شما جزو کدام دسته از موزیسین‌های سبک الکترونیک هستید؟

اگر مدت زمان کوتاهی به عنوان یک پرودیوسر موسیقی الکترونیک فعالیت کنید، خیلی سریع متوجه می‌شوید که همهٔ پرودیوسرهای موسیقی الکترونیک از لحاظ سبک و سیاق و عادات کاری به ۷ دسته‌بندی کلی تقسیم می‌شوند.

ما در این مقاله می‌خواهیم با بررسی دقیق عادات کاری هر دسته، به طور کاملن علمی و دقیق بگوییم که شما در کدام دسته قرار می‌گیرید. قبل از شروع بحث، ذکر این نکته را ضروری می‌دانیم که مطالب موجود در این مقاله اگرچه واقعیت دارند اما با زبان طنز بیان شده‌اند. پیشنهاد می‌کنیم تا انتهای مقاله همراه‌امان باشید…

Trap Kid

ورک‌استیشن: FL Studio
مکان: همه‌جا
سن: متولدین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰

موزیسین‌های الکترونیک Trap Kid عمومن درک خوبی از موسیقی و نحوهٔ کار صنعت موسیقی ندارند. کل دارایی این افراد یک لپتاپ است که احتمالن آن را هم از یک نفر قرض گرفته‌اند 🙂 تنها مزیت این دسته از موزیسین‌ها آن است که خوب می‌دانند چه نوع موسیقی‌ای تولید کنند که بتوانند در مارکت ناعادلانهٔ موسیقی به حیات خویش ادامه دهند. آن‌ها خوب می‌دانند که چه‌طور باید راهِ صدساله را یک‌شبه طی کنند و به قول معروف، یک‌شبه تبدیل به یک سوپراستار شوند.

به طور کلی، موزیسین‌های الکترونیک Trap Kid هر شخص حرفه‌ای و متخصصی را که می‌بینند، ۲ سوال اساسی به ذهن‌اشان خطور می‌کند: ۱) چگونه سمپل‌های پرکاشن 808s را Tune کنم؟ ۲) چگونه و از کجا می‌توانم پلاگین‌های سینتی‌سایزر را به صورت رایگان دانلود کنم؟

آن‌ها توانایی این را دارند که تنها پس از ۳ ساعت سروکله زدن با ورک‌استیشن، خود را استادِ کار با ورک‌استیشن و تمام ابزارهای آن (!) بنامند و مجموعهٔ آموزشی خود-اشان را تولید و به فروش برسانند 🙂

اگرچه Trap Kid بودن کار ساده و لذت‌بخشی است اما این دسته از موزیسین‌ها تنها کسانی هستند که موسیقی‌اشان برای همهٔ آدم‌ها عجیب و خنده‌دار است و افراد نه برای لذت بردن از موسیقی و محتوای آن، بلکه برای خنده و شادی سراغ موسیقی این دسته از موزیسین‌ها می‌روند.

به هر حال برای همهٔ آن‌ها آرزوی موفقیت داریم 🙂 همهٔ آدم‌ها به شادی نیازمند-اند.

Mid-Life Synth Crisis Man

ورک‌استیشن: تفاوتی ندارد
مکان: حومهٔ شهر
سن: حدود ۴۵ سال

این دسته از موزیسین‌ها ظاهرن به‌تازگی از همسر خود جدا شده‌اند و در کنار تجربهٔ احساسات گوناگون نظیر افسردگی، غم و… ، ترجیح می‌دهند چیزهای تازه را تجربه کنند و چیزی که به وفور در زندگی آن‌ها یافت می‌شود، پول و وقت است! این قبیل افراد عمومن وقت و هزینهٔ خود را صرف خرید جدیدترین و پیشرفته‌ترین سینتی‌سایزرهای سخت‌افزاری می‌کنند.

