راهنمای خرید تیونر گیتار

یکی از مهمترین عواملی که باعث می شود یک نوازنده آماتور به نظر برسد این است که سازش کوک نباشد. کوک نگه داشتن ساز در طول اجرای زنده یکی از حیاتی ترین عوامل برای داشتن یک اجرای خوب است. به همین خاطر است که باید یک تیونر الکترونیک در لوازم خود داشته باشید تا بتوانید حتی در کنسرت هایی که صدای محیط در آن بسیار زیاد است، به سرعت ساز خود را کوک کنید.

یک تیونر الکترونیک زیر و بمی صدای ساز را تشخیص می دهد و به وسیله ی یک اندازه گیرنده دیجیتال، سوزن آنالوگ و یا یک نمایشگر ال سی دی/ال ای دی به شما نشان می دهد که صدای سازتان نسبت به کوک مدنظرتان بالاتر است یا پایین تر. تیونرها در شکل ها و اندازه های مختلفی وجود دارند. در این مقاله سعی می کنیم شما را وارد دنیای تیونرهای الکترونیک کنیم تا اطلاعات کافی در این زمینه پیدا کنید.

اشکال و اندازه های متفاوت

تیونرهای دستی

از دهه ی ۷۰ میلادی گیتاریست های آکوستیک و الکتریک از این نوع تیونرها استفاده می کرده اند. این تیونرها که اندازه ی آن ها به شکلی ست که در جیب هم جا می شوند، معمولا دارای یک جک ¼ اینچی برای متصل کردن گیتار به آن و همچنین یک میکروفن داخلی برای گرفتن صدای گیتار آکوستیک هستند. این تیونرها انواع مختلفی دارند؛ از دستگاه های ساده ای که تنها شش نتی را که برای کوک استاندارد گیتار استفاده می شود نشان می دهند گرفته تا تیونرهای کروماتیکی که تمام دوازده فاصله ی کروماتیک را تشخیص می دهند. بسیاری از این تیونرهای دستی دارای یک اسپیکر داخلی هستند که به وسیله ی آن یک تُن صدای مرجع را پخش می کنند و به این وسیله تمام اعضای یک گروه موسیقی بزرگ (مثل ارکستر) می توانند به صورت همزمان سازهای خود را بر حسب آن صدای مرجع کوک کنند. بعضی از تیونرهای دستی دارای مترونوم داخلی هم هستند تا با استفاده از آن بتوانید ارزش زمانی نت ها را به درستی اجرا کنید.

تیونرهای کلیپی

میکروفن های داخلی که در تیونرهای دستی وجود دارند برای هنگامی که می خواهید در یک محیط آرام و بدون سر و صدا ساز خود را کوک کنید مناسب هستند. اما در یک محیط پر سر و صدا، مثلا یک سالن کنسرت، این مدل تیونرها کارایی نخواهند داشت. در اواسط دهه ی ۹۰ مدل جدیدی از تیونرها روانه ی بازار شد. تیونرهای کلیپی، که هم برای گیتار آکوستیک و هم برای گیتار الکتریک کاربرد دارند، به قسمت سر دسته ی گیتار متصل می شوند و به وسیله ی یک مبدل داخلی کوک ساز را تشخیص می دهند. با این که این تیونرها امکانات متنوع تیونرهای دستی را ندارند اما راحتی استفاده، آن ها را برای برخی موقعیت ها ایده آل ساخته است.

تیونرهای پدالی

اگر با پدال بورد کار کرده باشید، استفاده از یک تیونر با استایل استامپ باکس برایتان آسان خواهد بود. مانند تیونرهای کلیپی، تیونرهای پدالی هم می توانند در محیط های پر سر و صدا مورد استفاده قرار بگیرند. این نوع تیونرها معمولا دارای بدنه ی فلزی یا پلاستیکی مقاوم می باشند و این ویژگی باعث می شود تا آن ها بر خلاف تیونرهای کلیپی در برابر ضربه دیدن مقاوم باشند. این تیونرها یک فوت سویچ دارند که به وسیله آن می توانید تیونر را روشن و خاموش کنید.

تیونرهای پدالی هم انواع مختلفی دارند؛ بعضی از آن ها تنها ویژگی های پایه ای را دارند و بعضی از آن ها امکانات مختلفی را ارائه می دهند، اما یک ویژگی مهمی که لازم است مد نظرتان قرار دهید true bypass است. طراحی true bypass از رنگ دادن تیونر به صدای ساز، زمانی که تیونر غیر فعال است، جلوگیری می کند.

تیونرهای رَک مونت

یکی از مزیت های این نوع تیونرها این است که ابعاد بزرگ آن ها، امکان قرار گرفتن نمایشگر بزرگ و ویژگی های پیشرفته را در آن ها فراهم کرده است. این تیونرها به طور خاص در استودیو کاربرد دارند، جایی که می توانند در یک رَک و کنار دیگر تجهیزات قرار بگیرند. بسیاری از تیونرهای رَک مونت دارای چندین ورودی و خروجی هستند که آن ها را برای استفاده در استودیوهای بزرگ و پیچیده ایده آل می سازد.

تیونرهای Soundhole

این نوع تیونرها، که انتخاب ایده آلی برای گیتارهای آکوستیک هستند، مانند تیونرهای کلیپی از یک سنسور داخلی piezo برای تشخیص کوک ساز استفاده می کنند و در محیط های پر سر و صدا عملکرد خوبی دارند. از طرف دیگر این تیونرها بر خلاف تیونرهای کلیپی درون بدنه ی گیتار قرار می گیرند و تنها نوازنده قادر به دیدن آن خواهد بود. قرار گرفتن سنسور در مجاورت منبع صدا در این نوع تیونر باعث عملکرد فوق العاده دقیق آن می شود، که تیونرهای کلیپی قادر به ارائه ی چنین عملکرد دقیقی نیستند. برخی از گیتارهای الکترو آکوستیک دارای تیونرهای داخلی هستند که تقریبا مشابه تیونرهای ساند هول عمل می کنند.

