در چه مواقعی باید از چند ریورب مختلف برای میکس استفاده کرد؟

تقریبا همه ی ما می دانیم که در میکس یک قطعه، نباید به همه ی ترک ها ریورب اضافه کرد؛ چرا که در این صورت میکس کدر می شود و بار روی CPU افزایش پیدا می کند. اما توجه داشته باشید که این یک قاعده ی کلی است و شما نباید اجازه دهید موزیک هایتان صدایی بی روح داشته باشند.

قطعا امکان استفاده از چندین ریورب در میکس وجود دارد و ما در این مقاله سعی خواهیم کرد مواقعی که نیاز به استفاده از چندین ریورب وجود دارد را توضیح دهیم.

۱- ریورب دوبل برای وکال

گاهی اوقات هنگام میکس مشکلی که با آن دست و پنجه نرم می کنیم این است که می خواهیم در محدوده ی فرکانس های میانی برای ریورب وکال جا باز کنیم. معمولا می خواهیم ریورب صدای گرمی داشته باشد، دارای تصویر استریوی مناسب باشد و در مرکز تصویر استریو فضای لید وکال را اشغال نکند. یکی از راه های رسیدن به چنین شرایطی این است که از چند ریورب مختلف استفاده کنید؛ البته در این حالت دو ریورب به کار می رود اما تنظیمات آن ها تقریبا مشابه است.

نحوه ی چیدن چنین تنظیمی به این صورت است:

ترک وکال را به یک aux track بفرستید و یک پلاگین ریورب استریو را مطابق معمول اضافه کنید. وقتی تنظیمات ریورب را به دلخواه خود انجام دادید، پارامتر pan ورودی ریورب را کاملا در سمت چپ قرار دهید. توجه داشته باشید که خود ریورب را نباید به سمت چپ ببرید چرا که مقداری از صدای آن را در کانال سمت راست نیاز دارید؛ در عوض تنها ورودی ریورب را به سمت چپ ببرید. این کار را با استفاده از پلاگین های مختلفی مانند iZotope Visual Mixer می توانید انجام دهید.

حالا یک کانال auxiliary دیگر ایجاد کنید و همه چیز را از کانال قبلی که توضیح دادیم در این کانال کپی کنید، اما این بار وکال را کاملا به سمت راست ببرید. در این کانال جدید یکی از پارامترهای ریورب، مانند decay یا diffusion را اندکی تغییر دهید تا با نمونه ی قبلی تفاوت داشته باشد.

برای جذاب تر کردن نتیجه می توانید روی خروجی کانال های هردو ریورب از یک پلاگین tape-emulation به صورت خیلی ملایم استفاده کنید. این کار باعث می شود ریورب صدای منسجم تری داشته باشد.

نتیجه ی انجام این پردازش ها ریوربی می شود که با وکال تداخل پیدا نمی کند و در عین حال مانند یک ریورب استریوی عادی صدا می دهد.

۲- ریورب های اختصاصی برای اجزای مختلف درامز

در بسیاری از شرایط ممکن است نیاز داشته باشید برای snare ریوربی متفاوت از سایر اجزای درامز استفاده کنید. برای درامز شما نیاز به نوعی صدای ریورب دارید که کاملا با صدای خود درامز ترکیب شود و در حقیقت با آن یکی شود تا صدای درامز بهتر و واضح تر در میکس به گوش برسد.

در این حالت می توانید snare را به auxiliary channel خودش بفرستید و روی این کانال یک ریورب مناسب استفاده کنید. همچنین می توانید از این تکنیک هم استفاده کنید:

صدای میکروفنی که در قسمت پایین snare قرار گرفته است را به یک auxiliary channel بفرستید، این auxiliary channel را بین ۷ تا ۲۱ میلی ثانیه delay دهید. حالا این کانال delay شده را به یک باس ریورب هدایت کنید و در آخر صدای اصلی snare را به این باس اضافه کنید. صدای delay شده ی میکروفن پایین snare باعث می شود تا صدای کلی واضح تر به گوش برسد.