موزیسین‌های الکترونیک Mid-Life Synth Crisis Man احتمالن درآمد اصلی خود را از طریق بازاریابی سیستم‌های تشخیص چهره و فروش آن به پیش‌دبستانی‌ها و مدارس خصوصی به دست می‌آورند اما همهٔ آن‌ها طبع هنری زیبا و جذابی درون‌اشان دارند که آن‌ها را به سمت فعالیت‌های هنری و هزینه کردن در این مسیر سوق می‌دهد.

به هر حال فراموش نکنید که این افراد چیزی برای از دست دادن ندارند و ترجیح می‌دهند تمام عمر-اشان را در بین گیاهان خانگی و سینتی‌سایزرهای سخت‌افزاری‌اشان بگذرانند 🙂

وقتی بخش زیادی از زمان روزانه‌اتان را به محاسبهٔ اعداد و میزان فروش تجهیزات و کار با نرم‌افزار اکسل اختصاص می‌دهید، طبیعی است که دیگر حال و حوصلهٔ نگاه کردن به صفحهٔ کامپیوتر را ندارید و ما هم از شما انتظار نداریم با نام‌هایی نظیر Audacity و امثالهم آشنا باشید 🙂 تمام لذت و زیبایی تولید موسیقی برای شما به عنوان یک موزیسین Mid-Life Synth Crisis Man، اجرای یک قطعهٔ ساده با جدیدترین و البته گران‌ترین سینتی‌سایزر دنیا و ضبط آن به کمک میکروفنِ بی‌کیفیت موبایل خواهد بود.

با توجه به سبک زندگی این دسته از موزیسین‌های الکترونیک، احتمالن پس از این‌که ضبط قطعات ساده‌اشان به اتمام رسید، سراغ سیستم صوتی باکیفیت و گران‌قیمت‌اشان بروند و قطعات فوق‌حرفه‌ای‌اشان (!) را با آن پخش کنند و تنهایی لذت ببرند 🙂

Trackerman

ورک‌استیشن: Renoise
مکان: اروپا
سن: بالای ۳۰ سال

Trackermanهای امروزی علی‌رغم Trackermanهای دههٔ ۹۰ میلادی، درک و شناخت نسبتن خوبی از ورک‌استیشن‌ها و تجهیزات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری دارند. موزیسین‌های الکترونیک Trackerman عمومن علاقه‌ای به زرق و برق و شهرت و درخشش و نمایش تجهیزات‌اشان ندارند و به جای آن، ترجیح می‌دهند به یک نقطه خیره شده و انگشتان‌اشان را به طور مکرر روی یک کلاویه بلرزانند!

جالب‌ترین ویژگی Trackermanها، دوگانگی عجیب آن‌هاست 🙂 این دسته از موزیسین‌ها به اندازه‌ای باهوش هستند که خیلی خوب می‌دانند بعضی ورک‌استیشن‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که حتی یک ربات معمولی و ساده هم می‌تواند از آن‌ها استفاده کند اما در عین حال، Trackermanها را می‌توان احمق دانست چراکه دقیقن سراغ استفاده از همان ورک‌استیشن‌ها می‌روند و به کار کردن با آن ادامه می‌دهند 🙂

بر خلاف دستهٔ اول و دوم، به نظر می‌رسید موسیقی دستهٔ سوم جذاب و گوش‌نواز باشد اما متأسفانه موزیسین‌های الکترونیک Trackerman علاقهٔ چندانی نسبت به انتشار آثار-اشان در پلتفرم‌های بزرگ موسیقی نظیر ساوندکلاد و… از خود نشان نمی‌دهند!

City Ambience Uploader

ورک‌استیشن: Zoom H4n
مکان: جنوب شرقی آسیا
سن: ۴۰ سال

به احتمال خیلی زیاد، این دسته از موزیسین‌ها یک زندگی تلخ و تاریکی را پشت سر گذاشته‌اند یا در حال فرار از آن هستند؛ یک زندگی خسته‌کننده و به‌شدت ناامیدکننده. آن‌ها عمومن در کلان‌شهرهای دورافتاده زندگی می‌کنند و مدام از این نقطهٔ شهر به آن نقطهٔ شهر می‌روند و اصوات مختلف را ضبط و در بسترهای آنلاین به اشتراک می‌گذارند.

