آیا استفاده از نرخ نمونه برداری بالا، در هنگام ضبط ضروری است؟

پاسخ به این سوال کاملا بستگی به نظر شخصی شما دارد و باید اجازه دهید گوشتان قضاوت کند.

امروزه تقریبا تمام کارت های صوتی، قابلیت ضبط با حداقل نرخ نمونه برداری ۹۶kHz را دارند. برخی از آن ها قابلیت ضبط با نرخ نمونه برداری ۱۹۲kHz و در چند مورد محدود، حتی بالاتر از آن را هم دارند. اما سوال اینجاست که آیا با استفاده از این نرخ های نمونه برداری بالا، تغییری در کیفیت صدایی که می گیرید حس می کنید؟

بعضی از کارت های صدای قدیمی تر به سبب فیلترهای سمپلینگ داخلی، در نرخ های نمونه برداری بالا، صدای بهتری داشتند. در کارت های صدای جدید کیفیت مبدل ها به شکل قابل توجهی افزایش یافته و دیگر دغدغه ای بابت اثر صوتی فیلترها وجود ندارد. حالت دیگری که گفته می شود نرخ های نمونه برداری بالا مزیت دارند، هنگام استفاده از پلاگین هاست. بعضی از پلاگین ها در نرخ های نمونه برداری بالاتر به لحاظ صوتی عملکرد بهتری از خود نشان می دهند.

اما نکات دیگری هم وجود دارد که باید به آن ها توجه شود. صداهایی که در نرخ های نمونه برداری بالا ضبط شده اند، فضای بیشتری را روی هارد دیسک اشغال می کنند، برای پردازش، انرژی بیشتری از CPU می گیرند، پلی بک کردن آن ها انرژی بیشتری از هارد درایو می گیرد. پس می بینیم که این موضوع مشکلات مخصوص به خود را نیز دارد. با این حال با پیشرفت تکنولوژی، هارد دیسک های سریع تر، کامپیوترهای قدرتمندتر، مقدار رم بیشتر و…باعث شده تا این مشکلات بسیار کمتر شوند. با داشتن یک کامپیوتر مدرن و هارد دیسک پر سرعت، استفاده از نرخ های نمونه برداری بالا مشکلی را به وجود نخواهد آورد.

مطالب مرتبط

در بعضی موارد، مانند ساخت صدا برای ویدیو، برای سازگاری با نیازهای ویدیو ممکن است لازم باشد از نرخ های نمونه برداری ۴۸kHz یا ۹۶kHz استفاده کنید. برای پخش موسیقی روی CD، هنوز استانداردی که وجود دارد نرخ نمونه برداری ۴۴٫۱kHz است که البته معمولا موزیک در نرخ نمونه برداری بالاتر ساخته و پردازش می شود و در نهایت به ۴۴٫۱kHz تبدیل می شود.

پیشنهاد ما به شما این است که خودتان تست کنید. صداها را هم در نرخ های نمونه برداری استاندارد (۴۴٫۱ یا ۴۸kHz) و هم در نرخ های نمونه برداری بالا (۸۸٫۲، ۹۶kHz، ۱۷۶٫۴ یا ۱۹۲kHz) ضبط کنید. سعی کنید انواع مختلفی از صداها را ضبط کنید، صدای راک بلند، صدای آکوستیک نرم و دلنشین و غیره. سپس به صداها گوش دهید و آن ها را باهم مقایسه کنید. هنگام مقایسه بهتر است اطلاعی از این که کدام قطعه دارای کدام نرخ نمونه برداری است نداشته باشید تا ذهنتان فریب نخورد. آیا می توانید تفاوتی را بشنوید؟ اگر می توانید، پس استفاده از نرخ های نمونه برداری بالاتر ارزشش را خواهد داشت. اگر تفاوتی را احساس نمی کنید، احتمالا یک نرخ نمونه برداری استاندارد کارتان را راه بیندازد.

ما امروزه ترجیح می دهیم که ضبط و میکس قطعات را در نرخ نمونه برداری ۹۶kHz انجام دهیم. این کیفیت صدا قابل اطمینان است و معتقدیم که فایل هایی با نرخ های نمونه برداری بالاتر برای آرشیو کردن مناسب تر هستند. برای مسترینگ، استفاده از از نرخ نمونه برداری ۹۶kHz یا ۱۹۲kHz ایده آل است.

صرف نظر از مواردی که گفته شد، ضبط کردن با نرخ نمونه برداری ۴۴٫۱ یا ۴۸kHz، با استفاده از یک کارت صدای مدرن با کیفیت، نتایج فوق العاده ای را در اختیارتان خواهد گذاشت. بسیار شبیه به چیزی که نرخ های نمونه برداری بالاتر به شما ارائه می دهند. اما اگر نیاز به کمی اطمینان بیشتر دارید، استفاده از نرخ های نمونه برداری بالاتر به طور بالقوه نتایج بهتری را در اختیارتان خواهد گذاشت. هنگام تصمیم گیری اجازه دهید گوش هایتان و مقصد نهایی موزیکتان شما را راهنمایی کند.

منبع Sweetwater
عضویت در خبرنامه تهران ملودی
عضو خبرنامه ما شوید و مطالب و پیشنهادات ویژه ما را در ایمیل خود دریافت کنید.
نگران نباشید! هر زمان مایل باشید می‌توانید عضویت خود را لغو کنید.
ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.