۱۰ استراتژی برای بهتر شنیدن صداها در استودیوی خانگی

وقتی صحبت از مهمترین ابزارها در آهنگسازی و میکس می شود، افراد معمولا به نرم افزارهای آهنگسازی، پلاگین ها، اسپیکرها و میدی کنترلرها فکر می کنند. با این ابزارها بیشتر تنظیم کننده ها و مهندسان میکس تصور می کنند تمام چیزهای ضروری مورد نیازشان را در اختیار دارند.
با این حال ما کمتر به این فکر می کنیم که خود استودیوی خانگی ما یک ابزار مهم در پروسه ی ساخت یک آهنگ است. بیشتر مخاطب های شما قرار است با نوعی اسپیکر و نه هدفون به محصول شما گوش کنند، پس این که بتوانید رزونانس صداها در یک فضا را بشنوید مهم است.
اگرچه گوش دادن به موسیقی در یک اتاق خواب شاید لذت بخش باشد، اما دقت محیطی که ما در آن صداها را می شنویم بسیار اهمیت دارد. ممکن است ما به آکوستیک های یک فضای کاری معمولی عادت کنیم، آکوستیک هایی که لزوما در فضاهایی که مخاطبان کار ما قرار است به موزیک ما گوش کنند وجود ندارد.
در این مقاله ما به ۱۰ استراتژی برای بهبود فضای استودیوی خانگی اشاره می کنیم. اگر فکر می کنید می توانید هر کدام از این کارها را انجام دهید، حتما آن را امتحان کنید و ببینید این تکنیک ها تا چه حد می توانند روی کیفیت تنظیم و میکس شما تاثیر گذار باشند.

۱- پوزیشن خود را در اتاق بهینه کنید

اولین و واضح ترین نکته برای بهبود فضای کار شما این است که مطمئن شوید از مکان مناسبی در اتاق به صداها گوش می دهید. امواج صوتی در استودیوی شما منتشر می شوند و به دیوارها و هر سطح دیگری که در اتاق باشد برخورد می کنند. اگر از بهینه ترین نقطه به صداها گوش ندهید، آکوستیک اتاق شما می تواند روی دقت شنیدن صداها تاثیر بگذارد.
به احتمال زیاد اتاق شما مستطیلی شکل باشد. در این اتاق ها راحت تر می شود مسیر حرکت امواج صوتی و انعکاس آن ها از سطوح را پیش بینی کرد. اگر هم اتاق شما مستطیلی نباشد باز هم این ترفندها به شما کمک می کنند اما قطعا اتاق مستطیلی شکل ایده آل ترین حالت یک اتاق است.
مطلوب ترین جهت برای تجهیزات شما این است که تجهیزات روبروی یکی از دیوارهای اتاق که طول کمتری دارند قرار بگیرند. پوزیشن شما باید در مرکز باشد و فاصله تان از دیوارهای چپ و راست یکی باشد. فاصله ی دقیقی که باید بگیرید برای هر فرد و اتاقی متفاوت است اما به طور کلی می توان گفت صندلی شما باید حدود یک سوم طول اتاق، از دیوار روبروی تان فاصله داشته باشد.

۲- بهینه کردن پوزیشن مانیتورها

مکانی که اسپیکرهای مانیتورینگ را قرار می دهید هم تاثیر زیادی روی تجربه ی شنیداری شما خواهد گذاشت. این موضوع نه تنها روی استریو ایمیجی که دریافت می کنید تاثیر دارد، بلکه برای این که مطمئن شوید صدای مانیتورها مستقیم به گوش شما می رسند بسیار مهم است.
مهمترین فاکتور در تعیین پوزیشن مانیتورها، رابطه ی آن ها با یکدیگر و پوزیشن خود شماست. فاصله ی بین مانیتورها باید با فاصله ی آن ها از شما برابر باشد. پوزیشن شما با دو مانیتوری که دارید باید یک مثلث متساوی الاضلاع تشکیل دهد. همچنین جهت هر دو مانیتور باید به سمت سر شما باشد.

