هر آنچه که در مورد پری امپ ها باید بدانید
با جستجو در مورد پری امپ میکروفن در فضای وب، با نتایج بسیار زیادی روبرو می شوید. بسیاری از افراد بسیار در مورد صدای حیرت انگیز پری امپ های تیوب وینتج خود حرف می زنند و می گویند این پری امپ ها باعث می شوند هر چیزی طوری صدا بدهند که انگار در یک استودیوی گران قیمت ضبط شده است.
برخی دیگر به پری امپ های سالید استیت و عاری از ترانسفورماتور خود می بالند که کاملا شفاف هستند و هیچ رنگی به صدا نمی دهند.
برخی افراد پری امپ ها به شکل فنی تری توضیح می دهند و می گویند با استفاده از پری امپ ها می توانند میکروفن های ریبون و داینامیکی که نیاز به گین زیادی دارند را استفاده کنند بدون این که با نویز زیادی مواجه شوند.
پس در نهایت یک پری امپ میکروفن واقعا چیست؟ یک ابزار جادویی برای دستیابی به صدای بهتر؟ یک دیوایس کاربردی؟ هر دو؟ در این مقاله تمام ابعاد این ابزارهای پرکاربردی که معمولا به اشتباه درک می شوند را به شما توضیح می دهیم و خواهیم گفت که چگونه به بهترین حالت می توانید از آن ها در استودیو استفاده کنید.
پری امپ چیست؟
پری امپ ها اجزایی ضروری در تجهیزات استودیویی هستند. اگرچه پری امپ ها بسیار برای رنگ دادن خلاقانه به صدا در استودیو استفاده می شوند، اما کاربرد اصلی آن ها تقویت کردن سیگنال ضعیف میکروفن یا اینسترومنت است تا این سیگنال به یک سیگنال قوی لاین تبدیل شود.
در حالت ایده آل، پری امپ ها این کار را با کمترین میزان نویز و دیستورشن انجام می دهند. چرا شما به یک سیگنال line level نیاز دارید؟ پاسخ ساده است. دلیلش این است که سخت افزارهای استودیویی، کارت صدا و تقریبا هر چیز دیگری در استودیو به شکلی طراحی شده است که با سیگنال های حرفه ای line level کار کند.
بیشتر کارت های صدا حداقل یک پری امپ میکروفن داخلی دارند. همچنین پری امپ های میکروفن مجزای فراوانی هم در بازه های قیمتی مختلف وجود دارند. صرف نظر از فرم فاکتور و ویژگی ها، تمام این پری امپ ها همین کار حیاتی، یعنی تقویت کردن گین را انجام می دهند.
گین دقیقا چیست؟
گین به تغییر در شدت ولتاژ در مسیر سیگنال صوتی زمانی که یک امپلی فایر استفاده می شود اطلاق دارد. به طور دقیق تر، گین یعنی یک مدار الکترونیکی چقدر یک سیگنال را تقویت می کند؛ گین با یکای دسی بل نشان داده می شود.
گین در استیج ورودی اتفاق می افتد و پیش از هر پردازش دیگری اعمال می شود.
در یک پری امپ میکروفن، شما گین را بر اساس لِول منبعی که قرار است صدایش ضبط شود تنظیم می کنید. به عنوان مثال اگر صدای خواننده ای را ضبط می کنید که به آرامی آواز می خواند، گین را باید بالا ببرید تا به شدت سیگنال بهینه ای دست پیدا کنید.
همچنین به دلیل این که گین لِول سیگنالی که از سایر پردازشگرها عبور می کند را کنترل می کند، تاثیر قابل توجهی روی کیفیت صدا خواهد داشت.
اگر گین را زیادی بالا ببرید صدا دیستورت می شود و حتی ممکن است سیستم شما اُور لود شود؛ اگر گین را زیادی پایین بیاورید، ضبط شما نویزی می شود و نسبت سیگنال به نویز نامناسبی پیدا می کند.
یک گین استیجینگ مناسب موجب می شود ضبط شما هم دیستورشن نداشته باشد و هم نویز آن به حداقل برسد.
https://youtu.be/E0gvT2RHMXk
Line Level به چه معناست؟
سیگنال های حرفه ای line-level، مانند سیگنال های خروجی یک کنسول آنالوگ یا تجهیزات حرفه ای استودیویی، در 4dBu+ اندازه گیری می شوند که برابر با عدد صفر در یک متر VU می باشد. اما در طرف دیگر، سیگنال های غیر حرفه ای و عادی line-level مانند سیگنال خروجی سی دی پلیرها یا سایر تجهیزات صوتی نیمه حرفه ای، در 10dBV- اندازه گیری می شوند.