اپلیکیشن های تیونر

اگر زمانی در جایی بودید که تیونر به همراه نداشتید، اپلیکیشن های موبایلی زیادی هستند که می توانند به کمک شما بیایند. این اپلیکیشن ها مفید هستند اما اکثر آن ها کیفیت چندانی ندارند. میکروفنی که برای گوشی موبایل در نظر گرفته شده، برای صحبت کردن ساخته شده، نه برای کوک کردن ساز و همین نکته باعث می شود که کوک این اپلیکیشن ها دقت کمتری داشته باشد. همچنین این اپلیکیشن ها در محیط های پر سر و صدا عملکرد خوبی را از خود نشان نمی دهند. برای کوک کردن سریع ساز در مواقعی که خیلی لازم نیست کوک سازتان بی نقص باشد، می توانید از اپلیکیشن ها استفاده کنید، اما برای اجراهای جدی و محیط های پر سر و صدا بهتر است از یک تیونر واقعی استفاده کنید.

تیونرهای Strobe

اولین تیونر الکترونیکی در سال ۱۹۳۶ معرفی شد که Stroboconn نام داشت. Stroboconn برای کوک کردن ساز از متود استروب استفاده می کرد که در این متود زیر و بمی صدا با دقت بالا اندازه گیری می شود. با این که دقت کوک این تیونرها بسیار بالاست، اما استروبوسکوپ های مکانیکی سنگین هستند و طراحی شکننده ای دارند، به همین جهت مناسب استفاده ی روزمره نمی باشند. تیونرهای استروب مدرن با یک مکانیزم جدید همان نتیجه ی استروب های کلاسیک را ارائه می دهند.

توجه کنید که در بیشتر تیونرهای ال سی دی/ال ای دی گزینه ای به نام “strobe mode” وجود دارد. این حالت، مکانیزم تیونرهای استروب را شبیه سازی می کند اما دقت استروب های واقعی را ندارد.

ویژگی های پیشرفته

کالیبراسیون و اعتدال

تیونرهای ساده، پروسه ی کوک کردن را بر حسب فرکانس ۴۴۰Hz می سنجند، که استاندارد زیر و بمی کنسرت (در آمریکا) به حساب می آید. با این وجود بسیاری از ارکسترها از این استاندارد پیروی نمی کنند. به عنوان مثال ارکستر فیلارمونیک نیویورک از فرکانس ۴۴۲Hz به عنوان زیر و بمی مرجع استفاده می کند. ارکستر سمفونیک بوستون از ۴۴۱Hz و ارکسترهای آلمان و اتریش از ۴۴۳Hz به عنوان فرکانس مرجع استفاده می کنند. همچنین در سطح اینترنت، افراد بسیاری پیدا می شوند که معتقدند ۴۳۲Hz استاندارد جدیدی ست که باید از آن پیروی شود. تیونرهای پیشرفته به نوازندگان اجازه می دهند که کالیبراسیون را بر حسب فرکانسی به غیر از ۴۴۰Hz انجام دهند.

ویژگی دیگری که در تیونرهای پیشرفته مشاهده خواهید کرد “اعتدال” قابل تنظیم است. اعتدال به این موضوع اشاره دارد که نت ها نسبت به یکدیگر چگونه کوک می شوند. بیشتر موزیک های غربی از اعتدال میانگین استفاده می کنند که در آن هر اکتاو به دوازده قسمت مساوی تقسیم می شود. این تقسیم بندی باعث می شود که فرکانس های بین نت های کنارهم کاملا برابر باشد. اعتدال میانگین موجب می شود ساز شما در هر گامی، کوک صدا بدهد.

تغییر دادن تنظیمات اعتدال تیونر موجب نمایش کوک های “sweetened” می شود و این نوعی امکانات موسیقایی را فراهم می کند که با استفاده از اعتدال استاندارد نمی توانید به آن ها دست پیدا کنید. نکته ی منفی آن هم این است که باعث خواهد شد ساز شما در بعضی گام ها کوک باشد و در بعضی از گام ها از کوک خارج شود و در نتیجه مدولاسیون کردن بین گام ها برای شما مشکل شود.

تیونرهای پلی فونیک

گزینه ی جدیدی هم در تیونرها وجود دارد با نام تیونرهای پلی فونیک که به شما اجازه می دهد با یک ضربه زدن به سیم های گیتار، هر شش سیم را بتوانید با هم کوک کنید و به این وسیله در وقت خود صرفه جویی کنید. تیونرهای پلی فونیک در قالب های دستی، پدالی و کلیپی وجود دارند.

تیونرها یکی از مهمترین تجهیزات ادوات موسیقی هستند

بدون تیونر، صدای خوبی از سازتان نخواهید گرفت. در بدترین حالت، از کوک خارج بودن سازتان باعث می شود که نوازنده ای مبتدی به نظر برسید و حتی اگر تکنیک های پیچیده ای هم در اجرای خود پیاده کنید، باز هم اجرایتان با موفقیت همراه نخواهد شد. تیونرها نسبتا ارزان هستند. برای بالا بردن سطح خودتان و موزیکتان سعی کنید همیشه سازتان را کوک نگه دارید.