کیت های درام آکوستیک و الکترونیک: کدام برای درامرهای مبتدی بهتر است؟

درامز زدن را آیا باید با درام های آکوستیک یاد بگیرید یا درام های الکترونیک؟ در این مطلب به بررسی نویز، فضای مورد نیاز، هزینه و امکانات اجرایی و دیگر عواملی که در انتخاب شما تاثیر گذار هستند می پردازیم.

برای افرادی که محدودیت بودجه ندارند، ست های درام الکترونیک (e-drums) سطح بالایی از برندهایی مانند یاماها، رولند و السیس وجود دارد که به لطف داشتن مِش هِدهای فول سایز، صداهایی که با جزئیات بالا سمپل شده اند و کانکشن استودیویی راحت، تجربه ای همسطح ساز زدن با یک کیت درام آکوستیک را به کاربر ارائه می دهند.

اما در طرف دیگر ماجرا چطور؟ جایی که نوازنده های مبتدی که شاید فضای کافی نداشته باشند و یا همسایگانشان تحمل شنیدن سر و صدای درام آکوستیک آن ها را نداشته باشند، به دنبال خرید اولین سازشان هستند؟ آیا یک ست درام پنج تکه ی چند صد دلاری می تواند حس و صدای یک کیت آکوستیک مناسب در همان بازه ی قیمتی را شبیه سازی کند؟ و آیا مزیت های منحصر به فرد دیجیتالی آن می تواند اصالت نداشته ی آن را خنثی کند؟

درام آکوستیک در برابر درام الکترونیک: نویز

برای بسیاری از درامرهای تازه کار (و حتی کهنه کار) صدای زیاد کیت های درام آکوستیک در محیط خانگی می تواند عاملی منصرف کننده برای خرید این کیت ها باشد – همچنین هیچ کس از ساز زدن با صداگیر درامز لذت نمی برد. در طرف دیگر، درام های الکترونیک صداهای سمپل شده را به وسیله ی خروجی لاین و خروجی هدفون که قابلیت تنظیم ولوم دارند به کاربر ارائه می کنند و اگرچه پدهای لاستیکی آن ها کاملا بدون سر و صدا نیست، اما تفاوت آن ها با درام های آکوستیک زمین تا آسمان است – مِش پدها حتی صدای کمتری دارند.

درام آکوستیک در برابر درام الکترونیک: فضای مورد نیاز

حتی کوچکترین کیت های درام آکوستیک فول سایز هم بزرگ هستند، قطعاتی سنگینی دارند و استندهای kick و سنج ها هم فضای زیادی را اشغال می کنند. درام های الکترونیک اما چنین مشکلی ندارند و پدهای کوچک، رک و جای kick drum نسبتا فضای کمی را اشغال می کنند.

درام آکوستیک در برابر درام الکترونیک: قابلیت حمل

در این مورد هم درام های الکترونیک برتری دارند، چرا که بیشتر کیت های مبتدی مدرن به راحتی جمع می شوند، در حالی که کیت های آکوستیک قابلیت جمع شدن ندارند و برای هر تکه ی درام نیاز به یک کیس جداگانه دارند، به علاوه ی این که برای نگهداری طولانی مدت یا ترک کردن خانه نیاز به دو کیس اضافه برای سنج ها و سخت افزار خواهد بود.

درام آکوستیک در برابر درام الکترونیک: هزینه

همیشه در حوزه ی تکنولوژی با پرداخت هزینه ی بیشتر، محصول بهتری دریافت می کنیم و این قضیه در درام های الکترونیک بیشتر از درام های آکوستیک صدق می کند؛ اختلاف قابل توجه بین یک کیت درام آکوستیک پانصد دلاری با یک کیت شش هزار دلاری کمتر از چیزیست که با افزایش قیمت، در کیفیت صدا و قابلیت اجرایی کیت های الکترونیک دیده می شود. پس در حالی که یک کیت آکوستیک ارزان قیمت برای سال های اولیه ی آموزش و چند سال بعدتر هم مناسب خواهد بود، اما یک کیت الکترونیک با همان قیمت سریعا با پیشرفت توانایی های اجرایی و تقویت گوش شما کم می آورد و شما باید آن را ارتقا دهید.

درام آکوستیک در برابر درام الکترونیک: ویژگی ها

جای تعجب نیست که کیت های الکترونیک در این مورد سرتر هستند و نه تنها تعداد زیادی صدای قابل تنظیم، افکت های جذاب DSP، قابلیت MIDI (با اتصال USB یا کانکتور پنج پین DIN) را در اختیار کاربر قرار می دهند، بلکه همچنین ابزارهای آموزشی مفیدی را هم ارائه می دهند که برای افراد مبتدی ارزش زیادی دارد. از تمرین هایی که برای بهبود زمان بندی، سرعت و پایداری اجرا طراحی شده اند تا ترک هایی که می توان در کنار آن ها به درامز زدن پرداخت، اینجاست که درام های الکترونیک معماری قدیمی کیت های آکوستیک را شکست می دهند.

