تجهیزاتی که برای راه انداختن یک استودیوی ساده نیاز دارید

یک اتاق با آکوستیک مناسب دارید، چه لوازمی را باید در آن قرار دهید؟

در مقاله های پیشین به مهمترین قسمت راه اندازی استودیو اشاره کرده ایم، یعنی آکوستیک کردن اتاق. حالا می توانیم به تجهیزاتی که در این اتاق قرار می گیرند بپردازیم. مقاله را با دومین المان مهم این پازل شروع می کنیم: مانیتورها.

چیزی که صدا را خارج می کند: مانیتورها

مقالات زیادی راجع به مانیتورها وجود دارد، سایز، مقایسه ی مانیتورهای نیرفیلد و فار فیلد، نوع تغذیه، نوع پرتاب صدا و… در اینجا می خواهیم تنها به اصلی ترین موارد اشاره کنیم.
چرا مانیتورها اهمیت دارند؟ چون هر تصمیمی که شما راجع به انتخاب میکروفن و پوزیشن آن، اکولایزر، کمپرسور یا تنظیم level در میکس هایتان می گیرید، بر اساس چیزی است که از مانیتورها می شنوید و اگر مانیتورهای شما درست صدا ندهند، ضبط ها و میکس های شما هم خوب نخواهند بود. یک مانیتور خوب که صدایی دقیق داشته باشد به شما اجازه می دهد در حین ضبط انتخاب های درستی انجام دهید و در نهایت شما صداهایی ضبط خواهید کرد که در مرحله ی میکس خیلی نیاز به پردازش نداشته باشند.
در سال های اخیر این مسئله زیاد مطرح می شود که بسیاری از ترک های موفق در این سال ها، با مانیتورهایی نه چندان ایده آل و سطح بالا ساخته شده اند. این موضوع کاملا صحت دارد اما نکته ای که افراد از آن غافل می شوند یک المان بسیار مهم است: گوش های تمرین دیده ی صدابرداران این ترک ها. خیلی از میکس های گروه بیتلز با Altec 604 انجام شده که اصلا صدای فِلَت و یکدستی ندارد، اما مهندسان میکس بیتلز آنقدر با تجربه بوده اند که با همان مانیتور، میکس هایی انجام دهند که در هر سیستم پخشی فوق العاده صدا بدهد. برای رسیدن به چنین جایگاهی شما سال ها باید تجربه کنید، سال ها صدای مانیتور نه چندان خوبتان را با انواع سیستم های پخش مقایسه کنید تا به درستی درک کنید کاراکتر مانیتور شما چگونه است و صدایی که از آن می شنوید در اسپیکرهای دیگر چطور صدا می دهد. شاید منصفانه نباشد که از یک فرد تازه کار توقع داشته باشیم در کنار یاد گرفتن کارهایی مانند انتخاب میکروفن، قرار دهی میکروفن، میکس و استفاده از افکت ها، روش کار با مانیتورهای غیر ایده آل را هم یاد بگیرد. خیلی بهتر است کارتان را با مانیتورهایی شروع کنید که صدایی طبیعی و فِلَت داشته باشند، مانیتورهایی که تجربه ی شنیداری شما را به مسیر اشتباهی منحرف نکنند.
آیا مانیتورهایی که صدایی عاری از رنگ شدگی داشته باشند، گران نیستند؟ چرا، این مانیتورها می توانند گران قیمت باشند؛ ایجاد پاسخگویی فرکانسی کاملا فلت در تمام محدوده ی فرکانسی، قیمت بالایی خواهد داشت.
اما می شود مانیتورهایی پیدا کرد که بلندپروازی کمتری دارند و صدایی را به شما ارائه می دهند که تا حد خوبی از رنگ شدگی به دور است، مثلا مانیتورهایی که پاسخگویی ساب بیس در آن ها محدود است یا مانیتورهایی که فقط در ولوم های خیلی بالا صدای غیر ایده آلی دارند؛ مانیتورهایی که ووفرهای ۶ یا ۸ اینچی داشته باشند. بیشتر مانیتورهای ۲way دارای دو امپلی فایر هستند (یک امپ برای هر درایور) و بسیاری از مدل های جدید دارای دی اس پی داخلی هستند. این ویژگی ها باعث می شوند پاسخگویی مانیتورها در محدوده ی فرکانس های میانی که بسیار حساس و مهم هستند، تقریبا عاری از رنگ شدگی باشد. این محدوده ی فرکانسی حاوی مهمترین و حیاتی ترین اطلاعات موزیکال است.
پس برای استودیوی ساده ای که می خواهید بسازید، ما یک جفت مانیتور کوچک اکتیو (یعنی مانیتوری که نیاز به امپلی فایر مجزا نداشته باشد) را پیشنهاد می دهیم که برای استفاده به صورت نیرفیلد طراحی شده باشد (نیرفیلد یعنی مانیتورهایی که قرار است در فاصله ی نزدیک شما قرار بگیرند). مانیتورهای زیادی از این دست در بازار وجود دارد و اگرچه بسیاری از آن ها صداهای جذاب و غیر دقیقی دارند تا توجه شما را در فروشگاه ها جلب کنند و از دیگر مدل ها متمایز شوند، مانیتورهایی هم هستند که به شکل شگفت انگیزی صدایی عاری از رنگ شدگی را در ولوم های معقول به شما ارائه می دهند.
هر سال شاهد اضافه شدن به تعداد مانیتورهای ارزان قیمتی هستیم که صدایشان بسیار بهتر از آنچه که باید باشد است. مانیتورهایی مانند Fluid Audio FX8+ ، ESI uniK 05، سری JBL 3، مانیتورهای سری Rokit و سری V از KRK و مانیتورهای جدید سری T از ADAM جزو این دسته از مانیتورها هستند.
بسیاری از مانیتورها به شما اجازه می دهند با انتخاب یک ووفر پنج اینچی، پول و فضای اتاقتان را حفظ کنید. با این حال باید بدانید این مبلغی که می پردازید با محدودیت در ولوم های بالا و محدود شدن پاسخگویی فرکانس های عمیق بیس بالانس می شود – شما نمی توانید ولوم مانیتورهای ۵ اینچی را به اندازه ی مانیتورهای بزرگ تر بالا ببرید. اما این مانیتورهایی که ووفرهای حدود ۵ اینچی دارند می توانند فرکانس های میانی عاری از رنگ شدگی مورد نیاز شما را فراهم کنند. پس اگر بودجه ی شما محدود است بهتر است از سایز بزرگ ووفر صرف نظر کنید تا این که بخواهید در آکوستیک کردن اتاق صرفه جویی کنید.

