پنج کاربرد غیر عادی کامپرشن

تا بحال مطالب زیادی راجع به کامپرشن با شما در میان گذاشته ایم. اما مانند هر چیز دیگری در دنیای صوت، روش هایی تجربی و خلاقانه نیز برای استفاده از کامپرشن وجود دارد. امروز روی این موضوع تمرکز خواهیم کرد. در ادامه پنج مورد از کاربردهای غیر معمول کامپرشن را به شما توضیح خواهیم داد.

1. انجام عامدانه ی over-compression برای درامز

اگرچه همیشه توصیه می شود که از over-compression (کمپرس کردن بیش از حد صدا) اجتناب شود، اما اثرات مصنوعی pumping و breathing که از اعمال کامپرشن شدید ایجاد می شود می تواند تاثیر خارق العاده ای روی درامزی که نیاز به کاراکتری پرخاشگرانه دارد بگذارد.

یکی از اولین و محبوب ترین نمونه های over-compression در قطعه ی Tomorrow Never Knows از گروه بیتلز وجود دارد. به درامز این قطعه با دقت گوش کنید. این صدای رام نشده در سبک راک بسیار محبوب شده است و گروه هایی مانند Tame Impala و The Flaming Lips که کارهایشان صداهای درام پرخاشگرانه ای دارد از این افکت به خوبی استفاده کرده اند.

در سبک هیپ هاپ و موزیک الکترونیک هم از درام های over-compress شده زیاد استفاده می شود. افرادی که طرفدار قطعات ساخته شده به وسیله ی ریک رابین هستند با kick ها و snare های گروه Beastie Boys احساس آشنایی را تجربه خواهند کرد. ستاره های سبک Big Beat مانند Chemical Brothers هم با استفاده از کامپرشن جذابیت فوق العاده ای را ایجاد می کنند.

پس سعی کنید در موزیک هایتان از این تکنیک استفاده کنید. شدت کاهش گِین کامپرسر را افزایش دهید – با مقدار 10dB شروع کنید و حتی اگر لازم شد آن را تا 20dB افزایش دهید – همچنین مطمئن شوید که پارامترهای اتک و ریلیز به قدری سریع باشند که روی تمام صداهای درامز اثر بگذارند، پیش از آن که ضربه ی بعدی به کیت وارد شود. برای داشتن صدایی گرم از کامپرسری استفاده کنید که استایل آنالوگ داشته باشد، مانند Vintage Compressor در مجموعه ی Ozone.

این تکنیک برای شکستن حالت مونوتُن بودن یک لوپ درام تکرار شونده در قسمت پر انرژی آهنگ بسیار مفید خواهد بود.

2. کامپرشن در حین ضبط

اگرچه این مورد خیلی هم غیر معمول نیست، کامپرس کردن صدا در حین ضبط شاید برای بعضی صدابرداران کار رایجی نباشد؛ مگر نباید در حین ضبط سعی کرد که صدا به شکلی طبیعی دریافت شود؟

کامپرس کردن وکال ها، گیتارها و درامز در حین ضبط می تواند کمک کند این صداها راحت تر در میکس بنشینند. همچنین در این حالت نیاز کمتری به اعمال کامپرشن های شدید و automation در مراحل بعد پیدا خواهید کرد.

دغدغه ای که در این کار وجود دارد این است که تنظیماتی که انتخاب می کنید، روی صدای ضبط شده اعمال خواهند شد، پس اگر اشتباهی انجام دهید یا از نتیجه ی آن راضی نباشید، باید ضبط را از نو انجام دهید. برای جلوگیری از پیش آمدن چنین شرایطی، کار را با تنظیماتی ملایم شروع کنید؛ مثلا پارامتر ratio در حد 2:1 یا 3:1 و شدت کاهش گین در حد 3–4dB باشد. پارامترهای اتک و ریلیز به ژانر و نوازنده بستگی خواهند داشت، اما بهتر است از تنظیمات سریعی که موجب محسوس شدن تاثیر کامپرسر می شود خودداری کنید.

اگر نمی خواهید با کامپرشن ضبط کنید، می توانید در عوض، ضبط کردن با یک پلاگین روی میکس هدفون را امتحان کنید. کاهش یافتن داینامیک رنج نوازنده (و این که اجازه بدهید آن ها نیز همین ورژن را بشنوند)، موجب می شود که وقتی او پرش های شدیدی بین نت های آرام و نت های بلند انجام می دهد ذهنش درگیر این تغییرات نشود و در نتیجه اجرای راحت تر و حسی تری از خود ارائه دهد.

