راهنمای تیون و اکولایز کردن درامز برای افراد مبتدی

کیک درام و اسنیر معمولا داینامیک ترین صداها در میکس هستند و نه تنها ریتم بلکه فرکانس های اصلی و وزن قطعه را تعیین می کنند.

کیک درام و اسنیر در کنار بیس لاین، با اختلاف مهمترین صداها در میکس هستند و معمولا پایه و فونداسیونی برای هر چیز دیگری در یک قطعه ی موسیقی هستند. این موضوع باعث می شود انتخاب مناسب این دو المان در همان ابتدای کار بسیار اهمیت داشته باشد – اگر در همان ابتدا کارتان را به خوبی انجام ندهید، در ادامه باید وقت زیادی را صرف انجام تنظیماتی برای از بین بردن مشکلاتی کنید که قابل پیشگیری هستند.

در این مقاله به شما توضیح خواهیم داد که چگونه سمپل های کیک درام و اسنیر را انتخاب، تیون و پردازش کنید، به شکلی که به خوبی در کنار یکدیگر قرار بگیرند و به قطعه ی شما وزن بدهند. ما توجه ویژه ای روی محتوای فرکانسی صداهای درام خواهیم داشت، چرا که این حرکت کیک درام و اسنیر در طول طیف فرکانسی است که باعث تاثیر گذار شدن آن ها می شود.

تیون کردن سمپل های درام پروسه ای است که برخی پرودیوسرها آن را زیر سوال می برند و آن را وقت تلف کردن می دانند. ما اعتقاد داریم با تیون کردن صداهای درام می توانیم راحت تر و سریع تر آن ها را کنار هم بنشانیم و از ساعت ها جستجو برای پیدا کردن سمپل هایی که کنار هم قرار بگیرند جلوگیری کنیم.

در این مقاله همچنین به شما نشان می دهیم چگونه تنظیمات amplitude envelope را تنظیم کنید تا بالانس مناسبی ایجاد شود یا چگونه بلندی صدا و داینامیک رنج را تنظیم کنید که نیازی به پردازش های داینامیک پیدا نکنید. خواهید دید که چیزی به سادگی تنظیم کردن نقاط شروع و پایان سمپل ها می توانند به شکل قابل توجهی صدای آن ها را تغییر دهد.

در نهایت به شما نشان می دهیم که اگر بیت هایتان را همان طور که توضیح می دهیم آماده کنید، می توانید آن ها را به سطح ترک های حرفه ای در هر ژانری برسانید.

انتخاب و منسجم کردن کیک درام

مرحله ی اول: در مثال های این مقاله از نرم افزار Ableton Live استفاده می کنیم جون سمپلر و جستجوگر پیش فرض آن ساده هستند و برای بیت سازی کار با آن ها راحت و سریع است، اما شما می توانید این مراحل را در هر نرم افزار آهنگسازی دیگری انجام دهید.

مرحله ی دوم: نرم افزار را باز کنید. تمپو را روی حالت پیش فرض یعنی 120bpm قرار دهید و یک الگوی کیک درام استاندارد four-to-the-floor بسازید (یعنی رو هر ضرب میزان یک نُت سیاه کیک درام قرار دهید). در جستجوگر نرم افزار Live، فولدر Kick را باز کرده و روی اولین سمپل کلیک کنید و صدای آن را بشنوید. برای شنیدن باقی صداهای کیک درام می توانید دکمه ی جهت پایین روی کیبورد را فشار دهید.

مرحله ی سوم: انتخاب صدای مناسب کیک رام در ساختن یک میکس موفق بسیار اهمیت دارد و اگر سمپل نامناسبی را انتخاب کنید، کار را برای خودتان بسیار سخت خواهید کرد. ما صدایی را انتخاب می کنیم که بالانسی طبیعی از اتک و بادی داشته باشد و به طور کلی طبیعی صدا بدهد.

