حداکثر بهره برداری از درامز الکترونیکی

کیت های درامز الکترونیکی که به وی درام معروف هستند، همانطور که از نامشان پیداست نسخۀ دیجیتال درامز آکوستیک هستند. این ساز در واقع نوعی سینتی سایزر بوده که صدای درام آکوستیک را تقلید می کند. درامز الکترونیک همانند درام آکوستیک شامل تعدادی پد (جایگزین طبل ها و سنج ها) است که هر کدام به سنسوری متصل بوده تا ضربۀ وارده را در قالب یک سیگنال به ماژول مرکزی ارسال کنند. البته کاری که این درام ها انجام می دهند فراتر از یک تقلید صدای ساده است طوری که گاهی آهنگ هایی می توان با این ساز نواخت که به سختی با نوع آکوستیکش قابل اجراست. اگر به تازگی وی درام خریده اید یا از قبل خریده بودید ولی چندان با قابلیت هایش آشنا نیستید این مقاله را بخوانید. ترفندهایی خواهیم گفت که بسیار بیشتر از قبل بتوانید از درامز خود سود ببرید.

ضبط صدا

برای ضبط صدای درامز چند انتخاب پیش رو دارید: یا می خواهید همان صدایی که از هدفون می شنوید را ضبط کنید یا ضبط MIDI انجام دهید. هر دو روش را بررسی می کنیم:

ضبط عادی صدا

ضبط صدا در بعضی از درام های پیشرفته تنها با فشردن یک دکمه انجام می شود ولی اگر چنین قابلیتی نبود چه کاری باید انجام داد؟ در صورتی که کنارتان یک کامپیوتر وجود دارد به سادگی می توانید صدا را ضبط کنید؛ به این صورت که خروجی ماژول را با استفاده از کابل مستقیمی به ورودی کارت صدای سیستم متصل کنید. این روش اگرچه ساده و سر راست است ولی ایده آل نیست. توصیه می کنیم به جای کارت صدای سیستم از یک کارت صوتی اختصاصی استفاده کنید. همچنین برای ضبط صدا از نرم افزارهایی مثل Cubase, Cakewalk و Traktion استفاده نمایید (کاربران مک می توانند از GarageBand استفاده کنند.) مسلماً در همۀ این برنامه ها باید ورودی مناسب را انتخاب کنید. بسته به نوع درامز می توانید هدفون را به خروجی آن متصل کرده و عمل مانیتورینگ را همزمان انجام دهید.

اگر کیت درامز الکترونیک شما مجهز به درگاه USB باشد بدون کارت صدا می توانید خروجی درام را به سیستم ارسال کنید ولی در نظر داشته باشید که خروجی USB صرفاً برای کار راه اندازی است و برای ضبط روان صدا و کیفیت بالا انتخاب مناسبی نیست. اگر کیت درامز شما فقط خروجی مرسوم میدی داشته باشد، آن موقع حتماً باید کارت صدای مناسبی مثل Scarlett 2I2 تهیه کنید.

ضبط میدی

این همان چیزی نیست که نوازنده های کیبورد دائماً از آن حرف می زنند؟ بله درست حدس زدید. پورت میدی در واقع گذرگاه ارتباطی تجهیزات موسیقی است و زبان این ارتباط، داده های میدی (MIDI) است. همانطور که می دانید درگاه میدی هیچ صدایی ارسال نمی کند بلکه داده هایی را به سایر تجهیزات میدی ارسال می کند. در مورد درامز، داده های ارسالی بیانگر نت های نواخته شده و شدت فشار بر آن ها و … است. این داده ها به بقیۀ سازهای موسیقی کمک می کنند تا نت های نواخته شده را تولید کنند. مثلاً آهنگی که با ارگ نواخته شده با کمک میدی روی پیانو قابل اجراست.
بسیاری از درام های الکترونیکی دارای ماژول هایی هستند که داده های میدی را از طریق پورت USB به کامپیوتر ارسال می کنند. برای اینکه بتوانید داده های دریافتی را به صدا تبدیل کنید به سازهای مجازی نیاز دارید که این قابلیت در اغلب DAW ها وجود دارد. نرم افزارهای آهنگسازی معمولاً کتابخانۀ قابل توسعه ای از انواع سازها در خود دارند که قادر هستند داده های میدی را به صورت مجازی بازنوازی کنند. البته اگر کارتان به صورت حرفه ای نواختن درامز باشد استفاده از نرم افزارهای اختصاصی درام همچون Toontrack’s EZ Drummer 2, XLN Addictive Drums, BFD 3 or Steven Slate Drums 5 کار عاقلانه تری است.

