برای وکال چطور از ریورب استفاده کنیم؟

ریوربی که صدا را می گیرد و در اطراف آن حس یک فضا را ایجاد می کند… چطور باید از آن استفاده شود که شنونده از شنیدن آن لذت ببرد؟ با ریورب های بسیار زیادی که در دسترس ما قرار دارد و آن همه پارامتری که در یک ریورب وجود دارد، کار به نظر کمی پیچیده می رسد. آیا باید از plate ها استفاده کنیم؟ یا hall؟ یا room؟ چقدر pre-delay بگذاریم؟ اصلا pre-delay داشته باشیم؟ early reflection ها چطور باشند و…
ما می توانیم ساعت ها راجع به ریورب ها حرف بزنیم تا فقط بتوانیم پایه و اساس آن ها را توضیح دهیم، اما در این مقاله تنها روی مهمترین المان هر موزیک تمرکز خواهیم کرد: وکال.
در ادامه پنج نکته را برای شما توضیح می دهیم که برای ایجاد یک فضای فوق العاده برای وکال بهتر است آن ها را در نظر داشته باشید.

۱- مقصود احساسی آهنگ

ریورب به طور ذاتی به احساس، گره خورده است. تقریبا تمام افکت ها همین طور هستند اما در ریورب این پیامد احساسی بیشتر درک می شود. برای نشان دادن این تاثیر آهنگ Hello از Adele را با آهنگ Bury A Friend از Billie Eilish مقایسه می کنیم.
در آهنگ ادل، از ریورب برای برجسته کردن تنهایی ذاتی ترانه ی اثر استفاده شده است. روی اولین کلمه ی “hello” ما ریورب را طوری می شنویم که انگار صدای یک خانه ی خالی است که جواب ادل را می دهد. در آهنگ بیلی آیلیش به طور کل روی وکال از هیچ ریوربی استفاده نشده است تا یک حس مضطرب القا شود و حس وحشت زدگی ترانه به بالاترین حدش برسد.
میکس کردن یک اثر مانند قایقرانی در اقیانوس است. حس کار همان چراغ دریایی است که نشان می دهد باید به کدام سمت حرکت کرد. پس قبل از این که حتی به نوع ریوربی که باید استفاده شود فکر کنید، باید به این فکر کنید که با ریورب قرار است چه احساساتی را برجسته کنید.

۲- زمان بندی

فارغ از این که از چه ریوربی استفاده می کنید، یک فاکتور همیشه کاربرد خواهد داشت: زمان بندی. ریورب اساسا یک افکت ریتمیک است. ریورب های طولانی برای چسباندن و متصل کردن وکال به بقیه ی صداها فوق العاده هستند. اما استفاده از ریورب های طولانی بهای خودش را دارد – این ریورب ها ریتم را کمرنگ می کنند و برای موزیک هایی مانند موزیک دنس چنین چیزی مشکل آفرین است. ریورب های کوتاه بهتر می توانند ریتم را حفظ کنند چون با این ریورب ها فضای بین نت ها حفظ خواهد شد. وقتی می خواهید زمان بندی ریورب را تنظیم کنید اولین چیزی که به آن باید فکر کنید این است که آیا موزیک تان به ترکیب شدن صداها نیاز دارد یا ریتم؟
بعضی وقت ها شما به هر دوی این ها نیاز دارید. در این شرایط می توانید از یک ترفند استفاده کنید. شما می توانید ریورب را طوری فیلتر کنید که از مسیر kick کنار برود (استفاده از فیلتر high-pass در حدود فرکانس ۳۰۰Hz) سپس return ریورب را به kick ساید چین کنید (با release time برابر با یک نت سیاه تا kick بتواند ریورب را کنار بزند و حالت ریتمیک ایجاد شود). این تکنیک یک تکنیک رایج در موزیک دنس الکترونیک است اما قابلیت تعمیم به سایر سبک ها را نیز دارد.

