ده نکته که به درامرها کمک می کند زمان بندی بهتری در اجراهایشان داشته باشند

زمان بندی در اجرای نُت ها یکی از مهمترین المان های اجرای یک درامر و البته تمام موزیسین هاست که باید روی آن وقت گذاشت. اما این توانایی چیزی نیست که شما یکبار آن را یاد بگیرید و دیگری کاری با آن نداشته باشید. توانایی شما در حس کردن زمان بندی اجرای نُت ها مانند حافظه ی عضلانی است و چه شما یک موزیسین مبتدی باشید و چه یک موزیسین حرفه ای، نیاز به تمرین خواهید داشت.

اما اگر از حالت ایده آل دور هستید و زمان بندی دقیقی در اجرای نُت ها ندارید چطور؟ اول باید نوازندگی تان را بهبود دهید و این کار شامل تکنیک های مختلفی می شود، از درک کردن ذهنی تمپو گرفته تا هماهنگ کردن اندام ها با یکدیگر.

متاسفانه راه میانبری برای این کار وجود ندارد و شما تنها با تمرین فراوان با یک مترونوم و تکرار تمرین ها به این توانایی دست پیدا خواهید کرد، اما چنین چیزی به این معنا نیست که قرار است تا ابد تمرین های تکراری انجام دهید.

1. صادقانه به اجرایتان گوش کنید

اگر به این فکر افتاده اید که زمان بندی اجرایتان را بهبود دهید، احتمالا با مشکلی مواجه شده اید که شما را به این درک رسانده است. چه این مشکل را خودتان حس کرده باشید و چه فرد دیگری روی اجرای شما نظر داده باشد، اجازه ندهید این مشکل شما را دلسرد کند. شما به دنبال پیشرفت و بهبود دادن توانایی هایتان هستید و این یعنی با چیزی مواجه شده اید که نیاز به تغییر دارد.

اولین مرحله این است که با تمپوهای مختلف اجرا کنید و صدای اجرایتان را ضبط نمایید. برای این کار نیاز به وسیله ی خاصی ندارید – ریکوردر ویدیو یا صدای گوشی موبایل شما کفایت می کند، تنها کافیست صدای واضحی از اجرایتان داشته باشید. اگر از کیت درام الکترونیک استفاده می کنید این کار برایتان ساده تر خواهد بود، چرا که کیت های الکترونیک دارای مترونوم و قابلیت ضبط می باشند.

بخش مهم گوش دادن به اجراست. صرف نظر از این که آیا در صدای ضبط شده کلیک مترونوم شنیده می شود یا نه، باید متوجه شوید که آیا در حین اجرا زمان بندی دقیقی داشته اید، از تمپو جلو زده اید یا از آن عقب افتاده اید. جلو زدن یا عقب افتادن از تمپو معمولا در پاساژها یا هنگام تغییر گرووها اتفاق می افتد، اما ممکن است در سایر بخش های اجرای شما هم رخ دهد.

به اجزای مختلف کیت درام گوش کنید – آیا اندام هایتان با یکدیگر هماهنگ هستند؟ آیا زمان بندی اجرای های-هت یا راید درست است؟ آیا دست های چپ و راست شما زمان بندی ثابت و یکدستی دارند؟ این ها چیزهایی هستند که باید اصلاحشان کنید.

2. اهدافتان را تعیین کنید و به آن ها بچسبید

واضح است که وقتی ایرادات را مشخص کردید باید روی آن ها تمرکز کنید؛ حالا وقت آن است که برای خودتان یک برنامه بچینید. اولین چیزی که باید شناسایی شود هدف نهایی است. مهم است به یاد داشته باشید که رسیدن به زمان بندی مناسب در اجرای نُت ها یک کار زمان بر است، پس حتی اگر می خواهید سرعت اجرایتان را بالا ببرید، باید از سرعت پایین شروع کنید.

پاساژهای حاوی نُت های دولاچنگ در تمپوهای بالا بسیار راحت تر خواهند بود وقتی روی اجرای پایدار و یکدست در تمپوهای پایین تر به خوبی کار کرده باشید. برای زمان قابل توجهی روی تمپوهای تعیین شده تمرین کنید، سپس به تدریج سرعت را افزایش دهید، مثلا هر روز چند BPM تمپو را بالا ببرید. در این حالت در طول یک ماه بسیار خوب پیشرفت می کنید، اما یک پرش بلند را حس نخواهید کرد.

