چگونه با استفاده از لپ تاپ به دی جی کردن بپردازیم: راهنمایی برای افراد مبتدی در رابطه با نرم افزارها، تجهیزات و تکنیک ها

در گذشته اگر کسی می خواست DJ شود به دو ترن تیبل و یک میکسر نیاز داشت. همچنین باید زمان زیادی را صرف یاد گرفتن ‘beat match’ می کرد – تکنیکی که برای سینک کردن دو وینیل استفاده میشد.

پیدایش تکنولوژی دیجیتال DJing شرایط را عوض کرد و موجب شد پروسه ی حرفه ای شدن در این راه بسیار آسان تر و ارزان تر شود و همچنین افراد بیشتری به آن دسترسی داشته باشند.

با این حال با وجود گزینه ها و ستاپ های متنوعی که برای این کار وجود دارد شروع به کار و انتخاب تجهیزات ممکن است برای افراد تازه وارد سردرگم کننده باشد. در ادامه به برخی از بزرگترین سوال ها پاسخ خواهیم داد…

از چه نرم افزاری استفاده کنیم؟

در طول دهه ی گذشته غالبا دو نرم افزار مارکت نرم افزارهای DJ را تسخیر کرده اند: یکی نرم افزار Traktor از کمپانی Native Instruments و یکی هم نرم افزار Serato. اگرچه این نرم افزارها در ظاهر، حس و استایل با یکدیگر تفاوت دارند اما کارایی آن ها بسیار مشابه است. نسخه های فعلی این نرم افزارها _ Traktor Pro 2 و Serato DJ _ به کاربران اجازه می دهند موزیک هایشان را ساماندهی و آماده کنند، تا چهار دِیک برای میکس کردن را در اختیار آن ها قرار می دهند، دارای قسمت های slice و loop هستند، امکان اجرای سمپل ها را دارند و امکان تنظیم افکت ها را فراهم کرده اند. هردوی این نرم افزارها می توانند ترک ها را آنالیز کنند و سپس گام و تمپوی ترک ها را به شما نشان دهند؛ همچنین می توانند هر موزیکی را با ترکی که در حال اجراست به صورت اتوماتیک سینک کنند.

تنها ویژگی قابل توجهی که در هردوی این نرم افزارها وجود ندارد ویژگی Stems deck در نرم افزار Traktor است. Stems نوعی فرمت موسیقی است که به وسیله Native Instruments توسعه داده شده و به کاربر اجازه می دهد موزیک هایی را خریداری کند که قادر به پلی شدن در چهار پارت مجزا هستند؛ این چهار پارت معمولا وکال، بیس، درامز و ملودی را شامل می شود. کاربر می تواند هرکدام از این چهار بخش را به صورت مستقل تغییر دهد و آن را با ترک دیگری میکس کند. Native Instruments یک اپلیکیشن رایگان را ارائه کرده که پرودوسرها با استفاده از آن می توانند ترک های خودشان را به فرمت Stems تبدیل کنند؛ به این ترتیب پرودوسرها می توانند در حین اجرای زنده کارهای خلاقانه ای با موزیک هایشان انجام دهند.

Traktor Pro 2 و Serato DJ Pro قیمت مشابهی دارند. از Serato همچنین یک ورژن رایگان با نام Serato DJ Lite هم عرضه شده که ویژگی های محدودتری دارد اما همچنان تمام ابزارهایی که برای شروع و یادگیری کارهای ابتدایی نیاز است را در اختیار کاربر قرار می دهد. Traktor را هم می توان به صورت رایگان دانلود به صورت دمو از آن استفاده کرد، اما در این حالت نرم افزار هربار تنها سی دقیقه قابل استفاده می باشد.
یکی از گزینه های جدیدتر و مهمی که در مارکت نرم افزارهای DJ اضافه شده است، نرم افزار rekordbox DJ از کمپانی Pioneer DJ است.

