هشت نکته ی ضروری درباره ی صدای زنده

میکس صدای زنده می تواند کار دشواری باشد، مخصوصا اگر تازه به این حوزه وارد شده باشید. در ادامه هشت نکته را خواهید خواند که باعث راحت تر شدن کار شما می شوند.

1. Unity Gain را درک کنید

در بیشتر چنل فیدرها در قسمت بالا می توانید حرف U را مشاهده کنید. بی دلیل نیست که این حرف در قسمت بالا قرار گرفته است – چنل فیدرها برای کات کردن مناسب تر هستند. این حرف U نشانگر کلمه ی Unity است؛ Unity قسمتی از gain stage که امپ، گِین ورودی را نه کات می کند و نه boost.

وقتی لِول های ورودی را تنظیم می کنید، تمام چنل فیدرها را روی U قرار دهید و فقط از پری امپ ها استفاده کنید. اگر ولوم کافی از پری امپ دریافت نمی کنید، مشکل در سورس صداست، نه بورد میکس.

2. از فیلترهای Highpass استفاده کنید

اگر بورد میکس شما دارای فیلترهای highpass می باشد، باید از آن ها آزادانه استفاده کنید. بیاری از متخصصان صدای زنده پیشنهاد می دهند که این فیلترها را روی هر چیزی بجز kick drum قرار دهید (بله، حتی روی بیس).

این کار به شکل قابل توجهی فرکانس های پایینی که می توانند باعث ناواضح شدن صدای موزیک شما شوند و مانع از این شوند که شما برای غلبه بر این مشکل بخواهید گِین سیستم را افزایش و ریسک ایجاد فیدبک را افزایش دهید.

3. تنظیمات EQ را امتحان کنید

Boost کردن فرکانس ها با اکولایزر (مخصوصا در میکسرهای ارزان قیمت تر) می تواند باعث ایجاد نویز شود. با کات کردن فرکانس هایی مجاور فرکانسی که می خواهید برجسته تر شود، صدای تمیزتری خواهید داشت تا این که بخواهید محدوده ی مد نظرتان را boost کنید.

4. کانال ها را نامگذاری کنید

شاید این نکته خیلی واضح باشد؛ اگر ازtape یا digital scribble strip استفاده می کنید بهتر است کانال ها را نامگذاری کنید. وقتی یکی از بک وکالیست ها نمی تواند گام قطعه را پیدا کند، بدترین شرایطی که ممکن است بوجود بیاید این است که شما ندانید کدام کانال مربوط به صدای اوست و چطور باید صدای او را قطع کنید..

5. انتظار تفاوت بلندی صدا در ساند چک را داشته باشید

مهم نیست در حین ساند چک چقدر به نوازنده ها بگویید با صدای بلند اجرا کنند، حتی نوازنده های باتجربه هم در هنگام ساند چک با تمام توانشان اجرا نمی کنند.

شما همیشه می توانید لِول پری امپ ها را کمی برای قطعه ی اول بالا ببرید، هیچ کس هم متوجه نخواهد شد، اما clip کردن گِین ورودی یا ایجاد فیدبک به هیچ وجه چیز خوبی نیست.

فرض کنید هر کدام از نوازنده های گروه (بجز کیبوردیست ها) قرار است در حین اجرای زنده نسبت به ساند چک بین 3 تا 6 دسی بل با صدای بلندتری سازشان را اجرا کنند.

6. موزیسین ها را آگاه کنید

مهم نیست یک نوازنده چقدر با تجربه باشد، هیچ ایرادی ندارد که صحبت کوتاهی راجع به جزئیات سیستم با آن ها داشته باشید. این موضوع بخصوص در بحث فیدبک مهم است.

مثلا اگر به وکالیست بگویید قرار گرفتن در کدام بخش های استیج می تواند در صدا مشکل ایجاد کند موجب جلوگیری از مشکلات بزرگ در حین اجرا خواهد شد.

7. در سالن راه بروید

میکسینگ بُردها معمولا در انتهای سالن قرار دارند، جایی که ایده آل نیست. در این قسمت فرکانس های بیس انباشته می شوند و شما احتمالا تمایل پیدا می کنید که مقدار زیادی از فرکانس های پایین را کات کنید.

در حین ساند چک، وقت بگذارید و در سالن راه بروید. این کار به شما اجازه می دهد بفهمید آیا تفاوتی بین چیزی که شما در حین اجرا می شنوید و چیزی که حضار می شنوند وجود دارد یا نه.

مثلا اگر kick در پوزیشن میکسینگ برد صدای زیادی دارد اما نصف حضار نمی توانند صدای آن را به خوبی بشنوند لازم است که چنین چیزی را در نظر بگیرید و تنظیماتی را انجام دهید.

8. ایرپلاگ تهیه کنید

اگر قرار است هرشب در سالن اجرای زنده حضور داشته باشید باید یک جفت ایرپلاگ باکیفیت تهیه کنید، ترجیحا مدل هایی که منحصرا برای شما ساخته می شوند. با داشتن ایرپلاگ های حرفه ای نه تنها ولوم کمتری خواهید شنید، بلکه این ولوم پایین مناسب منحنی اکولایزری طبیعی شنوایی شما نیز خواهد بود.

در حقیقت یک جفت ایرپلاگ خوب باعث می شود شما موزیک را بهتر شنوید و تصمیمات میکس بهتری بگیرید. و قطعا با آسیب دیدن گوش هایتان به هیچ وجه نمی توانید کار میکس انجام دهید.