همین موضوع در رابطه با بهبود دادن فاصله گذاری بین نُت ها در یک ریتم یا گروو هم صدق می کند. کار را با تمپوی آرام شروع کنید، به فاصله ی بین نُ ها دقت کنید و هر روز 3 الی 5 BPM تمپو را بالا ببرید.

مهم تر از همه این است که انگیزه تان را حفظ کنید! این کار درست مانند ورزش کردن است که بلافاصله تغییر و پیشرفتی را حس نخواهید کرد، اما اگر منظم و با برنامه پیش بروید، تفاوت را خواهید دید. می توانید تمرین هایتان را ضبط کنید و پس از مدتی دوباره به آن ها گوش کنید – پیشرفتی که در طول زمان داشته اید شما را شگفت زده خواهد کرد.

3. دوبرابر کردن سرعت مترونوم

شاید به نظر برسد اجرا کردن در تمپوهای بالاتر چالش فیزیکی بیشتری را برای شما ایجاد می کند، اما در به لحاظ زمان بندی اجرای نُت ها کار دشوارتر این است که بتوانید در تمپوهای پایین تر اجرای یکدست داشته باشید.

دلیلش این است که به عنوان مثال فاصله ی بین نُت ها در تمپوی 60BPM بسیار طولانی تر از 190BPM است. وقتی یک مترونوم را روی تمپوی پایین و نُت سیاه قرار می دهید، هرچه سرعت پایین تر باشد، فضای بیشتری برای بروز خطا در اجرای شما وجود خواهد داشت. پس برای این که بتوانیم بر این مشکل غلبه کنیم، باید فضای بین پالس ها را کاهش دهیم.

برای این کار می توانید یک تمپوی آهسته مثل 60BPM را انتخاب کنید و سپس سرعتی که روی مترونوم تنظیم می کنید را دوبرابر نمایید (در این مثال یعنی 120BPM). در این حالت در تمپوی 60BPM پالس هایی برابر با نُت چنگ خواهید داشت، یعنی فاصله ی بین پالس ها نصف می شود.

اگر مترونوم شما تنظیماتی برای استفاده از پالس های چنگ، دولاچنگ و غیره دارد، می توانید از این قابلیت استفاده کنید و همان نتیجه را بگیرید. با انتخاب حالت چنگ یا دولاچنگ، رزولوشن بیشتری در مترونوم خواهید داشت و برخلاف بسیاری از تمرین هایی که مربوط به زمان بندی اجرای نُت ها هستند، شما با این کار سریعا تفاوت را احساس خواهید کرد.

4. قابلیت gap click

توانایی اجرای هماهنگ با مترونوم بسیار ارزشمند است، اما زمان هایی که امکان استفاده از مترونوم نباشد چطور؟ اینجاست که قابلیت gap click می تواند به شما کمک کند ذهن و حافظه ی عضلانی تان را تمرین دهید.

ایده ی پشت این قابلیت ساده است – کار را با مترونوم و تمپوی مورد نظرتان شروع کنید. شما همراه با کلیک مترونوم اجرا می کنید، سپس مترونوم برای یک میزان حذف می شود. مترونوم ذهنی شما به خوبی کار خواهد کرد و شما با سرعت مناسبی نُت ها را اجرا خواهید کرد؛ سپس کلیک مترونوم دوباره از ابتدای میزان بعدی شروع می شود.

آیا به مترونومی دسترسی ندارید که دارای ای قابلیت باشد؟ نگران نباشید، اکثر افراد چنین مترونومی ندارند. اگر به یک نرم افزار آهنگسازی (DAW) دسترسی دارید، می توانید چنین چیزی را تنظیم کنید.

5. اجرا در کنار موزیک های ضبط شده

شاید بیتلز، جیمز براون یا رولینگ استونز در حین ضبط هایشان از مترونوم استفاده نکرده باشند، اما از شروع دوران ضبط دیجیتال بسیاری از موزیک ها با استفاده از مترونوم ساخته شده اند.

