چطور مانند یک حرفه ای از کامپرشن مولتی بند استفاده کنیم

مهندسان میکس با سابقه همیشه در رابطه با کامپرس کردن بیش از حد (overcompressing) ترک ها و میکس ها هشدار می دهند. وقتی هم که صحبت از کامپرشن چند بانده (multiband compression) همه به شما توصیه می کنند که به طور کلی از آن صرف نظر کنید چرا که استفاده ی نامناسب از آن می تواند اثرات نامطلوبی به وجود آورد. اما با این حال کامپرسر چند بانده هم مانند دیگر پلاگین ها یک ابزار قدرتمند میکس است. در ادامه ی این مقاله چند روش برای استفاده از مالتی بند کامپرشن را برای شما توضیح خواهیم داد.

مالتی بند کامپرسر خود را بشناسید

چه از پلاگین مالتی بند کامپرسر پیش فرض نرم افزار آهنگسازی تان استفاده کنید و چه پلاگین های ساخت شرکت های دیگر مانند Waves C4 یا FabFilter Pro-MB، باید با رابط کاربری آن پلاگین آشنا شوید تا سریعا بتوانید پارامترهای مورد نیازتان را تنظیم کنید. در این نوع کامپرسرها نیز درست مانند یک کامپرسر پهن باند، بیشتر اوقات قرار است پارامترهای attack، release، threshold، ratio و makeup gain را تنظیم کنید.

پلاگین را به تنظیمات اولیه بازگردانید

مانند کامپرسرهای پهن باند، بهتر است پیش از شروع کار با کامپرسرهای چند بانده، آن ها را به تنظیمات اولیه شان بازگردانید. تمام threshold را به 0dB (یا در صورت نیاز، بالاتر) ببرید تا هیچ کامپرشنی اتفاق نیوفتد. و سپس makeup gain را تا زمانی که به آن نیاز پیدا نکرده اید خاموش نگه دارید. همچنین باید هر گونه پردازشی که ممکن است خارج از هر باند اتفاق بیوفتد را شناسایی کنید (برای مثال برخی پلاگین های مالتی بند کامپرسر ممکن است master limiter یا harmonic saturation داشته باشند) – این موارد را هم خاموش کنید. وقتی کارتان را در حالتی شروع می کنید که تمام تنظیمات صفر هستند و هیچ پردازشی اتفاق نمی افتد، بهتر می توانید تصمیماتی اتخاذ کنید که به میکس شما آسیب نزنند و آن را بهبود دهند.

برای آنالیز محدوده های فرکانسی مورد نظر، آن ها را سولو کنید

کانسپت اصلی کامپرسرهای چند بانده این است که به شما اجازه می دهند محدوده های فرکانسی مشخص یک ترک را کامپرس کنید؛ این برخلاف کامپرسرهای پهن باند است که تمام طیف فرکانسی صدا را تحت تاثیر قرار می دهند. چه پلاگین مالتی بند کامپرسر شما سه باند داشته باشد، چه شش باند یا هر تعداد باند دیگر، شما این امکان را دارید که محدوده های مشخص فرکانسی را به صورت مستقل کامپرس کنید. برای این که درک بهتری از اتفاقاتی که در بخش های مشخص طیف فرکانسی صدا رخ می دهد داشته باشید، کارتان را با استفاده از مالتی بند کامپرسر به عنوان یک آنالیزر چند بانده شروع کنید. تقریبا تمام پلاگین های مالتی بند کامپرسر به شما اجازه می دهند باندها ی فرکانسی مجزا را سولو یا غیر فعال کنید. برای شروع، باند مورد نظرتان را سولو کرده و سپس در حالی که با دقت گوش می دهید، فرکانس cutoff را برای آن باند تنظیم کنید. این کار نه تنها به شما نشان می دهد که دقیقا چه بخشی از طیف صوتی را کامپرس می کنید، بلکه درک بهتری از تاثیر صوتی آن رو ترک خود خواهید داشت. فقط به خاطر داشته باشید که مقدار threshold را در بالاترین نقطه نگه دارید تا هیچ کامپرشنی اتفاق نیوفتد.

