راهنمای خرید امپلی فایر گیتار

چطور یک امپ گیتار انتخاب کنیم

در این مقاله سعی داریم اطلاعاتی را به شما ارائه کنیم که در انتخاب امپ گیتاری که مناسب نیازهایتان باشد به شما کمک کند. از آنجایی که عوامل زیادی را باید در خرید امپ گیتار در نظر گرفت، مثل همیشه می توانید با کارشناسان فروش تهران ملودی تماس بگیرید و از آن ها کمک بخواهید.

امپ کومبو یا یک هِد و کابینت؟

این مورد بستگی به این دارد که سالنی که قرار است در آن اجرا داشته باشید چقدر بزرگ باشد. برای سالن های کوچک امپ های گیتار کومبوی امروزی قدرت مورد نیاز شما را فراهم می کنند و صدای آن ها حتی در دورترین نقطه ی سالن هم شنیده خواهد شد. اگر هدف شما این است که در یک سالن بزرگ و یا یک فضای سر باز اجرا داشته باشید، جای شکی نیست که نیاز شما قدرت زیادی می طلبد و شما حداقل به چهار کابینت 12 اینچی و یک هِد 100 واتی نیاز خواهید داشت. البته نکته ای که باید در نظر داشته باشید این است که برخی از نوازندگان حتی در این شرایط هم امپ های کوچک تر را ترجیح می دهند – مانند Vox AC30 – به خاطر تُن خاصی که این امپ ها ممکن است داشته باشند؛ در صورت استفاده از امپ کوچک تر به راحتی می توان یک میکروفن جلوی آن گذاشت و میکروفن را به سیستم PA متصل کرد. به یاد داشته باشید که امپ کومبو یک یونیت همه کاره و یکپارچه است، اما هد و کابینت جدا از یکدیگر هستند و معمولا وزن بیشتری دارند.

کدام بهتر است، سالید استیت یا تیوب؟

باور کلی بر این است که مدار سالید استیت قادر است قدرت کلین بهتری را با قیمت مناسب تری در اختیار کاربر قرار دهد، در حالی که کمبود سازندگان وکیوم تیوب باعث افزایش قیمت امپ های تیوب نسبت به امپلی فایرهای سالید استیت شده است. این موضوع منجر به ساخت محصولات هیبریدی جذابی شده که در آن ها تُن پایه به وسیله ی یک پری امپ تیوب تولید می شود، در حالی که پاور-امپ از نوع سالید استیت است. با این وجود هنوز هم بیشتر نوازندگان حرفه ای تقریبا همیشه امپ های تیوب را انتخاب می کنند، البته این موضوع هم در حال تغییر است، چرا که کمپانی های سازنده ی امپ اخیرا موفق شده اند امپ های جدید فوق العاده ای تولید کنند که بر اساس تکنولوژی مدرن ساخته می شوند. در نهایت انتخاب یک امپ با تُن صدایی که شما می پسندید، چه سالید استیت و چه تیوب، مهمترین مسئله ای است که باید در نظر بگیرید.

مزیت های مدلینگ

امپ های مدلینگ بهترین مزیت های هر دسته را برای شما مهیا می کنند. شما می توانید هر چیزی از یک امپ تمرینی ساده تا یک امپ کومبوی تیوب گران قیمت را خریداری کنید که تقریبا هر نوع تُن یا افکتی که بخواهید را به شما ارائه می دهد و حتی از آن می توانید به عنوان یک امپ استودیویی هم بهره ببرید. این امپ های مدلینگ هر چیزی از تُن های ریتم کلین تا صدای آنالوگ اُور درایو شده را به شما ارائه می دهند و علاوه بر آن، افکت های پرکاربرد مانند ریورب، کورس، دیلی، flange و phase هم در اختیار شما قرار می گیرد.
نکته ی دیگر این که امپ های مدلینگ محدودیت های تُنال امپ های دیگر را ندارند. با بهره گیری از دی اس پی پیشرفته، یک امپ مدلینگ 12 اینچی می تواند صدایی مانند یک امپ 10 اینچی وینتج یا امپ های 12 اینچی را به شما ارائه دهد. وقتی تمام مزیت های امپ های مدلینگ را در نظر بگیرید، انتخاب آن ها منطقی به نظر می رسد، مگر این که شما کاملا به دنبال تُن های خاصی باشید که مثلا فقط یک مدل بازتولید شده از نسخه ی 1959 از Fender Bassman می تواند آن تُن را ایجاد کند. برای این دسته از نوازنده ها چیزی جایگزین امپ های تیوب نمی شود. از آنجایی که تُن منحصر به فرد هر نوازنده اهمیت زیادی دارد، هر گیتاریستی خودش باید تصمیم بگیرد که آیا امپ مدلینگ برایش مناسب است یا نه.