نکته ی دیگری که باید در نظر بگیرید این است که مانیتورها باید تقریبا هم سطح گوش شما باشند. برای بالا بردن ارتفاع مانیتورها هم می توانید زیر مانیتورهایتان از فوم های ایزولاسیون استفاده کنید و یا این که یک استند مانیتور قابل تنظیم تهیه کنید. کمی جلوتر به اهمیت استندها اشاره خواهیم کرد.
مطمئن شوید که مانیتورها زیادی نزدیک کنج های اتاق نباشند. کنج ها مشکل آفرین ترین نقاط اتاق هستند و دو یا حتی سه سطح را برای منعکس شدن امواج صوتی دارند. این موضوع باعث ایجاد پاسخگویی بیس نامناسب در اتاق می شود و در نتیجه فرکانس های بیسی که می شنوید بالانس نخواهند بود.

۳- ارتعاشات میز کارتان را به کمترین حد برسانید

اگرچه شاید بیشتر از همه نگران انعکاس صدا از سطح دیوارها باشید، اما مهم است به خاطر داشته باشید که تمام سطوحی که در اتاق وجود دارند، قابلیت انعکاس یا جذب صدا را دارند. این موضوع میز کار شما را نیز شامل می شود که باید به اندازه ی هر سطح دیگری که در اتاق دارید به آن اهمیت بدهید.
اشتباه رایجی که خیلی از افراد در استودیوهای خانگی انجام می دهند این است که مانیتورهایشان را مستقیما روی میز قرار می دهند. حتی اگر مثلث متساوی الاضلاعی که گفته شد را با مانیتورها بسازید و ارتفاع آن ها هم سطح گوش ما باشد، باز هم ارتعاشات مانیتورها به میز وارد می شود و می تواند رزونانس های مصنوعی را تولید کند که در خود میکس وجود ندارد.
برای برطرف کردن این مشکل دو راه وجود دارد. اولی استفاده از پدهای ایزولاسیون است که شما می توانید آن ها را زیر مانیتورها قرار دهید تا ارتعاشات را جذب کنند. پدها قیمت ارزانی دارند و هرکسی می تواند هزینه ی آن را بپردازد، اما اگر نتوانستید از پد استفاده کنید، هر نوعی از فوم پلی استایرن هم قابلیت استفاده دارد.
با این حال، حتی این پدها هم نمی توانند صد در صد مانع رسیدن ارتعاشات به میز شوند. مطمئن ترین راه برای مانع شدن از انتقال ارتعاشات این است که مانیتورهایتان را روی استندی که روی زمین قرار گرفته بگذارید. در این صورت تمام ارتعاشات به استندها و از استندها به زمین منتقل خواهد شد، نه به میزی که رزونانس ایجاد می کند. همان طور که قبلا هم گفته شد مزیتی دیگری که استندها دارند، ارتفاع قابل تنظیم آن هاست.

۴- حواستان به متریال سطح باشد

علاوه بر در نظر گرفتن شکل هندسی آکوستیک اتاق، مهم است جنس اشیایی که در اتاق وجود دارد را هم در نظر بگیرید. بعضی از متریال ها نسبت به دیگر متریال ها انعکاس بیشتری دارند و برخی دیگر صدا را بیشتر جذب می کنند. به علاوه بعضی از متریال ها ممکن است صدا را در محدوده های فرکانسی مشخصی بیشتر انعکاس دهند که موجب برهم خوردن بالانس پاسخگویی فرکانسی اتاق می شود.
یکی از اصلی ترین متریال هایی که انعکاس مصنوعی می سازد، شیشه است. در حالت ایده آل، بهتر است تا حد ممکن اتاق مانیتورینگ شما کمترین پنجره را داشته باشد، چون پنجره ها انعکاس زیادی را تولید می کنند. اگر در استودیوی خانگی کارتان را انجام می دهید، احتمالا امکان این که تعداد پنجره ها را کم کنید وجود نداشته باشد. در این صورت پیشنهاد می شود تا جایی که ممکن است پنجره ها را بپوشانید.
در طرف دیگر، متریال پارچه ای به جذب شدن امواج صوتی کمک می کنند. فرش، ملحفه، پتو و اجناسی از این دست می توانند مانند جاذب ها عمل کنند. برای حل کردن مشکل پنجره ها می توانید برای پوشاندن پنجره از پرده های ضخیم استفاده کنید تا علاوه بر پوشاندن پنجره ها، صدا را هم تا حدی جذب کنند.