درام آکوستیک در برابر درام الکترونیک: قابلیت اجرا

قاعدتا بین حس طبیعی یک درام هِد واقعی و پاسخگویی سخت و سطح کوچکتر یک پد لاستیکی هشت اینچی هیچ مقایسه ای نمی توان انجام داد، اما خوشبختانه بیشتر کیت های الکترونیک ارزان قیمت امروزی مِش هِدهای بسیار واقعی تری حداقل در بخش مهم snare drum دارند – در حالت ایده آل دو ناحیه برای ریم شات – که به عقیده ی ما یک خضوضیت ضروری است. برای گرفتن حسی طبیعی تر، پیشنهاد می شود بجای یک پدال beaterless از یک kick drum tower و همچنین در صورت امکان از ride cymbal های دو ناحیه ای استفاده شود. حتی در صورت داشتن تمام این امکانات هم کیت های الکترونیک نمی توانند در حس و قابلیت اجرایی به کیت های آکوستیک برسند.

درام آکوستیک در برابر درام الکترونیک: اجرای زنده

با در نظر داشتن این که درام های الکترونیک ارزان قیمت لزوما صدای کاملا متقاعد کننده ای ندارند و برای شنیده شدن در یک اجرای زنده نیاز به امپلی فای شدن صدا – به وسیله ی اسپیکرهای سال یا امپ و اسپیکر اختصاصی – دارند، واضح است که کیت های آکوستیک برای اجرای زنده ی سبک هایی مانند راک، جز و دیگر استایل های الکتریک/آکوستیک برتری دارند. با این وجود خروجی MIDI در کیت های الکترونیک اجرای حساس به velocity سینتی سایزرها، سمپلرها و درام ماشین ها 0 چه نمونه های سخت افزاری و چه نمونه های نرم افزاری روی لپ تاپ – را تسهیل می کنند و دنیای بی پایانی از قابلیت های تُنال را در اختیار کاربر قرار می دهند که از محدودیت های درام های آکوستیک فراتر می رود. اگر در یک گروه موسیقی الکترونیک ساز می زنید، همین مورد کافیست که شما بخواهید کیت های الکترونیک را انتخاب کنید.

درام آکوستیک در برابر درام الکترونیک: ضبط

سمپل هایی که در درام الکترونیک شما استفاده شده اند نه در استودیو و نه روی استیج کیفیت درام های آکوستیک را نخواهند داشت – اما باز هم در اینجا خروجی MIDI ویژگی ارزشمندی می باشد. با متصل درام الکترونیک به Mac یا PC می توانید از صدای بسیار باکیفیت پلاگین های درام مانند Toontrack Superior Drummer 2 یا FXpansion BFD3 استفاده کنید و علاوه بر آن از قدرت خلاقانه ای که ضبط و ادیت MIDI در اختیار شما قرار می دهد بهره ببرید. در طرف دیگر، ضبط کردن صدای درام آکوستیک نیاز به میکروفن های باکیفیت، صدابرداری کاربلد و یک فضای آکوستیک شده ی استودیویی می باشد.

درام آکوستیک در برابر درام الکترونیک: مهاجرت کردن از یکی به دیگری

آخرین موردی که در تصمیم گیری باید به آن توجه کنید این است که تکنیک هایی که روی درام های الکترونیک یاد می گیرید در نهایت چطور روی کیت های آکوستیک پیاده می شوند؛ چرا که شما به عنوان یک درامر در نهایت از کیت های آکوستیک استفاده خواهید کرد. برای این که مهاجرت از کیت الکترونیک به کیت آکوستیک با کمترین دردسر ممکن انجام شود، مِش پد (حداقل برای snare) و یک kick drum tower ضروری است، چرا که نسبت به پدهای لاستیکی و پدال های بیترلِس حس بسیار نزدیک تری به حالت برخورد استیک ها و بیترها به پوسته ی درام آکوستیک دارند. حتی با مهیا بودن چنین چیزی هم مهاجرت از پدهای هشت اینچی یک کیت الکترونیک مبتدی و ارزان قیمت به snare های 14 اینچی و تام های 10 تا 16 اینچی کیت آکوستیک نیاز به بازه ای زمانی برای عادت کردن دارد.

درام آکوستیک در برابر درام الکترونیک: جمع بندی

به طور خلاصه برای درامرهای مبتدی، کیت آکوستیک از منظر تکامل و پیشرفت نوازنده، انتخاب مناسب تری می باشد و در صورت امکان بهتر است که از کیت های آکوستیک استفاده شود. با این حال وقتی معضلاتی مانند سر و صدای درامز و جاگیر بودن آن مطرح باشد، ستاپ های درام الکترونیک ارزان قیمت امروزی می توانند جایگزین بسیار مناسبی باشند، مخصوصا اگر از مدلی استفاده کنید که دارای مِش هد (حداقل برای snare ) و یک kick drum tower باشد. همچنین ناگفته نماند که ابزارهای آموزشی، صداهای آماده و خروجی MIDI از ویژگی های جذاب کیت های الکترونیک هستند و مخصوصا برای افرادی که می خواهند از درامز در استودیوی خانگی استفاده کنند آپشن های ایده آلی خواهند بود.