22 ترفند خلاقانه برای تنظیم موسیقی

پروسه ی تنظیم را به طور کلی می توان ساماندهی و تبدیل مجموعه ای از ایده های موسیقایی مجزا به یک ترک کامل تعریف کرد.

پروسه ی تنظیم می تواند شامل هر چیزی از نوشتن هارمونی ها، مرتب کردن پارت ها، حذف پارت ها، تعیین ساختار یک آهنگ یا حتی اضافه کردن افکت در بخش هایی از موزیک باشد.

اگر یک حقیقت قطعی در مورد تنظیم وجود داشته باشد، این است که تنظیم مرحله ای می باشد که در آن شما باید دست از بهانه تراشی بردارید و شروع به گرفتن تصمیمات قطعی کنید؛ تصمیماتی در این رابطه که چه پارت هایی باید حذف شوند یا بمانند، پارت های مختلف کجا قرار بگیرند یا این که آیا نیاز به اضافه کردن یک پارت کاملا جدید هست یا نه.

در نتیجه برای بسیاری از افراد، تنظیم پروسه ای است که ساخت موزیک دیگر لذت بخش و خلاقانه نیست و شروع فشارها و کارهای سخت از این مرحله آغاز می شود.

اما لازم نیست تنظیم برای شما این گونه باشد؛ با تمام قدرت و انعطافی که تکنولوژی های مدرن به داده اند، قابلیت هایی که در اختیار ما قرار دارند نامحدود هستند و پروسه ی تنظیم می تواند نسبتا بدون سختی پیش برود.
در ادامه 22 ترفند را برای تنظیم قطعات موسیقی توضیح خواهیم داد.

1. گوش کنید. هیچ جایگزینی برای تجربه وجود ندارد، پس حتما تنظیم موزیک های مورد علاقه تان را آنالیز کنید. گوش کنید و ببینید پرودیوسرهای دیگر چه کاری انجام داده اند و سعی کنید بفهمید چرا چنین کاری جواب داده است (یا چرا جواب نداده است…).

2. فکر نکنید حتما در انتهای ترک باید از fade out استفاده کنید. اگر روی یک آلبوم یا یک ترک کار می کنید، می توانید خاتمه ای ناگهانی در پایان ترک داشته باشید، یا این که موزیک را پیش از رسیدن به پایان میزان تمام کنید. اگر موزیک شما به شکل ناگهانی به پایان برسد، توجه مخاطبان جلب می شود و شاید موزیک شما را بهتر به خاطر بیاورند.

3. سعی کنید در ابتدای ترک fade in داشته باشید، یعنی ترک شما به صورت تدریجی شروع شود؛ شاید با استفاده از یک افکت صوتی مانند صدای جریان آب. گروه موسیقی هاوس Sueno Latino در اواخر دهه ی 80 میلادی با استفاده از آن تکنیک افکت های خیره کننده ای را خلق می کرد.

4. شما می توانید هیچ اینترویی نداشته باشید. بسیاری از ترک ها، مخصوصا در سبک هیپ هاپ می توانند کاملا بدون اینترو شروع شوند. یک تکنیک محبوب برای انجام این کار این است که وکال کمی زودتر از سایر پارت های سازی شروع شود و بیت ها و موزیک سریعا از ضرب اول میزان اول شروع شود.

5. لایه بندی و ترکیب صداها کلید رسیدن به صداهای حرفه ای است. اگرچه تکنیک لایه بندی صداها معمولا برای حجم دادن به پارت ها استفاده می شود، اما در این مورد شما لابندی را برای ایجاد تنوع در بافت صوتی ایجاد می کنید. به عنوان مثال اگر یک ریف لید با صدای ساده دارید، یک پارت سینتی سایزری کمی پیچیده تر با ساستین بیشتر را به آن اضافه کنید که همان الگوی پارت قبلی را در قسمت کورس تکرار کند (سعی کنید این دو صدا را کامپرس کنید تا جذابیت بیشتری پیدا کنند).

6. اگر در تنظیم تان یک پارت گیتار خوب دارید، می توانید ترک را با آن آغاز کنید و باقی سازها را پس از این پارت قرار دهید. ترک All Day And All Of The Night از The Kinks مثال فوق العاده ای از این تکنیک است.

7. اگر می خواهید به وُیسینگ آکوردها در قسمت های مختلف انرژی بیشتری بدهید، سعی کنید پدهای سینتی سایزری مختلفی داشته باشید که هر کدام یکی از نُـت های آکورد را اجرا کنند.

8. هیچوقت قدرت وکال را دست کم نگیرید. نترسید از این که در برخی از بخش های ترک تمام المان ها به غیر از وکال را حذف کنید.

9. اگر تنظیم تان شلوغ است، سعی کنید المان هایی از برخی پارت ها که با المان های دیگری تداخل دارند را حذف کنید. برای مثال اگر وکال شما با پارت گیتار یا کیبورد تداخل پیدا کرده، سعی کنید زمانی که وکال به گوش می رسد، گیتار را حذف کنید. BB King استاد ایجاد سوال و جواب با وکال و گیتار است.

