه‌های زنده و Broadcasting برخوردار است.

با توجه به گراف فوق، می‌توان گفت WL185 [فارغ از فرکانس صدا] بسیار به حالت ایده‌آل الگوی قطبی کاردیوید نزدیک است. البته از آن‌جا که اکثر میکروفن‌های یقه‌ای(lavalier/lapel) به این صورت عمل می‌کنند، WL185 از این نظر برتری خاصی نسبت به رقبایش ندارد. به طور کلی میکروفن‌های یقه‌ای به واسطه سایز کوچکی که دارند، الگوی قطبی‌شان به حالت ایده‌آل الگوی قطبی کاردیوید بسیار نزدیک است؛ به همین دلیل، کمپانی‌های سازنده این نوع میکروفن‌ها عموما دیاگرامی برای نشان دادن الگوی قطبی میکروفن در فرکانس‌ها و زوایای مختلف ارائه نمی‌دهند.

بررسی تفاوت الگوهای قطبی مختلف با یک‌دیگر

در این بخش می‌خواهیم الگوهای قطبی که ممکن است هنگام کار با میکروفن‌های مختلف به آن‌ها برخورد کنید را به شما معرفی کنیم. این الگوها عبارت‌اند از:

Omni-Directional : ضبط اصوات از همه جهات

Bi-Directional : حساسیت یکسان نسبت به اصوات موجود در قسمت جلویی و پشتی میکروفن و ریجکت کامل اصوات موجود در طرفین میکروفن. این الگوی قطبی در نمای ۲ بعدی شبیه علامت بی‌نهایت یا همان عدد ۸ انگلیسی و در نمای ۳ بعدی شبیه یک حلقه است.

Cardioid : الگوی قطبی یک‌جهته که اصوات روبه‌رواش(زاویه ۰ درجه در دیاگرام) را به بهترین شکل ممکن ضبط می‌کند و اصوات موجود در قسمت پشتی میکروفن(زاویه ۱۸۰ درجه در دیاگرام) را کاملا نادیده می‌گیرد و همچنین اصوات موجود در طرفین(زوایای ۹۰ و ۲۷۰ درجه در دیاگرام) را با کاهش ۶ دسی‌بلی امپلیتیود(نسبت به زاویه ۰ درجه در دیاگرام) ضبط می‌کند.

Super-Cardioid : الگوی قطبی یک‌جهته که محدوده ضبط‌اش از کاردیوید معمولی کمی باریک‌تر است. Null Point ها یا همان محدوده ریجکت این میکروفن در زوایای ۱۲۷ و ۲۳۳ درجه قرار دارد. با دقت به این محدوده، متوجه شکل مخروطی آن می‌شویم. این الگوی قطبی هم مانند کاردیوید معمولی در زوایای ۹۰ و ۲۷۰ درجه حساسیت کمتری داشته و اصوات موجود در طرفین و قسمت پشتی میکروفن را با کاهش ۱۰- دسی‌بلی ضبط می‌کند.

Hyper-Cardioid : این الگوی قطبی بسیار شبیه سوپرکاردیوید است با این تفاوت که Null Point آن در زوایای ۱۱۰ و ۲۵۰ درجه قرار دارد. در این الگوی قطبی، اصوات موجود در طرفین(زوایای ۹۰ و ۲۷۰ درجه) با حساسیت کمتری(حدود ۱۰- دسی‌بل کمتر از حالت عادی در زاویه ۰ درجه) و اصوات موجود در قسمت پشتی میکروفن با کاهش ۶ دسی‌بلی امپلیتیود ضبط می‌شوند.

Sub-Cardioid یا Wide/Cardioid : این الگوی قطبی که نسبت به کاردیوید معمولی کمی عریض‌تر است را می‌توان چیزی بین الگوی قطبی کاردیوید و Omni-Directional دانست.

Lobar یا Shotgun : الگوی قطبی Lobar یا Shotgun را می‌توان نسخه بهبودیافته Hyper/Super Cardioid دانست. تعبیه تیوب مشبک روبه‌روی یک کپسول جهت‌دار قوی باعث به وجود آمدن الگوی قطبی فوق جهت‌دار Lobar یا Shotgun می‌شود. شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید این الگوی قطبی جهت‌دارترین الگوی قطبی بین سایر الگوهاست؛ به عبارت دیگر، محدوده ریجکت این الگوی قطبی بسیار عریض بوده و اصوات برای آن‌که شفاف و تمیز ضبط شوند، باید دقیقا روبه‌روی میکروفن قرار داشته باشند.

Boundary/PZM یا همان نیم‌کره‌ای: میکروفن‌های Boundary/PZM میکروفن‌هایی هستند که عموما روی دیوار یا سایر سطوح وصل می‌شوند و وظیفه آن‌ها ضبط صدای اتاق یا سطوح صاف(برای سازهای پرکاشن) است. پرواضح است که الگوی قطبی Boundary/PZM هم فقط در این میکروفن‌ها کاربرد دارد. این الگوی قطبی با قرار دادن کپسول روی سطوح صاف و سپس قرار دادن خود میکروفن روی سطح دیگر در محیط آکوستیک قابل دستیابی است. شایان ذکر است کپسول‌ها می‌توانند هر الگوی قطبی داشته باشند اما مهندسین صوت عموما الگوی Omni-Directional را ترجیح می‌دهند.

الگوهای قطبی زیرمجموعه کاردیوید

در این بخش، الگوهای قطبی که از لحاظ ساختار، زیرمجموعه الگوی کاردیوید دسته‌بندی می‌شوند را لیست کرده‌ایم:

Sub-Cardioid یا Wide/Cardioid : کمتر از کاردیوید معمولی جهت‌دار است و می‌توان گفت نسبت Omni-Directional به Bi-Directional برابر ۷:۳ می‌باشد.

کاردیوید: در این الگوی قطبی، نسبت Omni-Directional به Bi-Directional برابر ۱:۱ است.

Super-Cardioid : جهت‌دارتر از کاردیوید معمولی است و می‌توان گفت نسبت Omni-Directional به Bi-Directional برابر ۵:۳ می‌باشد.

Hyper-Cardioid : جهت‌دارتر از کاردیوید معمولی است و می‌توان گفت نسبت Omni-Directional به Bi-Directional برابر ۳:۱ می‌باشد.

سوالات متداول

الگوهای قطبی کاردیوید و سوپرکاردیوید چه تفاوتی با یک‌دیگر دارند؟

همان‌طور که در قسمت قبل هم اشاره کردیم، الگوی قطبی سوپرکاردیوید در مقایسه با کاردیوید معمولی، جهت‌دارتر است. این الگوی قطبی نسبت به اصوات موجود در طرفین و پشت میکروفن حساسیت کمتری دارد. از میکروفن‌های هایپرکاردیوید هم در صنعت صدا و هم در صنعت فیلم‌سازی استفاده می‌کنند در حالی که میکروفن‌های کاردیوید تنها در صنعت صدا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

الگوهای قطبی کاردیوید و هایپرکاردیوید چه تفاوتی با یک‌دیگر دارند؟

همان‌طور که در قسمت قبل هم اشاره کردیم، الگوی قطبی هایپرکاردیوید در مقایسه با کاردیوید معمولی، جهت‌دارتر است. این الگوی قطبی نسبت به اصوات موجود در طرفین و پشت میکروفن حساسیت کمتری دارد. از میکروفن‌های هایپرکاردیوید هم در صنعت صدا و هم در صنعت فیلم‌سازی استفاده می‌کنند در حالی که میکروفن‌های کاردیوید تنها در صنعت صدا مورد استفاده قرار می‌گیرند.