مقدمه

در این سری ویدیو درباره افکت های دیلی و ریورب، پارامتر های مورد نیاز آنها و نحوه کارکرد آنها توضیح خواهیم داد، اما قبل از آن نگاهی کوتاه به مفاهیم آکوستیکی که در سری قبلی با جزئیات به آنها پرداخته شد خواهیم انداخت.

حال که با فلنجینگ آشنا شده اید؛ درک کورسینگ باید ساده باشد؛ همه چیز عملا یکی است، به جز زمان تاخیر که بیشتر می باشد؛ از حدود ۱۵ تا ۲۵ میلی ثانیه.

معمولا یک قطعه دوبار ضبط می شود و با ترکیب آنها دابلینگ به وجود می آید و حسی واقعی تر را ارائه می دهد؛ اما اگر امکان ضبط دوباره را نداشته باشید؛ می توانید ترک اصلی را کپی کنید؛ آن را به قطعات مختلف تقسیم کنید و با تغییر دادن زمان آنها نسبت به ترک اصلی، افکت دابلینگ را به وجود بیاورید.

Phasing با دیگر افکت هایی که تابحال درباره آنها صحبت کردیم متفاوت است؛ این افکت بیشترین شباهت را با فلنجینگ دارد؛ به این صورت که تاخیر موجود بین دو صدا بسیار کم می باشد.
فلنجینگ تاخیر را به کل سیگنال صدا اعمال می کند و باعث می شود فاز کل هارمونیک ها و اورتن ها دچار تداخل شود.

افکت دیگری که از تغییر فاز در بازه فیوژن استفاده می کند، اسپیکر چرخشی لزلی می باشد؛ این افکت بیشتر از همه برای همراهی ارگ استفاده می شد، اما با گذشت زمان؛ برای استفاده به همراه سازهای دیگر نیز محبوب شد.

اکو احتمالا نام آشنا ترین افکت می باشد؛ به وجود آوردن اکو به وسیله تاخیر دیجیتال، از افکت Haas استفاده می کند؛ اگر تاخیر در حدود ۳۵ تا ۵۰ میلی ثانیه باشد، صدای اصلی و صدای با تاخیر جدا از یکدیگر شنیده می شوند؛ البته زمان تاخیر مورد نیاز برای جدا شدن دو صدا بستگی به زمان Attack نوت دارد.

امواج صدا به صورت سه بعدی در فضا پخش می شوند و در این فضا با سطوح و موانع مختلف مواجه می شوند؛ این سطوح و موانع باعث انعکاس های متعدد می شوند و ریورب ایجاد می نمایند. اگر کیفیت ریورب خوب باشد؛ حس عمق و پرتر بودن به موسیقی اضافه می کند؛ اما تکنیک هایی که امروزه برای ضبط استفاده می کنیم؛ از ضبط شدن ریورب جلوگیری میکنند؛‌ به همین دلیل ریورب را هنگام میکس اضافه می کنیم.

بعضی از ترک ها مانند بیس؛ در صورت افزودنِ کمی بیش از حدِ ریورب می توانند کل میکس را دچار مشکل کنند.
راه حل استفاده از هوکاپِ send and return می باشد؛ به این طریق شما می توانید با استفاده از تنها یک پلاگین ریورب؛ مقدار ریورب دلخواه را روی هر ترک اعمال کنید.

در دنیای واقعی؛ و در دستگاه های ریورب؛ میدان صدای reveberant از سه قسمت تشکیل شده است. انعکاس اولیه که از نزدیکترین سطح به منبع صدا منعکس می شود؛ هرچه اتاق بزرگتر باشد فاصله زمانی صدای اصلی و انعکاس اولیه بیشتر خواهد بود. پس از آن انعکاس های ابتدایی هستند که الگوی انتشار آنها مخصوص به فضا می باشد و حس و حال خاص فضا را تعیین می کنند. در مرحله سوم؛ انعکاس های بعدی به وجود می آیند که باعث افزایش چگالی صدا می شوند و در آخر از بین می روند.