البته امروزه کسانی که اصوات محیطی(آمبیانس) کلان‌شهرها را به صورت آنلاین در اختیار دیگران قرار می‌دهند، دیگر وقت، انرژی و انگیزهٔ کافی برای ضبط این اصوات را ندارند و ترجیح می‌دهند از سمپل‌های رایگان موجود در بستر اینترنت استفاده کرده و با ترکیب آن‌ها با یک‌دیگر، یک فایل تمیزِ جدید تولید کنند 🙂

این روزها با داغ شدن بازار تولید محتوا، هنرمندانی که به این حرفه مشغول هستند، مدام در حال جست‌وجو برای اصوات مورد نیاز پروژه‌اشان هستند.

متأسفانه در اکثر مواقع، صدای باکیفیت و مناسبی برای این قبیل پروژه‌ها یافت نمی‌شود اما اصوات آمبیانس شهری با همهٔ Sound Effectها فرق می‌کنند.

با قطعیت می‌توانیم بگوییم که هر موقع دنبال اصوات شهری باشید، به سمپل‌های باکیفیت و جذابی دست خواهید یافت؛ سمپل‌هایی که بعضن با جدیدترین و پیشرفته‌ترین تجهیزات صوتی ضبط شده‌اند و در قالب کیفیت‌ها و فرمت‌های گوناگون صوتی در اختیار-اتان قرار می‌گیرند.

نکتهٔ جالبی که در مورد این دسته از موزیسین‌ها وجود دارد این است که گفته‌می‌شود آن‌ها به دلیلِ نداشتنِ تجهیزات صوتی کافی به این حرفه روی آورده‌اند و اگر روزی موفق شوند تجهیزات صوتی باکیفیت خریداری کنند، قطعا به ضبط صداهای جذاب‌تر مانند اجراهای خیابانی و… خواهند پرداخت 🙂

Linux Producer

ورک‌استیشن: Ardour
مکان: یک مکان کاملن تخیلی
سن: تفاوتی ندارد

اگرچه امروزه ابزارهای صوتی زیادی برای پلتفرم لینوکس توسعه داده‌شده‌است اما چشم‌بسته می‌توانیم بگوییم که هیچ‌یک از این ابزارها امکانات پیشرفته و قابل‌توجه‌ای را در اختیار موزیسین قرار نمی‌دهند! دلیل ما برای مطرح کردن این ادعا آن است که تا امروز هیچ هنرمندی از این پلتفرم برای تولید آثار-اش استفاده نکرده و بعید می‌دانیم از این به بعد هم کسی از لینوکس برای تولید آثار موسیقایی حرفه‌ای استفاده کند.

شاید یک روز در یک مهمانی عجیب و غریب بتوانید با یکی از طرف‌داران Autechre صحبت کنید. بی‌شک بعد از مصاحبت با این افراد، شگفت‌زده و سردرگم مهمانی را ترک خواهید کرد و چند روزی را در خانهٔ خود گوشه‌نشین خواهید شد 🙂 اکثر طرف‌داران این گروه موسیقی بر این باور-اند که لینوکس با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش، به‌ترین، استانداردترین و قانونی‌ترین پلتفرم تولید موسیقی دنیاست! توصیهٔ ما به شما این است که حرف آن‌ها را [به ظاهر] بپذیرید و از-اشان بخواهید یکی از قطعاتی که به طور کامل با استفاده از این سیستم عامل تولید کرده‌اند را برای شما پخش کنند.

آن‌جاست که می‌بینید آن‌ها شروع می‌کنند به مغلطه کردن و طرح بهانه‌های واهی و خنده‌دار.