مرحله ی چهارم: این کیک برای ساختن یک بیت استاندارد ایده آل است و بعدا می توانیم آن را برای یک ژانر مشخص تغییر دهیم. یک ترک MIDI را انتخاب کنید و سپس فایل WAV کیک درام انتخابی خود را کشیده و روی آن رها کنید. یک اینسترومنت Simpler به صورت اتوماتیک ساخته خواهد شد. حالا نگاه دقیق تری به کیک درام خواهیم انداخت.

مرحله ی پنجم: پلاگین رایگان Voxengo SPAN را روی باس مستر لود کنید. حالا زمانی که کیک درام را پلی بک می کنیم، می توانیم روی این پلاگین مشاهده کنیم که پیک قسمت low end کجاست. این کار نمایش دقیقی از چیزی که در بخش low end اتفاق می افتد را به ما نشان می دهد که می تواند هنگام کار با اسپیکرهای مانیتورینگی که کیفیت ایده آلی ندارند بسیار کاربردی باشد. از اسکرول بار افقی برای زوم کردن روی بخش low end طیف فرکانسی استفاده کنید.

مرحله ی ششم: اگر نشانگر ماوس را روی نمایشگر گرافیکی آنالیز طیف نگار قرار دهید، می توانید فرکانس را به صورت هرتز مشاهده کنید و نُت مربوط به هر فرکانس هم در قسمت بالای طیف نگار نمایش داده می شود. نُت اصلی کیک درام همیشه روی نُت C3 خواهد بود. کیک درام را پلی بک کنید و نشانگر ماوس را روی قله ی موجی که نمایش داده می شود قرار دهید – در مثال ما این نقطه روی حدود نُت E2 یا 82Hz می افتد. این اطلاعات به ما کمک می کنند تصمیمات میکس درستی را در ادامه اتخاذ کنیم.

مرحله ی هفتم: یک پارت یک میزانی MIDI روی ترک MIDI بسازید و یک نُت چنگ C3 را روی هر ضرب قرار دهید. طول این نُت ها بسیار اهمیت دارد و کمی جلوتر اهمیت آن را خواهید فهمید. این پارت MIDI را لوپ کنید و در حالی که نمایشگر پلاگین SPAN را مشاهده می کنید، آن را پلی کنید. دوباره روی ترک MIDI کلیک کنید تا بتوانید اینترفیس Simpler را هم ببینید.

مرحله ی هشتم: صدای کیک درام به سرعت از فرکانس های بالا به فرکانس های پایین حرکت می کند، پس ما می توانیم به شکل قابل توجهی محتوای فرکانسی صدا را با تغییر نقاط شروع یا پایان سمپل تغییر دهیم. روی نقطه ی شروع موج کیک درام زوم کنید، روی نقطه ی شروع کلیک کرده و آن را به نقطه ی میانی اولین سیکل بکشید.

مرحله ی نهم: از آنجایی که حالا بخشی از محتوای فرکانسی در شروع موج کیک درام را از دست داده ایم، با صدای متفاوتی مواجه می شویم که کمتر حالت پرخاشگرانه دارد. نقطه ی شروع را به شروع سیکل بعدی حرکت دهید، همان طور که در تصویر بالا می توانید مشاهده کنید؛ به این ترتیب صدای خفه تری خواهید داشت.

مرحله ی دهم: انسجام صدای درام به این موضوع وابسته است که وقتی صدا از فرکانس های بالا به سمت فرکانس های پایین حرکت می کند، لِول ولوم پایداری داشته باشیم. پس حرکت دادن نقاط شروع و پایان برای تغییر صدا راه حل بهتری است. نقطه ی شروع را به ابتدای سمپل بازگردانید و در حالی که لوپ را پلی بک می کنید نقطه ی پایان را به سمت چپ بکشید.

مرحله ی یازدهم: متوجه خواهید شد که سمپل هنوز هم در حدود فرکانس 80Hz پیک می کند تا جایی که نقطه ی پایانی تقریبا به ابتدای سمپل می رسد. عملا تمام انرژی کیک به وسیله ی چند سیکل اول ایجاد می شود و باقی سمپل وزن و بادی آن را می سازد. با استفاده از ADSR volume envelope در Simpler می توانیم کنترل دقیق ترین روی دنباله ی صدا داشته باشیم.