Rekordbox برای بیش از یک دهه به عنوان ابزاری برای کاربران CDJ های پایونیر در دسترس بود که به کاربران اجازه می دهد موزیک ها را پیش از انتقال آن ها به CD یا فلش USB آنالیز و آماده کنند. با این حال با رونمایی از rekordbox DJ در سال 2015، پایونیر قابلیت های نرم افزار را گسترش داد به شکلی که امکانات اجرایی و میکس کاملی داشته باشد.

rekordbox DJ اگرچه به شدت تحت تاثیر Traktor و Serato می باشد اما فوق العاده است و ویژگی هایی مشابه با این نرم افزارها را ارائه می دهد. rekordbox DJ با قیمت 129 دلاری کمی گران تر است اما یکی از نکاتی که باعث فروش آن شده ترک هایی که در بانک این نرم افزار آنالیز و آماده می شوند قابل استفاده با CDJ های پایونیر نیز می باشند (CDJ ها استاندارد اجرا در کلاب ها هستند). rekordbox DJ همچنین دارای ویژگی Auto-Mix می باشد که به صورت اتوماتیک ترک ها را انتخاب کرده، سینک می کند و سپس آن ها را با هم ترکیب می نماید.
برخلاف Traktor هر دو نرم ازار Serato و rekordbox DJ به صورت پرداخت حق اشتراک نیز قابل استفاده هستند؛ اشتراک ماهانه ی Serato از 9.99 دلار و rekordbox DJ از 14.99 دلار شروع می شود.

علاوه بر این سه نرم افزار بزرگ، گزینه های دیگری هم وجود دارد که بسیاری از آن ها قابلیت هایی مشابه را با قیمتی مناسب تر به کاربران ارائه می کنند. در ارزان قیمت ترین بخش این طیف می توان به نرم افزار Mixxx اشاره کرد. Mixxx نه تنها یک نرم افزار رایگان است، بلکه اُپن سورس می باشد و روی سیستم عامل لینوکس نیز قابل اجراست (نرم افزارهای Traktor، Serato و rekordbox تنها روی ویندوز و OS X اجرا می شوند). نرم افزارهای Algoriddim Djay Pro و Cross DJ از شرکت فرانسوی Mixvibes هم گزینه های قدرتمندی هستند و قیمت هرکدام 50 دلار است.

در آخر بد نیست نگاهی به نرم افزار Ableton Live داشته باشیم. به لحاظ فنی Live یک اپلیکیشن DJ نیست بلکه یک DAW (نرم افزار آهنگسازی) است. این یعنی Live در اصل به عنوان ابزاری برای آهنگسازی و نه اجرای آن طراحی شده است. با این وجود اجرای گروهی و تمرینی هم در ذهن طراحان این نرم افزار بوده و در نتیجه Live می تواند یکی از گزینه های پیش روی DJ های دیجیتال باشد. این نرم افزار قادر است ترک ها را سینک کند، چندین کانال و سمپل را میکس کند و همچنین تعداد زیادی افکت را در اختیار کاربر قرار می دهد. نقطه ضعف اصلی این نرم افزار نبود یک بانک (library) برای ساماندهی ترک هاست. اگر می خواهید در کنار اجرا به آهنگسازی و ریمیکس بپردازید، Live تمام ابزارهای مورد نیازتان را یکجا به شما ارائه می دهد. نسخه ی ساده تری از این نرم افزار با قیمت 79 یورو به فروش می رسد که تمام ابزارهای مورد نیاز برای شروع را در خود جای داده است؛ اگرچه خیلی سریع نیاز پیدا می کنید به این که از نسخه ی استاندارد 349 یورویی استفاده کنید.

آیا به سخت افزار اضافه نیاز است؟

به طور کلی می توان گفت برای استفاده از نرم افزارها به چیزی جز لپ تاپ نیاز ندارید و همین هم برای شروع بهترین راه است. استفاده از ماوس و کیبورد به شما اجازه می دهد نرم افزار را بهتر بشناسید و پیش از خرید تجهیزات اضافه بدانید که قرار است به چه شکلی از آن استفاده کنید.

با این وجود اگر می خواهید در جایی غیر از خانه به اجرا بپردازید، لازم است هزینه ای را صرف خرید برخی تجهیزات کنید. در حداقل ترین حالت شما به کارت صدا نیاز خواهید داشت. تمام سیستم های صوتی سالن ها یا خانه ها نیاز به خروجی باکیفیت و قدرت زیادی دارند و خروجی کارت صدای کامپیوتر شما برای این کار مناسب نیست. همچنین اگر می خواهید از ویژگی ‘cue’ در نرم افزارها استفاده کنید (این ویژگی به شما اجازه می دهد یکی از ترک ها را با هدفون مانیتور کنید، بدون این که این ترک از اسپیکر پخش شود) به یک کارت صدا با خروجی مجزای هدفون نیاز خواهید داشت.