در این مواقع، یاد یک ضرب‌المثل قدیمی می‌افتیم: کسی که لپتاپ‌اش را با نرم‌افزارها و ورک‌استیشن‌های گوناگون پر کرده اما تا به حال هیچ اثر هنری-ای را با استفاده از آن‌ها تولید نکرده واقعن یک موزیسین و پرودیوسر است؟ قطعن خیر.

ممکن است در بین کسانی که این مطلب را می‌خوانند، موزیسین‌هایی هم باشند که اتفاقن از سیستم عامل لینوکس برای تولید موسیقی‌اشان استفاده می‌کنند. ما از این دوستان عذرخواهی می‌کنیم اما اگر یک دید واقعی نسبت به ماجرا داشته باشیم، خیلی سریع در می‌یابیم که در صنعت موسیقی، حتی ۱ درصد موزیسین‌ها هم از این سیستم عامل برای تولید آثار حرفه‌ای‌اشان استفاده نمی‌کنند.

از همهٔ این‌ها که بگذریم، هر سیستم عامل برای انجام طیف خاصی از کارها و وظایف بهینه شده‌است.

به عنوان مثال، سیستم عامل ویندوز برای ساخت موسیقی، کارهای گرافیکی، پروژه‌های سینمایی، بازی و… بهینه است. یا مثلن سیستم عامل مک برای انجام پروژه‌های هنری (سینمایی، موسیقی، نقاشی و…)، برنامه‌نویسی، کارهای روتین و روزمره و… مناسب است.

لینوکس هم عمومن برای برنامه‌نویسی و انجام پروژه‌های امنیتی و زیرساختی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بنابراین هر سیستم عامل، در طیف خاصی از کارها می‌تواند موفق عمل کند. با توجه به مطالب فوق، سیستم عامل مک با تمام خوبی‌هایی که دارد، اصلن برای بازی مناسب نیست و این هیچ اشکالی ندارد. فکر می‌کنیم صحبت در مورد لینوکس تا همین‌جا کافی باشد 🙂

Reaper Evangelist

ورک‌استیشن: Reaper
مکان: Reaper
سن: Reaper

یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت این دسته از موزیسین‌ها، سواد و دانش بالای آن‌ها در حوزهٔ موسیقی است. در مقابل، یکی از بزرگ‌ترین نقاط ضعف آن‌ها هم پیشنهاد ورک‌استیشن مورد علاقه‌اشان به همهٔ مردم دنیاست!

به بیان دیگر، مهم نیست در حوزهٔ صدا به چه مشکلی بر خورده باشید؛ چراکه به محضِ مطرح کردن سوال‌اتان در پلتفرم‌های آنلاین، سریعن یکی از موزیسین‌های Reaper Evangelist پاسخِ سوال‌اتان را می‌دهند اما در ادامهٔ بحث، با ذکر کردن مزیت‌های ورک‌استیشن مورد علاقه‌اشان، شما را به استفاده از این ورک‌استیشن تشویق می‌کنند!

معمولن قدیمی‌ترها هنگام مواجهه با این دسته از پیشنهادات، می‌گویند «امتحان‌اش مجانی‌است.» ولی در مورد ورک‌استیشن پیشنهادی موزیسین‌های Reaper Evangelist این گفته، چندان معتبر و درست نیست. تنها مزیت استفاده از Reaper آن است که در صورت عدم کسب موفقیت در صنعت موسیقی، هزینهٔ کم‌تری را [در مقایسه با سایر ورک‌استیشن‌ها] متقبل شده‌اید.

اگر بخواهیم سایر نقاط قوت Reaper را بر شماریم، می‌توانیم به پشتیبانی خوب، به‌روزرسانی‌های مرتب و منظم، اعمال ویژگی‌های مورد نیاز کاربران در نسخه‌های جدید، استفادهٔ بهینه از منابع سخت‌افزاری کامپیوتر، Cross-Platform بودن آن و… اشاره کنیم.