مرحله ی دوازدهم: نقطه ی پایانی را به انتهای سمپل بازگردانید و پارامتر ساستین را روی 69dB- قرار دهید. دکمه ی چرخشی Decay را پایین بیاورید؛ به این ترتیب صدای کیک درام به تدریج محو می شود و دیگر ناگهانی قطع نخواهد شد. در این حالت صدای یکدست تری خواهید داشت. اگر می خواهید اسنپ بیشتری داشته باشید، پارامتر Decay را روی 1.25s قرار دهید. در صورتی که این تکنیک را روی سایر صداهای پرکاشن و درام، مانند اسنیر، استفاده کنید قدرت volume envelope را حتی واضح تر خواهید دید.

تیون کردن سمپل اسنیر درام

مرحله ی اول: حالا به یک اسنیر درام نیاز داریم تا کیک درام ما را کامل کند، پس نگاهی به فولدر اسنیرها می اندازیم. سمپلی را پیدا می کنیم که کیفیت و قدرت کافی برای قرار گرفتن در کنار کیک درام را داشته باشد؛ سپس ترک MIDI بعدی را انتخاب و سمپل را روی آن می کشیم.

مرحله ی دوم: معمولا در یک بیت موزیک هاوس از یک اسنیر با صدای بزرگ و پرحجم استفاده نمی شود، پس اجازه دهید الگویی که قبل تر ساخته بودیم را به یک الگوی مناسب برای سبک درام اند بیس تغییر دهیم. تمپو را روی 174bpm قرار می دهیم، الگوی کیک درام را به شکلی تغییر می دهی که کیک درام روی اولین و هفتمین نُت چنگ قرار بگیرد. یک پارت MIDI را روی ترک اسنیر ایجاد می کنیم و کاری می کنیم که اسنیر نُت چنگ C3 را روی ضرب های دوم و چهارم اجرا کند.

مرحله ی سوم: به لطف انتخاب سمپل خوبی که داشته ایم، اسنیر خیلی سریع با کیک درام همراه می شود، اما هنوز هم می توان آن را بهبود داد. کار را با سولو کردن ترک اسنیر و باز کردن پلاگین SPAN شروع می کنیم. در مثال ما، پیک بخش low end (فرکانس های بیس) اسنیر ما روی نُت F#3 می افتد، یعنی حدودا یک اکتاو بالاتر از کیک درام. با تیون کردن این سمپل روی همان نُتی که کیک درام قرار دارد، می توانیم کاری کنیم که این دو بهتر کنار هم بنشینند.

مرحله ی چهارم: پارامتر Trans در Simpler (که سمپل اسنیر روی آن لود شده) را روی 2- یا هر مقداری که اسنیر نیاز داشته باشد قرار می دهیم. حالا هر دو سمپل روی نُت مشابهی پیک می کنند و طبیعی تر صدا می دهند. این تیونینگ کمی از جذابیت اسنیر می کاهد اما با استفاده از EQ می توانیم این مشکل را برطرف کنیم. پلاگین EQ Eight را به صورت افکت اینسرت روی ترک اسنیر قرار می دهیم.

مرحله ی پنجم: با نگاه کردن به SPAN می توانیم مشاهده کنیم که فرکانس فاندامنتال اسنیر حالا روی حدود فرکانس 168Hz می افتد. دومین باند EQ Eight را روی حالت bell قرار می دهیم و فرکانس آن را روی 168Hz می گذاریم. حالا می توانیم از کنترل Gain برای تنظیم وزن و حجم اسنیر استفاده کنید. با قرار دادن پارامتر Q روی 2.80 منحنی باند bell را بسته تر می کنیم.