۵- حواستان به امواج ایستا باشد

یکی از مشکلات اصلی که اتاق شما ایجاد خواهد کرد، ایجاد امواج ایستا است.
امواج صوتی بسته به فرکانس شان دارای طول موج مشخصی هستند. این همان فاصله در فضاست که یک دوره از موج در آن قرار می گیرد. مثلا یک موج صوتی در فرکانس ۱۰۰Hz دارای طول موجی در حدود ۳٫۴۴ متر است.
اگر این موج ۱۰۰ هرتزی به سطحی که ۳٫۴۴ متر دورتر است اصابت کند، موج برگشت داده شده و روی موج ابتدایی می افتد. چنین چیزی باعث می شود amplitude (بلندی صدا) در فرکانس ۱۰۰Hz افزایش پیدا کند.
مهم است بدانید در اتاق شما کدام فرکانس ها به امواج ایستا تبدیل می شوند. اگر در اتاق شما یک موج ایستا در ۱۰۰Hz وجود داشته باشد، شما فکر می کنید فرکانس ۱۰۰Hz در میکس شما زیادی بلند است و سعی در کاهش دادن ولوم آن خواهید داشت. در این حالت شما سعی در برطرف کردن مشکلی داشته اید که تنها در اتاق شما وجود دارد و این فرکانس ۱۰۰Hz در میکس پایانی شما صدای بسیار کمی خواهد داشت.
صرف نظر از اندازه و شکل اتاق، امواج ایستا اجتناب ناپذیر هستند. فرکانس های مشخصی در ابعاد اتاق شما به فرکانس های ایستا تبدیل می شوند. فرکانس های بم (معمولا زیر ۳۰۰ هرتز) به واسطه ی طول موج بلندتری که دارند بیشترین استعداد را در تبدیل شدن به امواج ایستا دارند. به خاطر این که پنل های آکوستیک استاندارد در مواجهه با فرکانس های بالاتر عملکرد بهتری دارند، برای حذف این امواج ایستا شما کار زیادی نمی توانید انجام دهید. در عوض بهتر است با تنظیم کردن پوزیشن نشستن خودتان در اتاق کاری کنید که این امواج کمترین تاثیر را روی شنوایی شما داشته باشند.
سه مورد از امواج ایستا که باید مراقبشان باشید آن هایی هستند که در سه محور اصلی اتاق شما وجود دارند: بین دیوارهای جلو و عقب، بین دیوارهای چپ و راست و بین سقف و زمین. در حالت ایده آل این رزونانس ها در سه اکتاو پایینی حضور خواهند داشت و معمولا فقط یک بخش طیف فرکانسی را اشغال نمی کنند.
فرکانس هایی که در اتاق شما تبدیل به امواج ایستا می شوند را می توانید با این فرمول بدست بیاورید:
طول اتاقتان را x در نظر بگیرید. به خاطر داشته باشید که هارمونیک ها در مضرب هایی از این فرکانس ها تشکیل می شوند و آن ها هم می توانند تبدیل به امواج ایستا شوند:
فرکانس موج ایستا = ۱۱۳۰/۲x
با در نظر داشتن فرکانس امواج ایستای اصلی، در اتاقتان راه بروید تا نقطه ای که این فرکانس ها برجسته تر هستند را پیدا کنید. شما پوزیشنی که در هنگام کار کردن در آن می نشنید را نباید در این نقاط قرار دهید چون در این مکان ها پاسخگویی فرکانسی اتاق شما دقیق نیست و شما صدای صحیحی را نخواهید شنید.
امواج ایستا در کنار مرزهای اتاق بیشتر از هر جای دیگری برجسته هستند که به همین خاطر در اولین نکته ی این مقاله به شما پیشنهاد شد که در چه پوزیشنی قرار بگیرید. اگر متوجه شدید که این پوزیشن (که در نکته ی اول اشاره شد) هم جزو یکی از نقاطی است که امواج ایستا در آن پررنگ هستند، سعی کنید صندلی تان را از مانیتورها دورتر یا به آن ها نزدیک تر کنید. به یاد داشته باشید که پس از انجام این کار باید پوزیشن مانیتورها را هم تنظیم کنید تا دوباره آن مثلث متساوی الاضلاع تشکیل شود.