با این کار نه تنها یک تمپوی ثابت در طول قطعه ایجاد می شود، بلکه همچنین ترکیب کردن سمپل ها و دیوایس های MIDI، افکت های دارای اتومیشن و تصمیمات مربوط به تنظیم قطعه هم ساده تر می شود. اما شما به عنوان درامر می توانید به شکل موزیکال تری این کار را انجام دهید و برای تمرین روی زمان بندی اجرای نُت ها، بجای استفاده از مترونوم، در کنار یک موزیک ضبط شده اجرا کنید و به تمرین بپردازید.

می توانید یک پلی لیست برای این کار درست کنید که حاوی ترک هایی با تمپوهای مختلف باشد. این ترک ها می توانند از هر استایلی باشند – سپس با آن ها همنوازی کنید. قرار نیست دقیقا پارت درام این موزیک ها را شبیه سازی کنید، اما سعی تان را بکنید. اگر روی زمان بندی اجرای نَت ها در یک گروو کار می کنید، گرووها را اجرا کنید و پاساژها را خلوت اجرا کنید.

6. حس اجرا را فراموش نکنید

یکی از بزرگترین انتقاداتی که به تنظیم کردن زمان بندی اجرا روی مترونوم می شود این است که چنین اجراهایی بی حس و بی روح هستند. گاهی وقت ها دلیل چنین چیزی این است که زمانی که ما همراه مترونوم اجرا می کنیم، زیادی روی زمان بندی اجرای نُت ها تمرکز می کنیم و المان های دیگر مانند داینامیک اجرا را نادیده می گیریم. پس حتما به این موضوع توجه کنید و مطمئن شوید که اجای موزیکال و خوش حسی داشته باشید، در موقعیت های مناسب از آکسان ها استفاده کنید و کارهایی از این دست.

اما حواستان باشد که همراه شدن با تمپو یک توانایی است، و حس دادن به اجرا یک توانایی دیگر. احساس در اجرا حاصل ترکیبی از المان هاست – مترونوم درونی ذهن شما، نحوه ای که پالس ها را می شنوید و نحوه ای که نسبت به اجرای سایر اعضای گروه ساز می زنید. حس اجرا از داینامیک ها، ارکستراسیون، خلاقیت و زمان بندی مناسب در اجرای نُت ها حاصل می شود. درامر معروف، John Bonham در اجرایش کمی از ضرب عقب می افتاد تا حس ریلکس تری به گروو بدهد، اما این عقب افتادن از ضرب به شکلی نبود که تمپوی اجرا بهم بریزد. پس برای این که اجرای خوش حسی داشته باشید، اول باید با تمپوهای مختلف تمرین کنید تا درک درستی از زمان بندی اجرای نُت ها پیدا کنید.

مانند پلی لیستی که در بخش قبل ساختید، می توانید یک پلی لیست حاوی موزیک هایی درست کنید که می دانید بدون مترونوم ضبط شده اند (معمولا موزیک های چند دهه قبل این گونه هستند). سپس سعی کنید بیت ها را تا جای ممکن شبیه به چیزی که می شنوید اجرا کنید. به این ترتیب جزئیات بیشتری از المان های زمان بندی اجرای نُت ها را درک خواهید کرد؛ المان هایی که موجب می شوند اجرای Bernard Purdie متفاوت از Keith Moon باشد.

7. تمپوی نامناسب در اجرای زنده

این نکته بیشتر در مورد این است که چگونه چیزهایی که یاد گرفته اید را در سناریوهای واقعی پیاده کنید. همه ی ما در این شرایط قرار گرفته ایم که یکی از اعضای گروه موزیکی را با تمپوی نامناسب شروع می کند و همین موضوع باعث می شود سایر نوازنده ها نیز با مشکل مواجه شوند.

مشابه همین قضیه، احتمالا همه ی ما با این شرایط مواجه شده ایم که به پایان یک قطعه ی موسیقی می رسیم و سایر اعضای گروه به ما گفته اند که تمپوی مناسبی نداشته ایم. این که چه کسی درست می گوید و چه کسی درست نمی گوید اهمیتی ندارد، و مانند بسیاری چیزهای دیگر، واقعیت چیزی مابین این دو است. حس و حالی که در حین اجرای موزیک در کنار دیگران به وجود می آید گاهی اوقت باعث می شود مترونوم درونی ذهن ما بهم بریزد.