مطالب مرتبط

۳- Plate ها، Hall ها و Room ها

بجای این که بخواهید به این فکر کنید که از کدام باید استفاده کنید، بهتر است کاراکتر کلی خود یونیت ریورب را در نظر بگیرید. مثلا اگر از D-Verb در نرم افزار Pro Tools استفاده می کنید، صرف نظر از این که یک hall انتخاب کنید یا room، صدایی دریافت خواهید کرد که کاراکتر D-Verb است و این مهم تر از تنظیماتی است که روی آن یونیت ریورب انجام می دهید.
اما علاوه بر این موردی که گفته شد، باید بدانید که این ساختارهای ریورب (room و plate و…) تفاوت هایی اساسی با هم دارند.
برای مثال plate ها صدای روشن تری دارند، دارای decay خطی هستند و تراکم بالای اکو در آن ها باعث ایجاد صدایی ملایم و باز می شود.
Hall ها اکوهای مجزا و پیچیده ای دارند و کمی وزن فرکانس های بم را سنگین تر می کنند. این دسته برای پر حجم تر کردن یک صدا و برجسته کردن آن ایده آل است.
Room ها مانند فضاهای طبیعی صدا می دهند و برای ایجاد یک تُن صدای طبیعی و حس صمیمیت یا صداقت ایده آل هستند.

۴- کنتراست

ریورب ها زمانی بهترین عملکرد را دارند که در میکس، کنتراست ایجاد کنند. برای مثال، اگر وکال را در جلوی میکس قرار بدهید، بهتر می توانید صدای دیگری را در قسمت عقب تر میکس قرار دهید. شما این شکل کنتراست را می توانید با استفاده از پارامترهایی که در ریورب وجود دارد پیاده کنید. ریوربی که پارامتر pre-delay در آن طولانی تر باشد و early reflection داشته باشد، صدای بسیار نزدیکی خواهد داشت؛ در صورتی که ریوربی که پارامتر pre-delay در آن کوتاه باشد و بیشتر late reflection داشته باشد صدایی دور خواهد داشت. همچنین مقدار کمتر ریورب باعث نزدیک تر شدن صدا و برعکس می شود. با درک کردن این موضوع شما می توانید وکال را در ایمیج جلو به عقب میکس، در هر مکانی که می خواهید قرار دهید.
شما همچنین می توانید کنتراست را در ساختار قطعه ی موسیقی پیاده کنید. یک تکنیک رایج در میکس این است که در قسمت های verse چون وکالیست داستان آهنگ را تعریف می کند، از صدای ریورب بسته و نزدیک استفاده شود و زمانی که آهنگ به قسمت chorus می رسد، ریورب بیشتر شود.
بعضی وقت ها هم خوب است مقدار ریورب یا دیگر پارامترهای آن را روی بعضی کلمات یا عبارات تغییر دهید تا داستانی که در حال تعریف شدن است را کامل کنند. مثلا اگر در جایی از ترانه حس صمیمیت، یا تنهایی بیان می شود می توانید ریورب را بر حسب آن حس تنظیم کنید. تغییر دادن ریورب به وسیله ی automation برای دست یافتن به چنین چیزی باعث می شود تا شنونده بهتر ترک شما را حس کند.

۵- آزمون و خطا

یکی از مهمترین کارهایی که برای ریورب وکال باید انجام دهید، آزمون و خطا کردن است. وقتی تصور خاصی از صدای ریورب در ذهن دارید، برای رسیدن به آن هر راهی که به فکرتان می رسد را امتحان کنید؛ مثلا چند ریورب را روی هم بیندازید که یکی از آن ها pre-delay بلند و دیگری pre-delay کوتاه داشته باشد و… یا مثلا می توانید برای ایجاد یک ریورب بزرگ تر، بدون این که وکال محو شود، یک دیلی را در قسمت send ریورب اضافه کنید.
حقیقتا هیچ قانون مشخصی برای استفاده از ریورب روی وکال وجود ندارد و شما خودتان باید چیزهای مختلف را امتحان کنید و ببینید کدامشان مناسب قطعه ای که دارید هستند.

عضویت در خبرنامه تهران ملودی
عضو خبرنامه ما شوید و مطالب و پیشنهادات ویژه ما را در ایمیل خود دریافت کنید.
نگران نباشید! هر زمان مایل باشید می‌توانید عضویت خود را لغو کنید.
ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.