آیا سایز اسپیکر اهمیت دارد؟

اسپیکرهای با سایز مختلف صداهای مختلفی هم دارند. اسپیکرهای کوچک تر نسبت به اسپیکرهای بزرگ تر می توانند فرکانس های بالاتری تولید کنند، به همین خاطر است که توییتر، کوچک و ووفر، بزرگ است. پس در دنیای واقعی یک اسپیکر 10 اینچی نسبت به یک اسپیکر 15 اینچی فرکانس های بالای بهتری تولید خواهد کرد. همچنین تفاوتی بین کابینت های پشت باز و کابینت های پشت بسته وجود دارد و به همین خاطر است که برخی امپ ها مانند یک امپ 4×10″ Bassman با طراحی پشت باز صدای متفاوتی از امپ 2×12″ Bassman با طراحی پشت بسته دارد. حتی اگر اسپیکرها سایز مشابهی داشته باشند، باز هم ممکن است کاراکتر صدای آن ها با یکدیگر متفاوت باشد.
بسیاری از نوازندگان سبک بلوز امپ های فندر پشت باز قدیمی 4×10″ انتخاب اولشان است، چرا که این امپ ها طیف وسیعی از تُن ها را تولید می کنند، از تُن های ملایم گرفته تا تُن های خشن.

امپ های گیتار برای اجرای زنده، استودیو و تمرین

با ورود امپ های مدلینگ از اهمیت این موضوع کاسته شده است، چرا که این امپ ها هم به عنوان امپ تمرین، هم به عنوان امپ استودیویی و هم به عنوان امپ اجرای زنده کاربرد دارند. همچنین ماژول های مدلینگ جذابی برای استفاده های استودیویی وجود دارد، مانند سری Line 6 POD. این محصولات مجموعه ی فوق العاده ای از مدل های امپ را برای شما مهیا می کنند و علاوه بر آن، به لطف بهره گیری از پردازش پیشرفته ی DSP، افکت های دیجیتال فوق العاده ای را در اختیار شما قرار می دهند.
به طور طبیعی ایده آل ترین حالت این است که شما یک ستاپ مخصوص برای کارهای استودیویی و یک ستاپ دیگر برای اجراهایی که در سالن های بزرگ تر رخ می دهند داشته باشید. مانند تمام بخش های تکنولوژی موسیقی، محصولات زیادی در دسترس هستند که امکانات فوق العاده ای را با قیمت مناسبی به کاربر ارائه می دهند. البته امپ های خاص و مدل های بازتولید شده ی امپ های وینتج قیمت های بالایی دارند.

به دنبال چه چیزی بگردیم…

شما گیتار مورد علاقه تان را انتخاب کرده اید و حالا نیاز به یک امپ برای آن دارید. گزینه های زیادی بر حسب سایز، صدا، تکنولوژی امپلی فایر و پیکربندی امپلی فایر در دسترس شما قرار دارد. در ادامه راهنمایی برای ساده تر کردن انتخاب شما نوشته ایم.

انواع امپلی فایرها

• چهار نوع امپلی فایر گیتار وجود دارد که عبارتند از: سالید استیت (آنالوگ)، تیوب، مدلینگ (دیجیتال) و هیبریدی

امپ های سالید استیت: این امپ ها سالید استیت نامیده می شوند چون برای قسمت های پری امپ و پاور از ترانزیستور استفاده می کنند. این امپ ها بسیار قابل اطمینان هستند و به ندرت نیاز به تعمیر پیدا می کنند. امپ های سالید استیت همچنین تُن بسیار کلینی دارند، اگرچه برخی از آن ها آپشن دیستورشن هم دارند. این امپ ها نزد گیتاریست هایی که به دنبال یک امپ مقاوم و با دوام برای تور کنسرت هستند محبوب هستند. بیشتر امپ های تمرینی ارزان قیمت هم سالید استیت هستند.

امپ های تیوب: این امپ ها به واسطه ی تُن گرم، پرحجم و ارگانیکی که دارند مورد علاقه ی بسیاری از گیتاریست ها می باشند. امپ های تیوب معمولا نسبت به امپ های سالید استیت با همان مقدار وات صدای بلندتری دارند. این امپ ها همچنین حس خاصی دارند که نمی توانید آن را در امپ های سالید استیت داشته باشید. بیشتر امپ های تیوب کانال های مستقلی دارند که فورا می توانند تُن کلین را به تُن های دیستورت شده تبدیل کنند. عملکرد تیوب ها در طول زمان دچار افت کیفیت می شود، پس در بازه هایی لازم است آن ها را تعویض کنید.

امپ های مدلینگ (امپ های دیجیتال): امپ های مدلینگ با استفاده از پردازشگرهای دیجیتال سعی در شبیه سازی تکنولوژی تیوب دارند. این امپ ها با استفاده از نرم افزاری که صدای امپلی فایرهای تیوب (و کابینت ها) را مدل می کند، صدای تعداد زیادی از امپ ها را در اختیار شما قرار می دهند. امپ های مدلینگ معمولا دارای افکت های دیجیتالی مانند دیلی، کورس و غیره هستند. بعضی از آن ها دارای خروجی های آنالوگ یا دیجیتال با شبیه سازی اسپیکر هستند که می توان آن را مستقیما به اینترفیس ضبط یا سیستم PA متصل کرد.