اما اگر می خواهید از این مشکلات جلوگیری کنید و کسی از تمپویی که برای شروع اجرای زنده ی موزیک ها انتخاب می کنید ایراد نگیرد، زمانی که مشغول تمرین هستید به سرعت اجرای قطعات توجه کنید و در هنگام اجرای زنده هم سعی کنید سرعتی مشابه با ترک اصلی داشته باشید.
بسیاری از مترونوم ها دارای قابلیت tap tempo هستند که با استفاده از آن به سرعت می توانید سرعت یک قطعه ی موسیقی را تعیین کنید. اگر به چنین مترونومی دسترسی ندارید، وبسایت هایی مانند TapBPM کار شما را راه خواهند انداخت.

اگر در طول اجرای قطعه به خوبی نمی توانید تمپو را نگه دارید، اپلیکیشن هایی مانند LiveBPM می توانند به شما کمک کنند. این اپلیکیشن را روی گوشی موبایل لود کنید و به اجرا بپردازید تا اپلیکیشن تمپو را آنالیز کند؛ سپس تمپو را روی نمایشگر گوشی مشاهده خواهید کرد.

8. نُت های تریوله

تا به اینجای مقاله، ما روی زمان بندی ساده ی نُت ها تمرکز کرده ایم. اما این تنها بخشی از ماجراست. شافل ها و سوئینگ ها به حس اجرای تریوله تکیه می کنند، اما برای این که انتقال بین ارزش زمانی های مختلف را کمرنگ تر کنید، باید نُت های تریوله و مشتقات آن را در برابر نُت های ساده ی چنگ و دولاچنگ قرار دهید.

برای این کار می توانید از قابلیت subdivision روی مترونوم استفاده کنید. اگر مترونوم شما امکانش را داشته باشد،، می توانید می توانید از اعداد فرد استفاه کنید و مشتقات پنج، هفت و نه را امتحان کنید تا این نوع مشتقات تریوله را به خوبی بتوانید اجرا کنید.

9. آکسان را جابجا کنید

بیشتر مترونوم ها از پیش به شکلی تنظیم شده اند که یک پالس آکسان دار را در منطقی ترین جای یک میزان مهیا کنند – این پالس روی ضرب می افتد. اما اگر روی سنکوپ ها کار می کنید (سنکوپ، آکسانی است که روی ضرب نمی افتد)، شاید این کار برایتان مفید باشد که آکسان را از حالت پیش فرضش خارج کنید و در جای دیگری از میزان قرار دهید.

راه سریع برای انجام این کار (اگر مترونوم شما امکان انتخاب محل آکسان را به شما نمی دهد) این است که ذهنتان را فریب دهید، به این صورت که مترونوم را تنظیم کنید و سپس آکسان روی ضرب را نادیده بگیرید.
ضرب ها را از نقطه ی دیگری شروع به شمارش کنید تا آکسان روی بخش دیگری از میزان بیفتد (مثلا نُت های چنگ یا دولاچنگ ضد ضرب).

در این مورد هم شاید کار راحت ترا نی باشد که در نرم افزار آهنگسازی تان یک click track بسازید و آکسان ها را در محل مد نظرتان قرار دهید. استفاده از این متد به شما کمک می کند بهتر درک کنید نُت های ضد ضرب در تناسب با نُت های سر ضرب باید کجا قرار بگیرند.

10. استفاده از کیت درام الکترونیک

اگر خوش شانس باشید و به یک کیت درام الکترونیک دسترسی داشته باشید، ابزارهای قدرتمندی برای تمرین روی زمان بندی اجرای نُت ها در اختیار شما قرار خواهد داشت. دلیلش این است که کیت هایی که کمپانی هایی مانند رولند و یاماها تولید می کنند دارای حالت هایی اختصاصی برای تمرین می باشند.

شاید تصور کرده باشید این قابلیت ها مختص افراد مبتدی هستند، یا شاید به کلی آن ها را فراموش کرده باشید. اما این قابلیت ها ارزش توجه شما را دارند؛ قابلیت هایی مانند افزایش/کاهش تدریجی تمپو، امتیاز دهی به دقیق بودن زمان بندی اجرای شما، قابلیت gap-style click و یا حتی قطع شدن صدای درامز زمانی که موفق نمی شود اجرای همراه با بیت داشته باشید.

با وجود این قابلیت ها دیگر لازم نیست صدای مونوتُن کلیک مترونوم را بشنوید و همجنین می توانید پیشرفت تان و المان هایی که باید روی آن ها کار کنید را به راحتی مشاهده نمایید.