همان‌طور که همیشه گفته‌ایم، هیچ ورک‌استیشن‌ای به‌ترین یا بدترین نیست. در واقع نیازهای ما باعث برتری یک ورک‌استیشن نسبت به دیگری می‌شود. هیچ قانون و اصل کلی وجود ندارد و همه چیز کاملن شخصی است. می‌توان به جای استفاده از واژه‌های «به‌ترین» و «بدترین» ، از واژهٔ «مناسب‌ترین» استفاده کنیم.

در این بین، موضوعی وجود دارد که معمولن توسط موزیسین‌های Reaper Evangelist نادیده گرفته می‌شود و این دقیقن ‘نیاز’ و ‘انتظار’ هر موزیسین از ورک‌استیشن مورد نظر-اش است.

The Normie

ورک‌استیشن: GarageBand
مکان: هر جایی که یک مک‌بوک وجود داشته باشد 🙂
سن: دههٔ ۲۰ سالگی

واژهٔ «The Normie» در زبان انگلیسی به معنای «افراد عادی» است اما وقتی در صنعت موسیقی در مورد افراد عادی صحبت می‌کنیم، مقصود-امان افرادی است که سواد، دانش و تجربهٔ کافی در استفاده از تجهیزات و ورک‌استیشن‌ها را ندارند. این دسته از موزیسین‌ها فقط می‌خواهند موسیقی‌اشان را تولید کنند و هیچ توجه‌ای به مدارک دانشگاهی، تجربه، لایسنس‌ها و سرتیفیکیت‌ها ندارند.

این روزها، به لطف GarageBand، این افراد حتی زحمت این را به خود نمی‌دهند که در مورد کارت صدا و نحوهٔ انتقال و جابه‌جایی اصوات تحقیق کنند و کاری که انجام می‌دهند را به شکل حرفه‌ای‌تر و مناسب‌تری در اختیار مخاطبان‌اشان قرار دهند.

Normieها تنها با یک میکروفن بی‌کیفیت USB و تعدادی نرم‌افزار موسیقی روی موبایل یا تبلت‌اشان حس می‌کنند موزیسین بزرگی هستند.

چیزی که ماجرا را بدتر می‌کند، پلاگین‌های واقعن معمولی‌ای هستند که در بستر موبایل/تبلت در اختیار کاربران قرار می‌گیرند؛ پلاگین‌هایی که بعضن ۳ پارامتر دارند و با استفاده از آن‌ها واقعن نمی‌توان کار استاندارد و جذابی انجام داد. متأسفانه این افراد حتا درک درستی نسبت به نحوهٔ کار این پلاگین‌ها در ورک‌استیشن‌های حرفه‌ای ندارند و نمی‌دانند که با استفاده از آن‌ها چه کارهای خارق‌العاده‌ای می‌توان انجام داد.

Normieها عمومن مخاطبان و هوادارن زیادی دارند. آن‌ها خوب می‌دانند که جامعه به دنبال چه نوع موسیقی‌ای است.

اگر شما یک موزیسین حرفه‌ای باشید، باز هم فالوورهای Normieها از شما بیش‌تر خواهد بود و موسیقی آن‌ها بسیار بیش‌تر از موسیقی شما دانلود و شنیده خواهد شد.

این افراد خیلی خوب می‌دانند که برای جذب فالوور، علاوه بر موسیقی، باید به زیبایی، ظاهر، روابط و سایر جنبه‌های شخصی‌اشان هم توجه ویژه‌ای داشته باشند و صرف آن‌که موزیسین خوب و کاردرستی باشند، نمی‌توانند در صنعت موسیقی موفقیت زیادی کسب کنند.

با توجه به موارد فوق، در می‌یابیم که این دسته از موزیسین‌ها هرگز تمایلی برای حرفه‌ای شدن ندارند و هرگز در موسیقی‌اشان از ادوات واقعی استفاده نخواهند کرد و به همین دلایل می‌توانید آن‌ها را همواره از خود-اتان پایین‌تر و ضعیف‌تر بدانید 🙂