امپ های هیبریدی: این امپ ها با ترکیب بهترین ویژگی های انواع امپ ها در یک پکیج، از یک تیوب واقعی در ترکیب با قسمت پاور سالید استیت امپ هایشان استفاده می کنند. بسیاری از امپ های هیبریدی از یک تیوب در قسمت پری امپ و مدار سالید استیت در قسمت پاور استفاده می کنند تا بدون نیاز به استفاده از پاور تیوب ها، تُن های تیوب تولید شود.

پیکربندی

علاوه بر نوع امپلیفیکیشن، امپلی فایرها با پیکربندی های متفاوتی عرضه می شوند. امپلی فایرهای کومبو یونیت هایی یکپارچه هستند که در آن ها امپلی فایر و اسپیکر در یک کابینت قرار گرفته است. امپ ها همچنین به صورت هِدها و کابینت های اسپیکر جداگانه هم وجود دارند؛ این نوع پیکربندی به شما اجازه می دهد هر نوع هِد امپلی فایری را با هر کابینت اسپیکری که بخواهید استفاده کنید. در این حالت امپلی فایر شما به دو یونیت تقسیم شده و شما راحت تر می توانید آن ها را با خود جابجا کنید. ترکیب دو کابینت و یک هِد را “stack” می گویند.

نوع ساخت

ضخامت چوبی که در ساخت کابینت استفاده شده عامل تعیین کننده ای در کیفیت صدا می باشد. هرچه ضخامت چوب کمتر باشد، اسپیکر ارتعاش بیشتری خواهد داشت. ضخامت حداقل 1.2 اینچی صدای قدرتمندی ایجاد خواهد کرد و اسپیکر را سرجایش نگه خواهد داشت. یکی دیگر از عوامل تعیین کننده در کیفیت صدا طراحی پشت بسته یا پشت باز امپ است. امپ های گیتار پشت بسته پاسخگویی بیس بهتری ایجاد می کنند.
وقتی امپ ها را زیاد جابجا می کنید، احتمال آسیب دیدن آن ها وجود دارد. محافظ هایی که در کنج امپلی فایرها قرار می گیرد می توانند موجب طولانی تر شدن عمر آن ها شوند، پس به این مورد هم توجه داشته باشید.

قدرت و سایز اسپیکر

میزان قدرت و سایز اسپیکری که برای امپلی فایرتان انتخاب می کنید تا حدودی به نوع استفاده و قیمت بستگی دارد. امپ هایی که برای تمرین استفاده می شوند معمولا امپ های سالید استیت یا یونیت های کومبوی مدلینگ هستند که دارای قدرت پایین (بین 10 تا 30 وات) و اسپیکرهای کوچک (8 یا 10 اینچی) هستند، اگرچه می توان امپ های تیوب کوچک هم پیدا کرد. برای تمرین و اجرا در سالن های کوچک بهتر است از امپ های تیوب یا کومبوی مدلینگی استفاده شود که قدرت حدودا 50 واتی و اسپیکرهای 12 اینچی داشته باشند تا صدای پر حجم تری ایجاد کنند. برای اجرا در سالن های بزرگ تر یا برای اجرا با صدای بسیار بلند شما نیاز به قدرتی در حدود 100 وات یا بیشتر دارید. برای این کار می توانید از امپ های دوقلو یا امپ های کومبویی که یک جفت اسپیکر 12 اینچی دارند استفاده کنید، اما برای چنین موقعیتی یک هِد و کابینت های اسپیکر جداگانه (stack) ایده آل ترین انتخاب هستند.

گزینه های دیگر

ویژگی های اضافه ی دیگری که شاید با آن ها مواجه شوید عبارتند از:

یونیت های ریورب: برخی از امپ ها از ریورب های اسپرینگ استفاده می کنند که می توانند صدایی بسیار طبیعی داشته باشند؛ برخی دیگر از امپ ها از ریورب های دیجیتال استفاده می کنند.

لوپ های افکت: این جک ها به شما اجازه می دهند استامپ باکس ها یا یونیت های رَک را بعد از قسمت پری امپ امپلی فایر اضافه کنید تا از امپلی فای شدن نویزهای افکت جلوگیری شود.

چنل سوییچینگ: این نوع امپ ها به شما اجازه می دهند بین کانال های مختلف پری امپ سوییچ کنید که معمولا کانال های کلین و دیستورت شده را شامل می شوند. شاید بعضی امپ ها فوت سوییچی هم برای این کار داشته باشند. امپ های دیجیتال معمولا نیاز به خرید یک فوت سوییچ اضافه ی چند منظوره دارند تا با استفاده از آن بتوانید تُن ها را با پاهایتان تغییر دهید.

افکت های داخلی: بسیاری از امپ ها به واسطه ی افکت هایشان معروف هستند. ترمولو یکی از افکت هاییست که بسیاری از امپ ها از آن استفاده می کنند. امپ های مدلینگ معمولا چندین افکت دیجیتال را به کاربر ارائه می دهند.