وقتی می خواهید تجهیزات مختلفی را در استودیو به یکدیگر متصل کنید، این لِول ها باید با یکدیگر جور درآیند؛ شما یک سخت افزار با لِول 4dBu+ (لِول سیگنال رایج برای تجهیزات حرفه ای) را با سخت افزار دیگری با لِول 4dBu+ همراه می کنید و سخت افزاری که لِول 10dBV- دارد را به سخت افزاری وصل می کنید که لِول 10dBV- داشته باشد.
در غیر این صورت به دلیل جور نبودن لِول ها مشکلاتی را تجربه خواهید کرد. به عنوان مثال اگر دیوایسی با خروجی 4dBu+ را به ورودی دیوایسی که لِول 10dBV- دارد متصل کنید، احتمالا صدا دیستورت خواهد شد و خروجی، ورودی را اُور درایو خواهد کرد.
به همین شکل اگر دیوایسی با خروجی 10dBV- را به یک ورودی 4dBu+ متصل کنید، سیگنال بسیار کم صدا و آرامی خواهید داشت و باید ولوم آن را بسیار بالا ببرید.
پری امپ ها چگونه کار می کنند؟
حالا باید به این موضوع بپردازیم که پری امپ ها از چه جادویی برای تبدیل سیگنال های میکروفن و اینسترومنت به سیگنال های حرفه ای line-level استفاده می کنند. دیوایس های حرفه ای line-level در میانگین ولتاژ خروجی 1.23 ولت کار می کنند.
یک پری امپ سیگنال mic-level (که در بازه ی 0.001 تا 0.1 ولت قرار دارد) را به شکلی تقویت می کند که به سیگنال قابل استفاده ی line-level با قدرت 1.23 ولت برسد؛ این کار با جایگزینی سیگنال و ارسال آن به یک یا چند مدار تقویت سیگنال صورت می گیرد.
سیگنالی که حاصل می شود یک سیگنال line-level است که سپس سپس به باقی زنجیره ی سیگنال و در نهایت به کارت صدا، نرم افزار یا دیوایس ضبط شما ارسال می شود.
به چقدر گین نیاز داریم؟
پیش تر توضیح دادیم که پری امپ ها گین سیگنال های mic-level را اضافه می کنند. پری امپ های مختلف مقادیر مختلفی از گین را اضافه می کنند – از 40dB گرفته تا 80dB یا بیشتر. پس در نهایت ما به چه مقدار گین نیاز داریم؟ پاسخ به این سوال به نوع میکروفنی که استفاده می کنید و سازی که جلوی قرار گرفته بستگی دارد.
میکروفن های کاندنسر معمولا خروجی های قوی تری دارند و به همین دلیل تنها نیاز به گین 10dB تا 30dB دارند. میکروفن های کاندنسر دارای قطعات الکترونیکی اکتیوی هستند که داخل آن ها قرار گرفته و خروجی سیگنال آن ها را افزایش می دهد. میکروفن های کاندنسر به واسطه ی خروجی قوی تری که دارند، معمولا با هر پری امپی نتیجه ی مطلوبی ایجاد خواهند کرد – حتی پری امپ هایی که در کارت های صدای ارزان قیمت وجود دارد.
قضیه ی میکروفن های داینامیک و ریبون متفاوت است. این میکروفن ها که خروجی ضعیف تری دارند معمولا به 50dB تا 70dB گین نیاز دارند و این مقدار بستگی به بلندی صدا و فاصله ی سازی دارد که می خواهید صدای آن را ضبط کنید.
به بیان ساده، میکروفنی که جلوی سازی که صدای آرامی دارد قرار گرفته، نسبت به میکروفنی که جلوی یک ساز با صدای بلند قرار گرفته نیاز به تقویت صدای بیشتری دارد. علاوه بر این، هر چه منبع صدا از میکروفن دورتر باشد، تقویت صدای بیشتری نیاز خواهد بود.
آیا همه ی پری امپ ها مثل هم صدا می دهند؟
صدای یک پری امپ نتیجه ی تمام اجزای مسیر سیگنال است – ترانزیستورهای گسسته یا مدارهای یکپارچه، تیوب های وکیوم، ترانسفورماتورها، سیم پیچی، خازن ها یا هر ترکیبی از آن ها.
اگرچه هدف اصلی یک پری امپ تقویت سیگنال mic-level است، رنگی که مدارهای پری امپ مختلف به صدا می دهند به عنوان یک ابزار خلاقانه مورد استفاده قرار می گیرد.