مرحله ی ششم:
گین را تا 3.5dB بالا ببرید تا استایل درام اند بیس و حجم بیشتری به اسنیر بدهید. هنوز هم نیاز داریم تا کمی صدای اسنیر را درخشان و روشن کنیم؛ این کار رابا استفاده از چهارمین باند اکولایزر انجام می دهیم که به صورت پیش فرض یک فیلتر high-shelf است. فرکانس این باند را در حدود 500Hz قرار می دهیم و با استفاده از دکمه ی چرخشی Gain فرکانس های بالا را تقویت کرده و صدا را روشن تر می کنیم. برای این منظور گین را روی 2.5dB قرار می دهیم.

مرحله ی هفتم: اسنیر ما انسجام کافی ندارد. برای برطرف کردن این مشکل از ترکیبی از تنظیمات amplitude ADSR و کوتاه کردن نُت های MIDI استفاده می کنیم تا Decay یا دنباله ی صدا را کنترل کنیم. کار را با باز کردن کلیپ MIDI مربوط به اسنیر و تیون خاموش کردن قابلیت snap-to-grid شروع می کنیم.

مرحله ی نهم: حالا که دنباله ی صدا را تنظیم کردیم، می توانیم با استفاده از پارامترهای Decay time و Sustain level بادی صدا را تنظیم کنیم. پارامتر Sustain را روی 34dB- قرار دهید. این کار باعث می شود بلندی صدای اسنیر کاهش پیدا کند، چرا که برای زمان کوتاه تری شنیده خواهد شد و این کار همچنین باعث افزایش پانچ از طریق افزایش داینامیک رنج می شود.

مرحله ی دهم: دکمه ی چرخشی Decay به ما اجازه می دهد زمان بندی افت ولوم را تعیین کنیم. مقادیر پایین تر Decay باعث می شود صدا اسنپ و پانچ بیشتری پیدا کند، در حالی که با طولانی تر کردن زمان Decay صدایی بلندتر اما با وضوح کمتر خواهیم داشت. برای ایجاد تناسب مناسب بین بلندی صدا و پانچ، پارامتر Decay را روی 600ms قرار می دهیم.

مرحله ی یازدهم: حالا هم کیک درام و هم اسنیر ما پانچی و منسجم هستند، اما بلندی صدای کیک درام کمی زیاد است. ولوم کیک درام روی Simpler را کاهش می دهیم. حالا کیک درام و اسنیر باید صدای بالانسی داشته باشند و پلاگین SPAN هم باید این موضوع را تایید کند – پیک فرکانس های فاندامنتال کیک درام و اسنیر تقریبا هم سطح است و فرکانس های بالای روشن اسنیر هم تقریبا در همان لِول قرار می گیرند.

مرحله ی دوازدهم: اسنیر ما صدای بسیار روشنی دارد که اگر المان های زیادی در میکس نداشته باشید که صدایشان روشن باشد، در میکس بسیار خوب عمل خواهد کرد؛ اما اگر این طور نباشد، این روشنی صدای اسنیر به میکس آسیب می زند. پس اجازه دهید کمی از روشنی صدای اسنیر بکاهیم. سومین باند EQ را روی 7kHz و گین 2dB- قرار می دهیم. این کار باعث می شود ولومی که ما از اسنیر درک می کنیم کاهش پیدا کند، پس ولوم Simpler را به 11.5dB- افزایش می دهیم.

وفق دادن کیک درام و اسنیر با سایر المان های میکس

مرحله ی اول: با تنظیم amplitude envelope ها موفق شدیم بخش low end (فرکانس های بیس) درامز را تا حدودی کنترل کنیم، اما با فیلتر کردن آن ها می توانیم حتی کنترل بیشتری روی آن ها داشته باشیم. با استفاده از یک فیلتر high-pass کمی از فرکانس های low end را حذف می کنیم؛ شما این فیلتر را می توانید به شکلی تنظیم کنید که در هنگام وارد شدن بیس لاین، کیک درام با بیس لاین هماهنگ شود و فرکانس های یکدیگر را اشغال نکنند. فرکانس cutoff این فیلتر را برای کیک درام روی 70Hz و برای اسنیر روی 140Hz قرار دهید.

