استودیوهای هیبریدی: آیا نرم افزارها رو به فراموشی هستند؟

پلاگین های افکت و اینسترومنت های نرم افزاری در 15 سال گذشته پیشرفت های زیادی را تجربه کرده اند. امروزه انواع و اقسام شبیه سازهای نرم افزاری در اختیار کاربران قرار دارد، از خاص ترین میکروفن های آلمانی گرفته تا کمیاب ترین سینتی سایزرهای نرم افزاری. با این حال علیرغم پیشرفتی که نرم افزارها در حوزه ی صدا داشته اند و راحتی غیر قابل انکار استفاده از آن ها، تقاضا برای تجهیزات سخت افزاری مانند میکروفن ها، کنسول ها و اینسترومنت ها شدت گرفته است. در ادامه دلیل این موضوع را برای شما توضیح خواهیم داد.

جذابیت آنالوگ، رابط کاربری سخت افزاری

بسیاری از مهندسان صدا و صدابرداران متوجه شده اند که کار کردن با تجهیزات آنالوگ نتیجه ی متفاوتی به آن ها می دهد. عبور کردن سیگنال از خازن ها، دیودها، ترانسفورماتورها و القاگرها اثر متفاوتی روی بیس، وکال، سینتی سایزر و دیگر صداها می گذارد که گوش ما از آن لذت می برد.
این قصه ایست که انگار همیشه در تاریخ صنعت صدا تکرار می شود. همین چند دهه ی گذشته بود که استودیوها به سراغ تجهیزات سبک تر و پیشرفته تر رفتند و محصولات Fairchild وUniversal 175 را کنار گذاشتند تا از تجهیزات مدرن تر استفاده کنند. یک دهه بعد همین افراد دوباره به فکر افتادند و به این نتیجه رسیدند که این تجهیزات مدرن واقعا به خوبی تجهیزات قدیمی تر صدا نمی دهند.
گذشته از اختلاف صدای بین تجهیزات سخت افزاری و نرم افزاری، که این اختلاف هر روز کمتر می شود، یکی از موضوعاتی که در رابطه با پلاگین های نرم افزاری وجود دارد این است که داشتن پلاگین های نامحدود و امکان لود کردن سریع آن ها در پروژه می تواند نکته ی مثبتی نباشد. برای افرادی که در ابتدای راه هستند، این موضوع ممکن است موجب غیر منعطف شدن نحوه ی کار کردن آن ها بشود: تفکراتی مانند “این زنجیره ی افکت های وکال من است” یا “این اکولایزر گیتار من است” باعث می شود دیگر خود موسیقی تصمیم های میکس را دیکته نکند. کار کردن با تجهیزات سخت افزاری باعث می شود ما به شکل پویاتری کار کنیم و با توجه به چیزی که موسیقی به ما القا می کند تصمیم هایمان را اتخاذ کنیم. حتی ممکن است شما به صورت تصادفی تنظیماتی را انجام دهید که نتیجه ی فوق العاده ای داشته باشند.

ویژگی های منحصر به فرد

یکی دیگر از دلایل مهمی که باعث شده تجهیزات آنالوگ هنوز محبوب باشند این است که برخی از این تجهیزات اثر ویژه ای روی سیگنال می گذارند؛ شاید یک تیوب، خازن یا هر چیز دیگری بتواند تاثیری منحصر به فرد ایجاد کند. تفاوت بین تجهیزات آنالوگ بسیار زیاد است و این چیزیست که در حوزه ی پلاگین ها دیده نمی شود. برای بعضی از مهندسان صدا، همین تاثیر اندک و منحصر به فرد باعث می شود بتوانند به صدایی که در سرشان دارند سریع تر یا راحت تر دست پیدا کنند.

سامینگ (Summing)

از دیگر شواهدی که نشان دهنده ی تقاضای زیاد برای تجهیزات آنالوگ است، محبوبیت سامینگ باکس هایی مانند Dangerous Music و Coleman Audio می باشد. انتقال دادن چندین کانال در مسیرهای سیگنال آنالوگ گسسته و ترکیب کردن آن ها در یک باس استریو می تواند کاری کند که میکس های انجام شده به وسیله ی کامپیوتر حجم و بُعد بیشتری پیدا کنند.

ریترن (Return)

قیمت بالای تجهیزات آنالوگ همیشه یکی از عواملی بوده که مانع دسترسی تمام افراد به آن ها شده است. حقیقت این است که یک شبیه ساز امپ صد دلاری که 85 درصد کاراکتر یک امپ Plexi مربوط به دهه ی 1960 را به کاربر ارائه می دهد، سرمایه گذاری مناسب تری به نظر می رسد. اما امروزه، مخصوصا در حوزه ی کارت های صدا و تجهیزات اکسترنال، با بهبود روز افزون پری امپ های میکروفن و تجهیزاتی که به صدا کاراکتر می دهند، سخت افزارها آنقدر جذاب و فریبنده شده اند که ساختن یک رک از کامپرسر Golden Age Comp-2A یا سخت افزارهایی که کمپانی Warm Audio از روی محصولات کمپانی Tech Tube تولید کرده نسبت به شبیه سازهای نرم افزاری قیمت آنچنان بالایی نخواهد داشت.