3. ساید چین کردن تمام میکس

ساید چین کامپرشن تکنیکی است که در آن از یک سیگنال برای کنترل کردن لِول یک سیگنال دیگر استفاده می شود – این تکنیک به پرودوسرها و میکسرها کمک می کند سازهایی را که یک محدوده ی فرکانسی مشترک را اشغال کرده اند از یکدیگر تفکیک کنند. برای مثال اگر یک پد عمیق، با فرکانس های بم زیاد، در بخش پایین میدرنج صدای kick را ماسک کند، می توان از kick برای اعمال کامپرشن های ملایم روی محدوده ی مشکل ساز پد استفاده کرد.

بجای هدف قرار دادن تنها یک ساز با ساید چین کامپرشن، می توانید کامپرسر را روی خروجی اصلی میکس قرار دهید. این کار باعث می شود صدای سورس ساید چین برجسته تر شود.

تاثیر این تکنیک را می توانید در کارهای Flying Lotus و Kaytranada بشنوید. هربار که صدای kick شنیده می شود، سازهای دیگر پایین می روند و پرش های شدیدی ایجاد می شود که باعث جذاب شدن میکس آن ها شده است.

این تکنیک برای متریال های شلوغ و سمپل شده ای ایده آل است که در آن ها نیاز دارید به این که صداهای زیادی را از سر راه درام بردارید تا صدای آن به خوبی شنیده شود.

4. یک LFO فیک ایجاد کنید

همان تکنیکی که در بالا توضیح داده شد را انجام دهید، اما این بار سورس ساید چین کامپرشن را mute کنید تا بخشی از میکس نهایی نباشد؛ در این حالت راه های غیر معمول زیادی برای ایجاد جذابیت های ریتمیک خواهید داشت. به مثال های زیر گوش کنید؛ در ادامه توضیح خواهیم داد که صدای کلیپ دوم چگونه ایجاد شده است. توجه داشته باشید که در کلیپ اول از هیچ ساید چین کامپرشنی استفاده نشده است.

پامپینگ افکتی که در کلیپ دوم شنیده می شود به وسیله ی کیک درام mute شده ای اتفاق افتاده که ورودی ساید چین کامپرسر را در پلاگین Neutron تغذیه می کند. در تصویر زیر می توانید مشاهده کنید که وکال-کامپرشن همزمان با kick اتفاق می افتد. از آنجایی که kick بی صدا شده است، نمی توانید صدای آن را بشنوید اما کامپرشن همچنان محسوس است.

5. دیستورت کردن صدای اتاق

وقتی می خواهید شلوغی کنترل شده ای را به ضبط هایتان اضافه کنید، می توانید صدا را به یک دیلی کوتاه send کنید و سپس یک کامپرسر با تنظیمات شدید (حداقل نسبت 10:1 و مقدار کاهش گِین 40dB) را پس از آن قرار دهید. این تکنیک روی هر صدایی که دارای کمی زمختی باشد به خوبی جواب خواهد داد؛ مانند snare و وکال های هارش – قطعا این تکنیک را برای صداهای زیاد دیگری هم می توانید استفاده کنید. در مثال زیر می توانید صدای قبل و بعد از این افکت را بشنوید.

در اینجا دقیقا چه اتفاقی افتاده است؟ اول این که پارت های درامز به یک کانال return هدایت شده اند که روی آن یک دیلی کوتاه و یک EQ وجود دارد، به شکلی که تنها فرکانس های بالاتر از 1kHz حفظ شده اند، یعنی فرکانس های بالای kick و نویز متالیک. سپس مانند تصویر زیر از کامپرسری با تنظیمات شدید استفاده می کنیم که دیلی را اغراق و دیستورشن را به صدا اضافه می کند.

در ترک های خودتان، این تکنیک می تواند راه خوبی برای ایجاد فضایی با کاراکتر lo-fi در اطراف صداها باشد. در مثال پایین به شکلی دیگر از این تکنیک استفاده شده است؛ همان تنظیمات قبلی، این بار روی یک سمپل وکال کوتاه. به خوبی می توانید بشنوید که کامپرسر دیلی را برجسته کرده است.

جمع بندی

اگر می خواهید فراتر از استفاده ی عادی از ساید چین بروید، قطعا ترفندهایی غیرعادی وجود دارد که می توانند جان تازه ای به صداهای شما بدهند. پنج تکنیکی که در این مطلب به آن ها اشاره شد نقطه ی شروع مناسبی برای انجام کارهای خلاقانه هستند.