۶- نصب تجهیزات آکوستیک

حالا که پوزیشن قرارگیری شما در اتاق و پوزیشن مانیتورها درست شد، ارتعاشات میز کار حذف شد و شما تصور خوبی راجع به این که اتاقتان چطور صدا می دهد پیدا کردید، می توانید شروع به استفاده و نصب تجهیزات آکوستیک در اتاق کنید.
در بحث تجهیزات آکوستیک با سه دسته ی اصلی مواجه هستیم: پنل های جاذب، انتشار دهنده ها و بیس ترپ ها. به خاطر داشته باشید که نباید تمام سطوح اتاق را با این پنل ها بپوشانید و تنها پوشاندن ۳۰ یا ۴۰ درصد از آن ها کافی خواهد بود.
پنل های جاذب معمولا برای جذب فرکانس های بالا و فرکانس های میانی اتاق استفاده می شوند. نحوه ی عملکرد این پنل ها به این شکل است که امواج صوتی را به گرما تبدیل می کنند (چون متریال جاذب ارتعاش پیدا می کنند).
شما باید از پنل های جاذب برای کنترل رفلکس های اولیه استفاده کنید (امواجی که پیش از رسیدن به گوش شما از یک یا دو سطح منعکس می شوند). این ها مشکل زا ترین انعکاس های صوتی در اتاق شما هستند چون می توانند با صدای مستقیم تداخل پیدا کنند و رزونانس های مصنوعی تولید کنند.
اصلی ترین مکان هایی که شما می توانید از پنل های جاذب استفاده کنید در دیوار پشتی و دیوارهای کناری است. با استفاده از یک آینه و یک فرد کمکی شما به راحتی می توانید مناطقی که رفلکس های اولیه اتفاق می افتند را پیدا کنید:
در حالی که در پوزیشن همیشگی تان نشسته اید، از کمکتان بخواهید با یک آینه در طول دیوارها راه برود. شما سرتان را در همان پوزیشن خودتان نگه دارید و گردن تان را به سمت آینه برگردانید. حالا نقاطی که مانیتورها در آینه دیده می شوند را یادداشت کنید. این نقاط لوکیشن هایی هستند که رفلکس های اولیه اتفاق می افتند و شما باید آن ها را با پنل های آکوستیک بپوشانید.
اگر نمی توانید هزینه ی پنل های جاذب را پرداخت کنید، در عوض می توانید از متریال جاذب دیگری که در اختیار دارید استفاده کنید. همان طور که پیش تر گفتیم چیزهایی که از پارچه ساخته شده اند مثل پرده می توانند نقش جاذب های صدا را ایفا کنند. البته قطعا پنل های جاذب کیفیت دیگری خواهند داشت.