مرحله ی دوم: از روی متر لِول پلاگین SPAN می توانیم ببینیم که میکس ما روی حدود 7.5dB RMS- پیک می زند، که کاملا معقول است. اگر بخواهیم در این مرحله کیک درام و اسنیر را به یک ترک حرفه ای مقایسه کنیم، خواهیم دید که کیک و اسنیر ما صدای بسیار آرام تری دارند، پس اجازه دهید قدرت بیشتری به آن ها بدهیم. پلاگین Ozone را به عنوان افکت اینسرت، پیش از پلاگین SPAN روی ترک مستر لود می کنیم.

مرحله ی سوم: Maximizer را فعال می کنیم و فیدر Character را پایین آورده و روی 0dB قرار می دهیم تا ماژول را روی حالت clipping قرار دهیم. ما از پلاگین Ozone استفاده می کنیم، اما هر پلاگین کلیپر دیگری می توانید این کار را انجام دهد. حالا می توانیم سیگنال را با استفاده از Maximizer تقویت کنیم. Maximizer باعث می شود سیگنال ها از 0dBFS تجاوز نکنند. افکت Utility در نرم افزار Live را پیش از پلاگین Ozone قرار می دهیم و دکمه ی چرخشی Gain را بالا می بریم.

مرحله ی چهارم: می توانید گین را تا 12dB+ بالا ببرید، بدون این که سیگنال به شکل قابل توجهی دیستورت شود. مهم است به خاطر داشته باشید که این صداها تنها به ترک شما پانچ و حجم می دهند؛ فرکانس های بالا و کاراکتر ترک شما با سایر المان ها شکل می گیرید.

انتخاب طبیعی

به عنوان یک پرودیوسر، توانایی انتخاب صداهای مناسب درام برای میکس بسیار اهمیت دارد. اگر صداهای درام نامناسبی انتخاب کنید، احتمالا باید زمان زیادی را صرف تنظیم و پردازش کردن آن ها کنید تا صدای بهتری از آن ها بگیرید و حتی در این حالت هم به خوبی زمانی که سمپل های مناسبی انتخاب کرده باشید صدا نخواهند داد. پس از کجا باید بدانیم که کدام صداها برای هر پروژه ای مناسب هستند؟

به طور طبیعی، تجربه نقش زیادی در این موضوع دارد – هرچه روی پروژه های بیشتری کار کرده باشید، درک بهتری از خصوصیاتی که باید در سمپل های کیک و اسنیر به دنبالش باشید خواهید داشت. بخش بزرگی از این موضوع مربوط به شناخت شما از ژانر موزیکی می شود که در آن کار می کند.

یکی از اشتباهات رایج میان افراد مبتدی این است که تنها به دنبال قدرتمندترین و سنگین ترین سمپل های کیک درام و اسنیر می گردند. اگرچه این صداها شاید برای برخی ترک های سبک دنس ایده آل باشند، اما سخت بوان آن ها را در موزیک هایی مانند دیپ هاوس یا درام اند بیس استفاده کرد.

در این مقاله عامدانه صداهایی را انتخاب کردیم که قدرت زیادی نداشتند و تنها کلین و مناسب میکس ما بودند. دلیلیش این است که کار کردن با چنین صداهایی بسیار راحت تر از کار کردن با صداهایی است که قبلا پردازش شده اند و قدرت زیادی دارند.

به عنوان مثال، خیلی راحت تر است که با ترکیب کردن چند سمپل کیک درام به آن ها کاراکتر دارد، تا این که بخواهید تُن سمپل کیک درامی که قبلا پردازش شده را تغییر دهیم.

با انتخاب صداهایی که کار با آن ها آسان است، فضای بیشتری برای تنظیم و شخصی سازی صداها فراهم می کنیم و به همین دلیل فرصت و شانس بیشتری برای ساخت یک میکس موثر و رضایت بخش خواهیم داشت.