برخی میکروفن ها صدای کلین و شفافی دارند و سیگنال های mic-level را بدون رنگ دادن به آن ها تقویت می کنند
Grace Design m101 و Millennia HV-3C نمونه هایی از این نوع پری امپ ها هستند. بسیاری از موزیک پرودیوسرهای مدرن این نوع پری امپ ها را می پسندد، چرا که سیگنال کلین و عاری از رنگ شدگی آن ها باعث می شود در مراحل پس از ضبط با استفاده از پلاگین ها راحت تر بتوانید صدا را پردازش کنید.
برخی دیگر از پری امپ های میکروفن دارای ترانسفورماتور هستند، مانند Neve 1073 و بسیاری پری امپ های دیگر که مشابه آن ساخته شده اند.
وقتی شما یک سیگنال را از یک ترانسفورماتور عبور می دهید، ترانسفورماتور صدا را تغییر می دهد. بسته به شدت سیگنالی که به ترانسفورماتور وارد می شود، سچوریشن اتفاق می افتد و هارمونیک های بیشتری به صدا اضافه می شود
چنین چیزی صدایی گوش نواز و پانچی ایجاد می کند که در بسیاری از موزیک های مطرح دهه های گذشته شنیده می شود.
یکی دیگر از انواع پری امپ ها، پری امپ تیوب است که برای تقویت سیگنال از تیوب های وکیوم استفاده می کند.
تیوب های وکیوم به صدای پر حجم و خوشایندشان معروف هستند که پر از هارمونیک های زوج است. بیشتر پری امپ های تیوب قادر به ارائه ی هر چیزی از کاراکتر صدای گرم تا کرانچ های شدید هستند.
بی دلیل نیست که این تکنولوژی قدیمی هنوز هم طرفدار دارد – هیچ چیزی مانند یک پری امپ تیوب صدا نمی دهد!
چه ویژگی هایی در یک پری امپ وجود دارد؟
مدل های مختلف پری امپ ها ویژگی های متفاوتی دارند.
در ادامه به چند مورد از ویژگی های استانداردی که در پری امپ ها وجود دارد اشاره می کنیم و توضیح خواهیم داد هر کدام چه کاری انجام می دهند. بیشتر پری امپ های مستقل دارای یک یا چند مورد از این ویژگی ها هستند.
- فانتوم پاور که DC voltage است و معمولا قدرت 48 ولتی دارد، برای تامین انرژی قطعات الکترونیکی اکتیو در میکروفن های کاندنسر استفاده می شود.
https://youtu.be/gGG1y43ct6Y
- امپدانس Variable input به شما اجازه می دهد امپدانس پری امپ را بر اساس میکروفن تنظیم کنید و کاراکترهای صوتی اضافه ای را برای شما فراهم می کند.
تغییر دادن امپدانس ورودی می توانید تاثیر قابل توجهی روی تُن صدای میکروفن داشته باشد. بعضی از میکروفن ها، مخصوصا میکروفن های ریبون پسیو، از این ویژگی سود می برند و با این ویژگی به همان شکلی صدا می دهد که هدف طراحان آن میکروفن بوده است.
برخی از پری امپ های میکروفن حتی دارای تنظیماتی با عنوان ribbon mic input یا ribbon mic هستند که برای میکروفن های ریبون بهینه شده است.
https://youtu.be/5Ruc4SoGgNw
- Input pad به شما اجازه می دهد استیج ورودی پری امپ ها را پایین بیاورید تا از دیستورت شدن صدا جلوگیری شود. این قابلیت برای ضبط اسنیر درام، امپ های گیتار و سایر منابع صوتی که که صدای بلندی دارند مهم است.
- Output trim به شما اجازه می دهد لِول خروجی را به شکلی تغییر دهید که بتوانید استیج ورودی پری امپ را شدیدتر درایو کنید تا سچوریشن بیشتری در صدا ایجاد شود و سپس خروجی واقعی که به دیوایس بعدی منتقل می شود را کاهش دهید.
- Polarity reverse که گاهی به آن phase reverse هم اطلاق می شود، قطبیت سیگنال را معکوس می کند. اگر به صورت همزمان از چند میکروفن استفاده می کنید، این قابلیت بسیار ضروری است.
کدام پری امپ برای شما مناسب است؟
در نهایت کدام پری امپ برای شما مناسب خواهد بود؟ پاسخ ساده ای که برای تمام افراد صدق کند وجود ندارد. بودجه ی شما، میکروفن هایی که دارید، نوع کاربری شما و البته سلیقه ی شما در این موضوع نقش دارند.