انتشار دهنده ها مشابه پنل های جاذب هستند اما فلسفه ی آن ها متفاوت است. اتاقی که کاملا جاذب صدا باشد صدای مرده ای خواهد داشت، چون مهم است که شما ریورب های یک اتاق را هم بشنوید. انتشار دهنده ها از متریالی مانند چوب ساخته می شوند و پستی بلندی های غیر یکنواختی دارند. انتشار دهنده ها به منظور پراکنده کردن یکدست امواج صوتی (معمولا فرکانس های بالا و فرکانس های میانی) طراحی شده اند.
با پراکنده کردن امواج صوتی به وسیله ی انتشار دهنده ها، شما می توانید انعکاس های صوتی را به حداقل برسانید و در عین حال صدای طبیعی میکس تان در اتاق را نیز حفظ کنید.
دیوار پشتی برای قرار دادن انتشار دهنده ها لوکیشن مناسبی است. وقتی می خواهید تصمیم بگیرید که انتشار دهنده ها را کجای اتاق قرار دهید این نکته را به خاطر داشته باشید که یک انتهای اتاق باید با متریال جاذب پوشانده شود و انتهای دیگر اتاق باید با متریال منعکس کننده مثل انتشار دهنده ها پوشانده شود.
استراتژی مناسبی که می توانید در پیش بگیرید این است که دیوار جلوی اتاق (دیواری که پشت مانیتورها قرار دارد) را با جاذب ها بپوشانید و دیوار روبروی آن را با انتشار دهنده ها.
اگر بودجه ی کافی برای خرید انتشار دهنده ها را ندارید، هرگونه اشیایی که جنس محکم و شکل غیر منظمی داشته باشد می تواند به عنوان انتشار دهنده عمل کند. کتابخانه و دیگر سطوح سختی که در اتاق وجود دارند تا حدی کار انتشار را انجام می دهند. باز هم اشاره می کنیم که قطعا استفاده از انتشار دهنده های اختصاصی نتیجه ی بهتری خواهد داشت.
اگرچه پنل های جاذب و انتشار دهنده می توانند به خوبی فرکانس های بالا و فرکانس های میانی را کنترل کنند، اما نمی توانند در بخش فرکانس های بم کار خاصی انجام دهند. این فرکانس ها در یک اتاق غیر آکوستیک به سرعت روی هم انباشته می شوند و باعث می شود اتاق پاسخگویی نامناسبی در فرکانس های پایین داشته باشد. اینجاست که باید از بیس ترپ ها استفاده کنید.
بیس ترپ ها پنل های جاذب اختصاصی هستند که معمولا از نوعی فوم متراکم تشکیل شده اند و مخصوص جذب فرکانس های پایین طراحی می شوند. چون بیس ترپ ها جاذب هایی قوی هستند، گاهی اوقات به تنهایی می توانند تمام جذبی که در اتاق نیاز دارید را برای شما انجام بدهند و شما را از پنل های جاذب بی نیاز کنند.
بیس ترپ ها معمولا باید روی دیوار پشتی قرار بگیرند. به علت طولانی تر بودن طول موج فرکانس های پایین، بهترین کار این است که فاصله ی کافی را برای پخش شدن فرکانس های پایین فراهم کنید پیش از این که بیس ترپ آن ها را جذب کند. نکته ی دیگر این که بیس ترپ ها باید در لوکیشن هایی که دیوارها، زمین و یا سقف بهم می رسند (کنج های اتاق) قرار بگیرند چون فرکانس های بیس در این نقاط انباشت می شوند.
اگر بودجه ی کافی برای خرید بیس ترپ ها را ندارید می توانید از اشیای جاذب متراکم استفاده کنید. پتو یا صندلی راحتی آنقدر تراکم دارند که بتوانند فرکانس های پایین را کنترل کنند.

۷- سقف و زمین را فراموش نکنید

کف و سقف اتاق شما هم مانند دیوارها در انعکاس صدا نقش دارند. شما این دو را هم باید مثل دو دیوار دیگر در اتاق در نظر بگیرید. شما کف اتاق را می توانید برای جذب شدن صداها فرش کنید. بهتر است کل کف اتاق را فرش نکنید تا صدا بیش از اندازه جذب نشود و توصیه می شود یک قالیچه ی سایز متوسط، زیر پوزیشنی که معمولا شما در آن قرار می گیرید پهن شود.
سقف هم خوب است در بالای مانیتورها و بالای پوزیشنی که شما قرار می گیرید آکوستیک شود. بهترین چیزی که می توانید برای این بخش استفاده کنید نوعی پنل جاذب با نام سیلینگ کلاود است که هم می تواند چسبیده به سقف باشد و هم می تواند از آن آویزان باشد.
اگر برایتان مقدور است می توانید تمام سقف را با پنل های جاذب بیس (که ضخامت آن ها حداقل ۳۰ سانت باشد) بپوشانید تا کاملا مانع از تاثیر گذاری سقف روی آکوستیک اتاق شوید.

۸- استفاده از نرم افزار/سخت افزار اصلاح آکوستیک اتاق (room correction)