احتمالا بخواهید از یک کنترلر هم استفاده کنید. اگرچه بیشتر نرم افزارها را می شود به وسیله ی ماوس و کیبورد کنترل کرد اما این کار برای DJ ها و در حین اجرا مناسب نیست و جلوه ای آماتوری خواهد داشت؛ همچنین اجرای به موقع افکت ها و انجام تنظیمات که نیاز به دقت بیشتری دارند با ماوس کیبورد سخت خواهد بود. کنترلرهای دی جی در انواع شکل ها و اندازه ها وجود دارند، از مدل های ارزان قیمت و پرتابل گرفته تا مدل هایی مانند سری پرچم دار RZ از پایونیر که در حیقیت سیستم های دی جی کامل و حرفه ای هستند که در قالب یک سخت افزار واحد قرار گرفته اند.

خبر خوب این است که بسیاری از کنترلرها دارای کارت صدا هستند و شما نیازی به خرید یک کارت صدای جداگانه نخواهید داشت. به طور کلی میکسرها مجموعه ای کنترل های میکسر، چاگ ویل ها – برای کنترل پوزیشن و سرعت ترک – و پدها، که برای لوپ کردن، قطعه بندی بیت، سمپلینگ و پرش به کیو پوینت ها کاربرد دارند، را در اختیار کاربر قرار می دهند. البته تمام دی جی ها به تمام این امکانات نیاز ندارند.

همچنین این نکته را هم باید در نظر داشته باشید که کنترلری که انتخاب می کنید با چه نرم افزاری کار می کند. کنترلرهای زیادی هستند که مخصوصا استفاده با Traktor، Serato، rekordbox یا نرم افزارهای دیگر طراحی شده اند. این کنترلرها یکپارچگی عمیقی با نرم افزار مقصدشان دارند و شما برای راه اندازی آن ها نیاز به انجام کار خاصی نخواهید داشت. میدی کنترلرهایی هم هستند که با تنظیم آن ها می توانید عملکردهای مختلفی را با آن ها کنترل کنید. میدی کنترلرها شاید در کل منعطف تر باشند، اما هماهنگ کردن آن ها با نرم افزار تلاش بیشتری می طلبد.

بهترین کار این است که نرم افزارهای مختلفی را امتحان کنید و ببینید کدام نظرتان را بیشتر جلب می کند؛ سپس ببینید این نرم افزار را می خواهید به چه شکلی استفاده کنید و از یک کنترلر چه انتظاراتی دارید.

سیستم وینیل دیجیتال چیست؟

سیستم های وینیل دیجیتال نام های مختلفی دارند. بسیاری آن ها را با نام DVS می شناسند اما برخی نرم افزارها نام خاصی برای این تکنولوژی در نظر گرفته اند، مانند Traktor Scratch. این تکنولوژی هر نامی که داشته باشد کار مشابهی را انجام خواهد داد، یعنی امکان کنترل نرم افزار DJ به وسیله ی ترن تیبل های وینیل یا CDJ های کلاسیک. این کار با استفاده از کنترل-وینیل یا CD ها انجام می شود که در آن نوعی کدگذاری زمانی پوزیشن دِک را با نرم افزار هماهنگ می کند.

چرا باید از آن استفاده کرد؟ رایج ترین استفاده از این سیستم برای دی جی هاییست که می خواهند از تکنیک های ترن تیبل، مانند scratching، با موزیک های دیجیتالشان استفاده کنند. البته دلایلی دیگری هم برای انتخاب یک ستاپ DVS وجود دارد. اگر شما از پیش با ترن تیبل ها کار می کرده اید و حالا می خواهید به دنیای دیجیتال وارد شوید اما کماکان کنترل های سخت افزاری وینیل را داشته باشید، یک سیستم DVS می تواند انتخاب مناسبی برای شما باشد.

این نوع سیستم همچنین برای اجرای سِت ها در کلاب ها می تواند کار شما را آسان تر کند و به شما اجازه می دهد لپ تاپ خود را به CDJ ها یا ترن تیبل هایی که در کلاب وجود دارد متصل کنید، بجای این که لازم باشد از کنترلر خودتان استفاده کنید.

بیشتر نرم افزارهای مطرح دارای نوعی سیستم وینیل دیجیتال هستند که معمولا برای داشتن آن نیاز به خرید یک ویژگی اضافه یا استفاده از یک اینترفیس سخت افزاری مخصوص می باشد. برای مطمئن شدن درباره ی این موضوع به وبسایت شرکت سازنده یا دفترچه راهنمای محصول مراجعه کنید.

موزیک ها را از کجا باید دانلود کرد؟

تمام نرم افزارهای مطرح DJ قادر به اچرای فایل های موزیک در فرمت هایی مانند MP3، WAV، FLAC یا AIFF هستند و این یعنی شما می توانید از مجموعه موزیک هایی که دارید با خیال راحت استفاده کنید.