استفاده از این تکنیک برای toms هم جواب می دهد. معمولا برای toms از یک ریورب اختصاصی استفاده می شود تا صدای خشک آن جذاب شود. در اینجا می توانید خروجی تمام صداهای toms را به یک submix بفرستید و روی همین باس مستقیما یک ریورب اضافه کنید. در تنظیمات این ریوب لازم است مقدار زیادی برای پارامتر early reflection در نظر بگیرید و پارامتر wet/dry را زیر ۱۰% قرار دهید.

۳- ریورب اختصاصی برای Drum Bus

بازتولید صدای درام های واقعی در میکس پیچیده است؛ برای ایجاد آن صدای حجیم، قطعا در وهله ی اول نحوه ی ضبط صدای درامز مهم است، اما صیقل دادن این صدا به شکلی که در میکس بنشیند هم بسیار اهمیت دارد. برای این کار به چندین ریورب نیاز خواهید داشت.

مطالب مرتبط

برای snare و toms یکی از بهترین تکنیک هایی که می توانید استفاده کنید این است که ریورب را مستقیما به باس درامز ( نه به عنوان یک auxiliary channel) اضافه کنید تا به این وسیله صدای ریورب کاملا با صدای اصلی تلفیق شود.

استفاده کردن از چند ریورب مختلف برای یک کیت درام باعث می شود تا صدای طبیعی تری از درامز بگیرید؛ چرا که در یک ست درام، اجزای مختلف درام پاسخگویی متفاوتی را در محیط ایجاد می کنند و این به خاطر منحصر به فرد بودن کاراکتر صدای هر کدام از این اجزاست.

شاید فکر کنید استفاده از تنها یک ریورب برای درامز کافی باشد، چون در حالت طبیعی هم سِت درامز در یک اتاق اجرا می شود. اما نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که اغلب اوقات استفاده از تنها یک ریورب دیجیتال باعث ایجاد یک نوع یکدستی غیر طبیعی می شود. در پروسه ی میکس یکی از وظایف شما این است که به وسیله ی ابزاری که در اختیار دارید، واقعیت را بازسازی کنید.

۴- ریورب به عنوان وسیله ای برای طراحی صدا

گاهی اوقت ریورب برای خلق کردن یک صدای خاص لازم است و یکی از کاراکترهای اصلی آن صدا به شمار می رود. مثلا می توانید گیتار الکتریک را در نظر بگیرید که نوع ریوربی که برای آن استفاده می کنید، یکی از عوامل تعیین کننده در ژانر موزیکی است که در حال ساخت آن هستید؛ مثلا ریوربی که در سبک آلترناتیو استفاده می شود با سبک پاپ تفاوت دارد. این نوع ریورب ها معمولا کوتاه و مونو هستند و برای ایجاد کاراکتر صدا استفاده می شوند.

این ریورب ها ممکن است انواع مختلفی مانند نمونه های شبیه ساز lo-fi, spring یا plate باشند، اما در کل بهتر است آن ها را نه به عنوان ابزارهایی برای میکس، بلکه به عنوان بخشی از صدای اصلی در نظر بگیرید که قرار است بعدا میکس شوند. در نتیجه حتی میکسی که در آن از یک ریورب اختصاصی برای انسجام دادن به صداهای مختلف استفاده شده، ممکن است باز هم به یک ریورب جداگانه برای جذابیت بخشیدن به تک تک صداها نیاز داشته باشد.

۵- دوئت ها

دوئت بین خواننده ها و نوازندگان در هر شرایطی سناریوی خاصی دارد و نمی توان یک قاعده ی کلی برای آن تعریف کرد. اما معمولا در بیشتر قطعات موسیقی، برای وکالیست های مختلف باید ریورب های متفاوت استفاده کرد.

