اکوالایزرهای گرافیکی مناسبتر هستند یا نمونههای پارامتریک؟
اکوالایزرهای گرافیکی (graphic EQ) برای کمتر یا بیشتر کردن سطح فرکانسهایی طراحی شدهاند که فاصلههای یکسانی با یکدیگر دارند. این فاصلهها ممکن است یکسوم اکتاو باشند و پهنای باندهایی از پیش تعیین شده داشته باشند. اکوالایزر پارامتریک، بندهای EQ کمتری را در اختیار شما میگذارد. هرچند که ابزارهای مدیریت بیشتری، از جمله تعیین مرکز فرکانس و تنظیم پهنای باند را در اختیار خواهید داشت.
EQ گرافیکی معمولا برای اجراهای زنده و تنظیمات روی استیج مناسب است. به این دلیل که میتوانید حالت کلی صدا را با استفاده از آن تغییر دهید. هرچند اکوالایزرهای پارامتریک برای انجام تغییرات جزئیتر در زمان ضبط صدا و داشتن کنترل بیشتر بر آن مناسب هستند. پس در حالت کلی، اکوالایزرهای گرافیکی برای حالتدهی به صدا مناسباند و مدلهای پارامتریک برای ایجاد تنظیمات جزئی و دقیق.
قوانین بالا همواره ثابت و قطعی نیستند. به عنوان مثال ممکن است EQ گرافیکی محبوب شما، تنظیمات فرکانس بسیار دلنشینی داشته باشد. یا اینکه آکوستیک یک فضای اجرای زنده ایجاب کند که به دنبال ایجاد تغییرات دقیقتر در یک فرکانس خاص باشید. وظیفهای که اکوالایزرهای پارامتریک در آن موفقتر عمل میکنند. پس بهتر است گزینههای مختلف را تجربه کنید و از این مسیر، راهکار مورد نیاز خود را پیدا کنید.