گسترش قابلیت ها

ست های درامز معمولاً ۵ تکه بوده و حاوی قطعاتی همچون جفت سنج، سنج های کراش و راید هستند. ولی ممکن است این قطعات انتظارات شما را برآورده نکنند. پس بهتر است زمانی را صرف تحقیق دربارۀ پدها کنید تا مطابق نیازتان وی درام تان را ارتقاء دهید. بسیاری از کیت ها دارای پدهای dual zone هستند که بسته به محل ضربه (مثلاً لبه یا هد) صدای متفاوتی تولید می کنند ولی اغلب به خاطر اینکه از قبل تنظیم شده نیستند به چشم درامرها نمی آید.

اضافه کردن پدهای جدید

گاهی محدودیت از سوی ماژول شماست. در واقع ماژول به اندازۀ کافی ورودی ندارد تا پدها را به آن متصل کرد. در چنین شرایطی می توانید با استفاده از y-cable دو پد مجزا را به یک سوکت واحد متصل کنید. کابل یاد شده یک جک استریو است که به دو کابل مونو تقسیم شده است. سرِ استریو را به ماژول وصل کنید و هر یک از دو سر دیگر را به پدهای مورد نظر متصل نمایید.

پخش آهنگ

بسیاری از ماژول ها دارای ورودی AUX هستند. با استفاده از این پورت می توانید گوشی تلفن، mp3 player یا سایر دستگاه های صوتی را که خروجی هدفون دارند را به ماژول متصل کنید. کافی است تا جک هدفون را با کابل مربوطه به ورودی AUX ماژول متصل کنید و آهنگ مورد نظر را پخش کنید. برای کم و زیاد کردن صدا از ولوم گوشی استفاده کنید.

کاهش نویز

یک درامر معمولاً به جز صدای پدها نویزهایی هم تولید می کند. نویز حاصل از فشردن پدال ها، لرزش استندها، صدای برخورد پا با کفپوش و خلاصه هر چیزی دیگری که صدای ناخواسته یا نویز تلقی می شود. برای به حداقل رساندن نویزها می توانید از محصولات نویزگیر مثل Roland Noise Eaters که بین زمین و تجهیزات درام شما حائل می شوند استفاده کنید. یا خودتان می توانید چند توپ تنیس را بین دو تحته سه لا یا MDF قرار دهید و تجهیزات درام را روی این صفحه مستقر کنید. با این کار بخش عمده ای از نویزها حذف خواهد شد و موفق شدید بدون کمترین هزینه ای صاحب یک نویزگیر شوید!

استفاده از فوت سوئیچ

اغلب کیت های درامز از جمله کیت های ساخته شده توسط Roland, Yamaha, Alesis قابلیتی دارند به نام فوت سوئیچ (Footswitch.) کاربرد این پدال ها معمولاً برای تغییر اصوات میانی (mid-song) است ولی بعضی از ماژول ها امکان تخصیص صدا به فوت سوئیچ را دارند که می توان از آن ها به عنوان یک فوت تریگر اضافی استفاده کرد. از کاربردهای دیگر فوت سوییچ می توان به قابلیت تغییر صدای باز و بسته در جفت سنج و همچنین تغییر صدا بین دو حالت ریم شات و sidestick اشاره کرد. همچنین با پدال می توان افکت های مختلف را روشن و خاموش کرد. برای اینکه بیشترین فایده را از کیت درامز ببرید حتماً قابلیت های فوت سوئیچ را بررسی کنید. قطعاً استفاده از پا در کنار دست می تواند فرصت بیشتری برای شکوفایی خلاقیت فراهم کند.

بررسی تنظیمات ماژول

برای آشنایی با امکانات موبایل باید منوها و تنظیماتش را بررسی کنید. کیت درام الکتریک هم از این قاعده مستثنی نیست. ماژول های درام معمولاً ویژگی های مشترکی دارند ولی این دلیل نمی شود که تنظیماتش را بررسی نکنید. معمولاً هر ماژولی علاوه بر ویژگی های مشترک امکانات اضافه ای هم در نظر گرفته که با تنظیم درست بهرۀ بیشتری از V Drum خواهید برد. تنظیماتی مثل pitch, volume, attack و decay و … صدا را دقیقاً به حالت ایده آل شما نزدیک می کنند. پس توصیه می کنیم صدا را با تنظیمات مختلف تست کنید تا نهایتاً به چیزی برسید که دنبالش بودید.