چیزی که صدا را دریافت می کند: میکروفن ها

تا به اینجا لایه های خارجی سیگنال صوتی را بررسی کردیم: اتاق و مانیتورینگ، دو موردی که استودیوهای کوچک در دام آن ها گرفتار می شوند. حالا می توانیم به لایه ی بعدی بپردازیم، یعنی میکروفن ها. معمولا چیزی که در استودیوهای خانگی و استودیوهای کوچک بسیار رایج است، خریداری تنها یک میکروفن خوب و گران قیمت برای انجام تمام کارهاست و معمولا در این حالت یک میکروفن کاندنسر با دیافراگم بزرگ انتخاب می شود.
ما روش دیگری را به شما پیشنهاد می کنیم: استفاده از یک میکروفن داینامیک خیلی خوب به علاوه ی یک جفت میکروفن کاندنسر با دیافراگم کوچک. این ترکیب به شما اجازه می دهد کیت های درام و بسیاری از صداها دیگر را به خوبی ضبط کنید.
میکروفن های کاندنسر با دیافراگم کوچک روی سازهایی مانند انواع گیتارها، بانجو و ماندولین فوق العاده هستند. شما حتی با آن ها می توانید هورن ها و سازهای بادی، گروه های کُر و ارکسترهای کوچک را هم ضبط کنید.
برندهایی مانند RØDE، Audix، Audio-Technica، Shure و MXL همگی مدل های ارزان قیمت و با کیفیتی برای این کار دارند.
برای میکروفن داینامیک این ستاپ، Electro-Voice RE20 می تواند انتخاب ایده آلی باشد. این میکروفن برای kick drum فوق العاده است و روی بسیاری از صداهای دیگر هم می تواند عملکرد بسیار خوبی داشته باشد. با استفاده از این میکروفن برای وکال می توانید محدوده ی بالای فرکانس های میانی را مانند میکروفن Neumann U 87 برجسته کنید و وکال را به خوبی در میکس های شلوغ، برجسته کنید. این میکروفن افکت مجاورت ایجاد نمی کند و شما می توانید میکروفن را نزدیک سورس صدا قرار دهید. اگر می توانید میکروفن هایی با قیمت بالاتر تهیه کنید، Sennheiser MD 421 و Shure SM7 می توانند نتیجه ی خوبی به شما بدهند.
تعداد میکروفن های کاندنسر با دیافراگم کوچک در بازار بسیار زیاد شده است، چرا که کاربران و تولید کنندگان به اهمیت آن ها پی برده اند. میکروفن Neumann KM 184 یکی از آپشن های خوب است که قیمت چندان بالایی هم ندارد.
اگر به دنبال یک میکروفن برای snare هستید (که بشود از آن برای صداهای دیگر هم استفاده کرد) میکروفن های Shure Beta 57A، SM57 و Audix i5 صدای فوق العاده ای دارند. کمپانی هایی مانند Telefunken, Kel Audio, Blue, LEWITT, Mojave Audio, Lauten و … هم مدل های بسیار خوبی در این حوزه دارند.