یکی از دلایل آن این است که هر کدام از این وکالیست ها، صدایشان طنین خاصی دارد. مثلا ممکن است طنین صدای یکی از وکالیست ها به شکلی باشد که با ریوربی که برای وکالیست دیگر استفاده کرده اید خوب صدا ندهد. همچنین ممکن است بخواهید در قسمت های مختلف یک قطعه، حس و اتمسفر قطعه را تغییر دهید؛ مثلا اگر خواننده ی دوم قسمت ماقبل ترجیع بند را خوانده، لازم است برای او یک ریورب جداگانه استفاده کنید تا یک فضای حسی جدید را در قطعه ی موسیقایی معرفی کنید.

هیچوقت فراموش نکنید که پروسه ی میکس، یک مسیر کاملا حسی را طی می کند و با استفاده از ریورب های مختلف می توانید این مسیر را به درستی پیش ببرید.

با توجه به موضوع قطعه ای که درحال میکس کردنش هستید، ممکن است یک دوئت برای رساندن مفهوم و داستان ترانه اش ریورب های مختلفی را بطلبد. مثلا اگر دو کاراکتر اصلی ترانه (که به وسیله ی دو وکالیست اجرا می شوند) در یک فضای فیزیکی و احساسی مشابه نیستند و نیاز است که انزوای این دو از یکدیگر مشخص شود، می توانید از ریورب های مختلفی که حس لوکیشن های متفاوتی را القا می کنند استفاده کنید.

۶- مراحل پس از تولید (فیلم)

شاید فکر کنید در هر صحنه ای از فیلم نیاز به ایجاد یک نوع آمبیانس داشته باشید؛ مثلا اگر در یک صحنه از فیلم دو نفر در یک اتاق هستند، فقط به صدای یک اتاق نیاز دارید…

اما همیشه این طور نیست. صداهای خارج از صحنه چه می شوند؟ ساختمانی که در پس زمینه به چشم می خورد چطور؟ یا گربه ای که در آشپزخانه حرکت می کند؟ تمام این ها المان هایی هستند که واقعیت یک صحنه را می سازند و همان طور که قبلا اشاره کردیم، در مدیوم صوت باید این واقعیت ها را پیاده کرد.

پس جای تعجبی ندارد اگر در مراحل پس از تولید فیلم نیاز باشد برای یک صحنه از ریورب های مختلف استفاده کنید.

جمع بندی

نکاتی که در این مقاله به آن ها اشاره کردیم برای این هستند که شما به هدف مورد نظرتان برسید، یعنی مسیر حسی میکس را به درستی طی کنید تا میکس شما در خدمت متریالی که در دست دارید باشد. اگر هدف شما با هر کدام از نکاتی که اشاره کردیم در تضاد بود، از این نکات چشم بپوشید. اما اگر هر کدام از موقعیت هایی که به آن ها اشاره شد در پروژه ی شما پیش آمد، می توانید از این نکات استفاده کنید تا میکسی که انجام می دهید به لحاظ حسی لذت بخش باشد.

منبع izotope
عضویت در خبرنامه تهران ملودی
عضو خبرنامه ما شوید و مطالب و پیشنهادات ویژه ما را در ایمیل خود دریافت کنید.
نگران نباشید! هر زمان مایل باشید می‌توانید عضویت خود را لغو کنید.
ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

2 نظرات
  1. شاهین می گوید

    فوق العاده بود

  2. Aly Chiman می گوید

    Hello there,

    My name is Aly and I would like to know if you would have any interest to have your website here at tehranmelody.com promoted as a resource on our blog alychidesign.com ?

    We are in the midst of updating our broken link resources to include current and up to date resources for our readers. Our resource links are manually approved allowing us to mark a link as a do-follow link as well
    .
    If you may be interested please in being included as a resource on our blog, please let me know.

    Thanks,
    Aly