با این وجود چیزی که باید در نظر داشته باشید کیفیت ترک هاست. بسیاری از موزیک هایی که از فروشگاه هایی مانند آمازون یا آیتونز خریداری یا از روی CD کپی می شوند دارای فرمت های فشرده ای مانند MP3 هستند و این یعنی سایز اصلی فایل کاهش پیدا گرده است. فایل های MP3 با تنظیمات کیفی مختلفی ساخته می شوند که این کیفیت برحسب کیلوبایت بر ثانیه (kbps) تعیین می شود. کیفیت موزیک های آمازون و آیتونز به صورت کلی 256kbps است؛ چنین کیفیتی در هدفون ها یا سیستم استریوی خانگی شما خوب صدا خواهد داد، اما وقتی آن را با صدای بلند روی یک سیستم قدرتمند اجرا کنید احتمالا صدایی فِلت و تا حدودی نامطلوب داشته باشد.

بهترین کار استفاده از فرمت های فشرده نشده مانند WAV و FLAC یا حداقل استفاده از فایل های MP3 با کیفیت 320kbps است. اگر در رابطه با کیفیت موزیک هایتان شک دارید، پیش از اجرای سِت در برابر مردم آن ها را روی یک سیستم صوتی باکیفیت تست کنید.

چند فروشگاه دانلود موزیک هم وجود دارد که تمرکز آن ها بر دی جی هاست و موزیک ها را با فرمت هایی که کیفیت بالاتری داارند به فروش می رسانند. Beatport اصلی ترین بازیگر این عرصه است اما فروشگاه های دیگری مانند Juno Download، Bleep، Boomkat یا Traxsource هم به همان اندازه خوب هستند. علاوه بر کیفیت ترک ها، مزیت دیگر استفاده از این فروشگاه ها این است که در وبسایت آن ها موزیک ها به شکلی مرتب و لیست شده اند که برای DJ ها مفید است و اطلاعاتی مانند تمپو، گام آهنگ یا ژانر آن ها مشخص شده است.

آیا می خواهید ترک ها را به صورت رایگان دانلود کنید؟ کافیست نام آرتیست مورد نظرتان را در SoundCloud جستجو کنید. در این پلتفرم بسیاری از موزیک ها به صورت رایگان (و البته کاملا قانونی) قابل دسترس می باشند.

چگونه ترک ها را مرتب و آماده کنیم؟

شاید شنیده باشید که DJ ها راجع به آماده کردن موزیک دیجیتال پیش از شروع سِت صحبت می کنند. این کار شامل وارد کردن موزیک ها به بانک (library) نرم افزار DJ می باشد تا نرم افزار آن ها را آنالیز کند. بیشتر نرم افزارهای DJ تمپوی ترک و گام آن را مشخص کرده و یک beat grid را به آن اختصاص می دهند؛ beat grid چیزیست که نرم افزار برای سینک کردن ترک ها با یکدیگر از آن استفاده می کند.

الگوریتم های آنالیز در نرم افزارهای مدرن معمولا در ایجاد beat grid فوق العاده عمل می کنند، مخصوصا وقتی ترک ها تمپوهایی داشته باشند که بیشتر در موسیقی دننس استفاده می شود. البته لازم است همیشه پیش از اجرای سِت ترک ها را چک کنید، چرا که نرم افزار ممکن است گاهی وقت ها تمپو را اشتباه تشخیص دهد یا در تشخیص اولین بیت ترک دچار اشتباه شود. تمام نرم افزارهای معتبر DJ ابزارهایی برای اصلاح این خطاها را به کاربر ارائه می دهند.

آماده کردن ترک ها می تواند شامل گوش دادن دقیق به موزیک و ایجاد تگ هایی بر اساس مود یا ژانر و احتمالا ایجاد پلی لیست ها می شود. سعی کنید برای بخش های مختلف سِت، پلی لیست های مختلفی درست کنید؛ مثلا یک پلی لیست برای شروع سِت که همه در حال گرم شدن هستند و یک پلی لیست برای وقتی که سِت به اوج هیجان می رسد.

بسیاری از نرم افزارهای DJ به شما اجازه می دهند به ترک های cue point اضافه کنید. cue point ها مارکرهایی هستند که به شما اجازه می دهند به سرعت به یک قسمت مشخص از ترک پرش کنید. می توانید cue point ها را به قسمت drop، breakdown یا شاید هوک وکالی که می خواهید آن را روی یک ترک دیگر بیندازید اضافه کنید.