10. اگر می خواهید کورس هایتان را پُر کنید، می توانید وکال را با یک پارت اینسترومنت که همان نُت های وکال را اجرا می کند همراه کنید.

11. حوصله ی شنونده را سر نبرید. سعی کنید در تمام ورس ها و کورس ها از پارت های مشابه یا آکوردهای آکومپانیمان مشابه استفاده نکنید و در اواسط قطعه آکوردها و ریف ها را تغییر دهید.

12. در لحظه های مهم و کلیدی، به سازهای زهی، پدها و سایر پارت ها هیجان بیشتری بدهید. سعی کنید این پارت ها را با ورژن دیگری از همان پارت که کوک آن یک یا دو اکتاو بالاتر رفته ترکیب کنید.

13. نباید از استفاده از صداهای سینمایی بترسید. چه سمپل شما از فیلم ماتریکس برداشته شده باشد یا از تئاتر هملت، تا جایی که به موزیک شما جذابیت بدهد هیچ اشکالی ندارد که از آن ها استفاده کنید.

14. قدرت سایدچین کامپرشن روی پدهای بدون جذابیت و سایرها صداها را دست کم نگیرید. روی این صداها یک کامپرسر قرار دهید و سیگنال ترک کیک درام را به ورودی سایدچین این کامپرسر انتقال دهید تا داینامیک جذابی در صدا ایجاد شود.

15. مخاطب هدف خود را بشناسید و بر همین اساس تنظیم هایتان را بسازید. اگر مخاطب شما قرار است اول صبح و پیش از رفتن به محل کار موزیک شما را گوش کند، یک تنظیم ملایم نمی تواند پاسخگوی خستگی او باشد، اما اگر موزیک شما قرار است مناسب لحظات آرامش بخشی مانند صرف قهوه باشد، می توانید تنظیم های ملایم تری داشته باشید.

16. پروسه ی تنظیم باید برای شما لذت بخش باشد، پس سعی نکنید به زور المان هایی که با هم سازگار نیستند را در کنار یکدیگر قرار دهید. اگر می بینید یک پارت با سایر المان ها جور در نمی آید، آن را حذف کنید!

17. اگر قرار است از سازهای خاص و قدرتمندی مثل ساکسفون استفاده کنید، حتما نقش آن ها را کمرنگ کنید، در غیر این صورت کاملا به ترک شما غالب خواهند شد.

18. اگر قرار است اجرای زنده داشته باشید، باید ترک را از نو تنظیم کنید. در این حالت روی بخش های بزرگ و قابل توجهی که مردم دوست دارند آن ها را بیشتر و طولانی تر بشنوند تمرکز کنید. همچنین فراموش نکنید برای تنظیمی که به منظور اجرای زنده می سازید، در بخش هایی مثلا هشت یا شانزده میزان سکوت داشته باشید تا مخاطبان بتوانند دست بزنند یا بخش هایی را بدون موزیک همراه خواننده بخوانند.

19. در موزیک دنس، قسمت برک داون (قسمتی که موزیک آرام می شود) نباید کسل کننده باشد. از افکت ها و سمپل های جذاب استفاده کنید یا حتی وکال های کلام محور استفاده کنید تا جذابیت بیشتری به این بخش بدهید. این موضوع در رابطه با تنظیم های پاپ و راک هم صدق می کند.

20 . تکنیک های قدیمی را دست کم نگیرید؛ مانند بالا بردن pitch ترک برای زیاد کردن انرژی. آسان ترین راه برای انجام این کار این است که تمپوی ترک را حدود 2 BPM یا 3 BPM از آنچه که در نظر داشته اید آهسته تر کنید، سپس از یک نرم افزار ادیت صدا یا ابزار timestretching مانند Ableton Live استفاده کنید و سرعت (و pitch) ترک را در آخر بالا ببرید.

21. برش دادن تمام ضرب های پیش از شروع کورس و سپس جابجا کردن یا mute کردن آن ها می تواند تاثیر دراماتیکی داشته باشد. شما می توانید این تکنیک را با sidechained gating ترکیب کنید؛ به این صورت که یک سیگنال جدید که قبلا در تنظیم شنیده نشده را برای لحظاتی وارد کنید و هر بار که این سیگنال به صدا در می آید، لِول المان های دیگری کاهش پیدا کند. در آلبوم Destroy Rock & Roll از Mylo می توانید نمونه هایی از این تکنیک را بشنوید.

22. اگر موزیک الکترونیک می سازید و می خواهید در آینده یک ورژن سه الی چهار دقیقه ای radio edit از آن بسازید، این ورژن را قبل از ورژن club mix آماده کنید. در این حالت کار شما راحت تر خواهد شد و دیگر دغدغه ای از بابت حذف کردن پارت های زیبایی که در ورژن طولانی تر ساخته اید نخواهید داشت.