برای قرار دادن یک پلاگین مالتی بند کامپسر در چنین حالتی روی باس مستر، شما به سرعت می توانید بخش های فرکانسی low، mid و high را به سادگی و با سولو کردن هر باند بدون این که کامپرشنی اتفاق بیوفتد آنالیز کنید. استفاده از یک مالتی بند کامپرسر به این شیوه می تواند کارآمدتر از یک آنالیزر طیف نگار باشد و به شما می دهد بجای دریافت فیدبک بصری، خود صدا را آنالیز کنید. به بیان دیگر، آنالیزر طیف نگار می تواند مثلا نشان بدهد که میکس شما بیس اضافی دارد، اما سولو کردن پایین ترین باند روی یک مالتی بند کامپرسر به شما اجازه می دهد دقیقا صدای پایین ترین اکتاوها را بشنوید و به این ترتیب بجای این که تنها مشکلات به شما نشان داده شوند، شما می توانید راه حلی برای برطرف کردن مشکل پیدا کنید.

از تمام باندها یکجا استفاده نکنید

یکی از دلایلی که افراد متخصص توصیه می کنند از مالتی بند کمپرسرها استفاده نکنید این است که وقتی با چندین باند سروکار دارید و هرکدام را به شکل متفاوتی کامپرس می کنید، ممکن است خیلی زود همه چیز از کنترل شما خارج شود. بهترین راه برای جلوگیری از چنین اتفاقی این است که در هر زمان فقط از یک باند استفاده کنید. بجای این که پلاگین را به عنوان یک کامپرسر چند بانده در نظر بگیرید، آن را به عنوان یک کامپرسر مستقل برای هر باند تصور کنید. تنها باند فرکانسی مورد نیازتان را روشن کنید و باقی باندها را غیر فعال کنید – برای مثال می خواهید روی بازه ی فرکانسی 20Hz تا 60Hz تمرکز کنید؛ جایی که فرکانس های ساب kick drum وجود دارد، و یا مثلا بازه ی 4kHz تا 8kHz جایی که اتک بیتر Kick قرار می گیرد. اینجاست که جادوی واقعی مالتی بند کامپرسر اتفاق می افتد – قابلیت آن در کنترل داینامیک های محدوده های فرکانسی مشخص برای تقویت تُن یا کنترل رزونانس ها یا نویزها. کار را با فعال کردن تنها یک باند شروع کنید و به این ترتیب می توانید بجای لطمه زدن به صدا، قدمی در جهت بهبود آن بردارید.

از مالتی بند کامپرشن مانند Dynamic EQ استفاده کنید

گاهی اوقات شکل دادن به تُنالیته ی یک ترک به سادگی اضافه کردن EQ برای بوست کردن یا کات کردن فرکانس های نیست، چرا که تنظیمات اکولایزر ثابت هستند – چیزی که در طول قسمت ورس خوب صدا می دهد ممکن است در قسمت کورس بسیار بد صدا بدهد. شما می توانند تا جایی که می خواهید برای اکولایزر automation ایجاد کنید، یا این که می توانید از مالتی بند کامپرشن استفاده کنید. فرض کنید می خواهید به یک ترک گیتار آکوستیک کمی حجم بدهید بدون این که صدای آن بوم دار شود و فرکانس های بیس اضافه ای بگیرد. یکی از باندهای پلاگین مالتی بند کامپرسر را به شکلی تنظیم کنید که پایین ترین اکتاو گیتار را در بازه ی فرکانسی 80Hz تا 160Hz تحت تاثیر قرار دهد، سپس با یک مقدار ملایم ratio در حدود 2:1 شروع کنید. پارامتر threshold را تا جایی پایین بیاورید که چند دسی بل کاهش گین ایجاد شود، سپس برای جبران آن از پارامتر makeup gain استفاده کنید. این کامپرشن ملایم به برجسته تر شدن فاندامنتال های موجود در فرکانس های ساب بیس تُن گیتار شما کمک می کند و کاراکتر قدرتمندتری به بخش پایین فرکانس های بیس می دهد، بدون این که صدای گیتار بوم دار و غیرقابل کنترل شود. همچنین به این دلیل که این کامپرشن به داینامیک های صدای ترک شما پاسخ می دهد، از به وجود آمدن نتایج ناپایداری مانند بوست/کات کردن با اکولایزر که تنها در بخش هایی از طول قطعه خوب صدا می دهند جلوگیری خواهد شد. اگر احساس کردید این کامپرشن ترک شما را کم حجم کرد یا حس فاصله گرفتن را در صدا ایجاد کرد، سعی کنید پارامتر ratio را کاهش یا پارامتر threshold را افزایش دهید. درست مانند حالتی که در کامپرسرهای پهن باند هم وجود دارد، حتی تغییراتی جزئی هم می توانند باعث پرحجم تر شدن صدای شما شوند، در حالی که کامپرشن سنگین ممکن است صدا را بی روح کند.