به سمت مرکز

حالا به قلب ماجرا می رسیم: ماشین هایی که صداهای ضبط شده را می سازند و آن ها را ذخیره و پردازش می کنند. ما نمی خواهیم به شما بگوییم از چه کامپیوتری استفاده کنید. چیزی که توصیه می کنیم این است که کامپیوتری پیشرفته تر از نیاز امروزتان تهیه کنید، کامپیوتری انتخاب کنید که سریع تر از چیزی که فکر می کنید نیاز دارید باشد و دو برابر مقدار نیاز تان RAM بخرید. مطمئن باشید که پشیمان نخواهید شد. یک هارد پر حجم اکسترنال هم تهیه کنید و فایل هایتان را در آن ذخیره کنید.
در آخر توصیه می کنیم اگر ممکن است، کامپیوتری که با آن کار موزیک انجام می دهید را فقط به همین کار اختصاص دهید و کار دیگری با آن انجام ندهید. برای کارهای دیگرتان، مخصوصا استفاده از اینترنت، از کامپیوتر دیگری استفاده کنید. اسکن آنتی ویروس ها و نرم افزارهای امنیتی کشف باج افزار مدام در حال فعال و غیر فعال شدن هستند و می توانند فعالیت های شما را مختل کنند. اگر کامپیوترتان را فقط به کار صدا اختصاص دهید و اتصال به اینترنت آن را قطع کنید، می توانید از این نرم افزارهای امنیتی هم صرف نظر کنید.

کارت صدا و DAW (نرم افزار آهنگسازی)

حالا نوبت به کارت صدا می رسد، بخشی از سیستم که سیگنال های آنالوگ را دریافت می کند و آن ها را به اطلاعات صفر و یک کامپیوتری تبدیل می کند تا نرم افزار آهنگسازی شما آن را مورد استفاده قرار دهد.
یک کارت صدای ۱۵۰ دلاری که دارای پری امپ هم باشد قطعا کیفیت صدای یک کارت صدای ۲۵۰۰ دلاری که پری امپ های ۲۰۰۰ دلاری به آن وصل شده باشند را ندارد. با این حال تجربه ثابت کرده در هر بازه ی قیمتی، بیشتر کارت های صدا کیفیت صدای تقریبا مشابهی دارند، چون بیشتر آن ها از چیپ های یکسان و استراتژی های طراحی یکسانی استفاده می کنند.
به علاوه _ و این جمله کلیدی ترین جمله ی این مقاله است _ امروزه کیفیت بسیاری از کارت های صدای ارزان قیمت آنقدر خوب است که می توانیم بگوییم عاقلانه تر است اگر صداها در یک اتاق با آکوستیک مناسب و یک کارت صدای ۳۰۰ دلاری ضبط کنید تا این که در یک اتاق بد و یک کارت صدای سه هزار دلاری.
این حد از ثبات و کیفیت در کارت های صدا باعث می شود ما بتوانیم تمرکز بیشتری روی درست کردن صدای اتاق و مانیتورینگ داشته باشیم. می توانیم مطمئن باشیم که کارت صدای ما، حتی اگر یک کارت صدای گران قیمت نباشد، ما را ناامید نخواهد کرد.
اگر مطمئن هستید که کیفیت صدای شما برای شروع خوب است، چطور یک کارت صدا انتخاب می کنید؟ شما باید به ویژگی ها و مشخصات آن نگاه کنید و بر اساس نیازتان کارت صدای مناسب را انتخاب کنید.
کدام نرم افزار آهنگسازی را باید انتخاب کنید؟ این موضوع خودش یک مقاله ی کامل را می طلبد. در این مورد هم شما باید ببینید هر کدام از نرم افزارها چه ویژگی هایی دارند و کدام مناسب شماست. رابط کاربری آن ها باید برای شما راحت و روان باشد (در این مورد سلیقه ی هرکس متفاوت است). حتی این انتخاب می تواند بر اساس ژانری که در آن کار می کنید تعیین شود. برای مثال می توان به نرم افزار Ableton Live اشاره کرد که اصولا برای موزیک دنس طراحی شده است؛ البته می توان از این نرم افزار در سبک های دیگر هم استفاده کرد.

نکات پایانی

شکی نیست که حتی در بهترین اتاق آکوستیک شده با بهترین مانیتورها، تنها یک کارت صدا و میکروفن و نرم افزار آهنگسازی کافی نیست. شما به استند میکروفن، کابل و بسیاری لوازم دیگر نیاز خواهید داشت. به دلیل این که این مقاله بسیار طولانی شد فعلا به همین موارد بسنده می کنیم و از آنجایی که شما احتمالا خودتان موزیسین هستید انتظار می رود بعضی از این تجهیزات را از قبل داشته باشید.
آخرین نکته ای که می خواهیم بگوییم این است که شاید بعضی از شما هنوز بخواهید با حذف کردن بخش هایی از هزینه ی آکوستیک کردن اتاق در هزینه هایتان صرفه جویی کنید. شدیدا توصیه می کنیم به هیچ وجه این کار را انجام ندهید. اگر می خواهید در هزینه ها صرفه جویی کنید، تجهیزات آکوستیک ارزان قیمت تر بگیرید یا خودتان آن ها را درست کنید. تجهیزاتی که خودتان می سازید شاید کیفیت و ظاهر تجهیزات آکوستیک کارخانه ای را نداشته باشند، اما اگر به درستی از آن ها استفاده کنید می توانید ضبط های باکیفیتی در اتاقتان انجام دهید.