علاوه بر استفاده از تجهیزات آکوستیک، ایده ی خوبیست که از یک سیستم اصلاح آکوستیک اتاق هم استفاده کنید. در حالی که تجهیزات آکوستیک، مشکلات صدا را پس از این که صدا از مانیتورها پخش می شود اصلاح می کنند، نرم افزارها و سخت افزارهای اصلاح آکوستیک پیش از این که صدا از مانیتورها خارج شود، روی آن اثر می گذارند تا مشکلاتی که آکوستیک اتاق شما دارد را برطرف کنند.
اگرچه ممکن است تفاوت هایی بین سیستم های مختلف اصلاح آکوستیک وجود داشته باشد، اما تمام آن ها به طور کلی سه مرحله را انجام می دهند.
در مرحله ی اول، پاسخگویی فرکانسی اتاق (شدت فرکانس های معین در لوکیشن های مختلف اتاق) اندازه گیری می شود. این کار به وسیله ی پلی کردن یک تُن صدای تست که در اتاق پلی می شود اتفاق می افتد.
نرم افزار یا سخت افزار اصلاح آکوستیک پس از این مرحله، سنجش های انجام شده را آنالیز می کند تا مشکلات فرکانسی را در محیط پیدا کنند.
در مرحله ی آخر، این سیستم یک فیلتر ایجاد می کند که فرکانس های مشخصی را کاهش یا افزایش می دهد. این فیلتر روی صدای نهایی که از نرم افزار آهنگسازی شما بیرون می آید اعمال می شود تا نوعی پاسخگویی فرکانسی در اتاق ایجاد شود که به صدای واقعی میکس شما نزدیک تر باشد.
شاید فکر کنید که این فوق العاده است و با داشتن یکی از این نرم افزارها دیگر نیازی به آکوستیک کردن اتاق نخواهید داشت…
متاسفانه این طور نیست. سیستم های اصلاح آکوستیک فقط مشکلات فرکانسی را کنترل می کنند، آن هم بیشتر فرکانس های پایین را که بیشتر از دیگر فرکانس ها تحت تاثیر آکوستیک اتاق قرار می گیرند. مشکلات زمانی، که در آن بخش هایی از سیگنال در زمان های مختلفی به گوش شما می رسد (مثل ریورب داخل اتاق)، با این سیستم ها قابل رفع نیستند.
این دست مشکلات را فقط تجهیزات آکوستیک و طراحی اتاق می تواند حل کند و شما باید این تجهیزات را در کنار سیستم های اصلاح آکوستیک استفاده کنید تا ایده آل ترین کاراکتر آکوستیک را از محیطی که در آن هستید دریافت کنید.

۹- تجهیزات تان را ارتقا دهید

نکاتی که تا به اینجای مقاله به آن ها اشاره کردیم به شما کمک می کنند که بیشترین بهره را از تجهیزاتی که دارید یا تجهیزاتی که خیلی گران قیمت نیستند ببرید، اما ارتقا دادن تجهیزات همیشه می تواند به بهبود صدای اتاق شما کمک کند. جای تعجبی نیست که استودیویی که در آن از پیشرفته ترین تجهیزات استفاده شده به طور کلی صدای بهتری از یک استودیو که در اتاق خواب بنا شده داشته باشد.
ارتقا دادن تجهیزات الکترونیک به شما اجازه می دهد صداها را دقیق تر بشنوید. هزینه کردن برای مانیتورهای جدید، کابل های جدید یا حتی یک کارت صدای جدید حتما در طولانی مدت ارزشش را خواهد داشت.
تجهیزات آکوستیک گران قیمت تر هم می توانند صدای محیط را بهتر کنند. پنل های جاذب و انتشار دهنده های مناسب، کاملا مختص برطرف کردن مشکلات آکوستیک طراحی شده اند و قطعا نسبت به پتو (جاذب) و کتابخانه (انتشار دهنده) نتیجه ی خیلی بهتری را به شما خواهند داد.
اگر نمی توانید تجهیزات آکوستیک قیمت بالا را خریداری کنید نگران نباشید، چون منابع آنلاین زیادی وجود دارد که به شما نشان می دهد چطور خودتان این تجهیزات را بسازید.

۱۰- از یک متخصص کمک بگیرید

اگر هیچکدام از راه هایی که تا بحال به آن ها اشاره کردیم جواب نداد و اگر بودجه ی کافی داشتید، می توانید از یک متخصص برای آکوستیک کردن اتاق تان کمک بگیرید. این افراد متخصص قادر هستند سنجش های دقیقی را در اتاق شما انجام دهند و طراحی ایده آلی از جاذب ها و انتشار دهنده ها را برای اتاق شما فراهم کنند.

جمع بندی

بهبود دادن آکوستیک اتاق تاثیر بسزایی در میکس ها و تنظیم های شما خواهد داشت. این تغییرات می توانند به سادگی جابجایی وسیله ای در اتاق و یا آکوستیک کردن کامل اتاق باشند.
در هر صورت برطرف کردن مشکلات آکوستیک، باعث می شود صدایی که در اتاق می شنوید نزدیک تر به همان صدای واقعی میکس شما باشد. این کار باعث می شود شما در حین میکس تصمیمات آگاهانه تر و درست تری بگیرید و میکس هایی بسازید که در هر نوع سیستم صوتی خوب صدا بدهد و نهایتا کارتان به استانداردهای حرفه ای نزدیک تر شود.