سیبیلانس ها و دیگر اثرات صوتی مصنوعی و مشکل ساز را اصلاح کنید

اگر تا بحال از یک پلاگین de-esser استفاده کرده باشید، این کانسپت کامپرشن روی باندهای مستقل را تجربه کرده اید – یک de-esser در حقیقت یک کامپرسر است که برای باند فرکانسی حاوی سیبیلانس ها و صداهای تیز تنظیم شده است. برای de-essing (حذف کردن اِس ها و سیبیلانس ها)، کامپرسر را به شکلی تنظیم کنید که حدودا بازه ی فرکانسی 2kHz تا 10kHz را در بر بگیرد. آن باند فرکانسی را سولو کنید و سپس محدوده ی فرکانسی را به شکلی تنظیم کنید که تنها فرکانس های مشکل ساز را تحت تاثیر قرار دهد – در این مورد می خواهیم کامپرسر سیبیلانس ها را کاهش دهد و در عین حال باقی طیف صوتی را دست نخورده باقی بگذارد. وقتی این کار را انجام دادید، پارامترهای threshold و ratio را به شکلی تنظیم کنید که به کاهش گین مد نظرتان دست پیدا کنید – حدود 5 تا 10 دسی بل کاهش گین برای شروع مناسب خواهد بود. نکته ی کلیدی اینجاست که از makeup gain صرف نظر کنید. هدف شما این است که کامپرسر هر چیزی که سیبیلانس نباشد را نادیده بگیرد . تنها فرکانس های تیز را زمانی که از محدوده ی threshold تجاوز می کنند کاهش دهد.

شما می توانید همین کار را برای دیگر مشکلات رایجی که در میکس اتفاق می افتد هم استفاده کنید، مانند صدای بلند تاچ انگشت ها در یک ترک گیتار آکوستیک. برای چنین موقعیتی نیز مانند de-essing، استفاده از تنظیمات ثابت اکولایزری برای برطرف کردن مشکل می تواند به تُنالیته ی کلی ترک آسیب برساند. با سولو کردن یک باند در مالتی بند کامپرسر و سپس تمرکز روی آن تا جایی که بتوانید صدای تاچ انگشت نوازنده را بشنوید، قادر خواهید بود کامپرشنی ایجاد کنید که بدون تغییر دادن کاراکتر ترک گیتار، تنها این نویزها را حذف کند. از این تکنیک بسیار بیشتر از اکثر پلاگین های EQ می توانید برای برطرف کردن نویزهایی که در فرکانس های خاص ایجاد می شوند بهره ببرید.

از مالتی بند کامپرشن نترسید

بهترین راه برای آشنا شدن با مالتی بند کامپرشن این است که یک پلاگین مالتی بند کامپرسر را در نرم افزار آهنگسازی تان اجرا کنید و ببینید ترک هایتان به آن چگونه پاسخ می دهند. به خاطر داشته باشید در هر زمانی تنها از یک یا دو باند استفاده کنید و برای شنیدن بهتر نتایجی که ایجاد می کنید، برای شروع، مالتی بند کامپرسر را به حالت اولیه و تنظیمات صفر برگردانید. در حین انجام پروسه پلاگین را گاه به گاه غیر فعال کنید تا مطمئن شوید تغییراتی که ایجاد کرده اید به بهبود صدا کمک کنند و به آن آسیب نزنند.