هشت توصیه برای تنظیم و میکس موزیک هاوس

استایل های مختلفی در موزیک هاوس وجود دارد و نکاتی که در این مقاله خواهید خواند برای تمامی این استایل ها کاربرد دارد. این نکات برای تنظیم کننده ها، مهندسان صدا و حتی دی جی های فعال در زمینه ی موزیک هاوس تنظیم شده است.

۱- اجازه دهید Kick drum بر محدوده ی فرکانس های بیس غالب شود

در جنگی که بین bass و kick در محدوده ی فرکانس های پایین اتفاق می افتد، بگذارید kick پیروز شود. kick drum قلب موسیقی هاوس است، این kick است که ریتم و groove را نگه می دارد و موجب تمایز این ژانر از موسیقی می شود. در طرف دیگر، bass انرژی قطعه را تامین می کند. قرار دادن بیس در یک محدوده ی فرکانسی بالاتر (مثلا ۱۰۰ Hz) به شما اجازه می دهد صدای کوبشی تر، فانکی تر یا شدیدتری داشته باشید.
بعضی موزیک های هاوس هستند که این ترتیب کاملا در آن ها برعکس است، و هیچ ایرادی هم ندارد. فقط مطمئن باشید که Kick و bass فضای خودشان را در طیف فرکانسی داشته باشند. وظیفه ی هر کدام از این صداها باید در همان اوایل قطعه مشخص شود.
در هر حالت شما باید توجه زیادی نسبت به ماسک شدن فرکانس های بم داشته باشید. اگر kick و bass کمی با هم تداخل فرکانسی داشته باشند احتمالا مشکلی پیش نخواهد آمد اما اگر فرکانس های آن ها زیادی روی هم بیفتد و همدیگر را ماسک کنند صدای ناواضح و ناخوشایندی را خواهید شنید.

۲- از طراحی صدا به عنوان یک ابزار استفاده کنید

در بسیاری از استایل های موسیقی هاوس، موتیف اصلی قطعه، یک آکورد سینتی سایزری است که مدام تکرار می شود. وقتی به این گونه ترک ها گوش می دهید شاید با خودتان فکر کنید آرتیستی که این قطعه را ساخته چطور توانسته این الگوی ساده را برای هفت دقیقه اینقدر جذاب نگه دارد؟
رازی که در پشت بسیاری از موزیک های هاوس نهفته است، طراحی صدا می باشد. به هر حال بسیاری از افرادی که باعث شکل گیری این نوع از موسیقی شدند و نوع صدادهی آن را تعیین کردند موزیسین های سطح بالایی نبودند؛ آن ها کسانی بودند که به دنبال تجربه و کشف کردن تکنولوژی سمپلینگ و درام ماشین هایی بودند که در آن دوره چیز جدید و پیشرفته ای به حساب می آمد.
یکی از بهترین ابزارهای طراحی صدایی که در دسترس ما می باشد، automation است. بیشتر مهندسان میکس و تنظیم کننده ها کنترل هایی مانند filter cutoff و level را automate می کنند، اما شما می توانید از این پارامترها فراتر بروید و با automate کردن پارامترهای بیشتر به موزیک هایتان جان ببخشید.

۳- به دی جی ها و دنسرها فکر کنید

بیشتر موزیک های هاوس برای به رقص درآوردن مخاطب ساخته می شوند. پس وقتی شما یک قطعه ی هاوس را تنظیم یا میکس می کنید، به دی جی هایی که قرار است موزیک شما را پلی کنند فکر کنید. اگر ترک شما از ابتدا تا انتها شلوغ باشد و ریتم متمایز و مشخصی نداشته باشد، حتی حرفه ای ترین دی جی ها هم برای ترکیب کردن ترک شما با ترک های دیگر به مشکل خواهند خورد.
به همین دلیل بسیاری از ترک های هاوس با پارت های درامز خلوت شروع می شوند و سپس به تدریج لایه های دیگری از اینسترومنت های مختلف به آن اضافه می شود؛ در انتهای قطعه هم این المان ها به تدریج کم می شوند تا ترک به همان نقطه ای که شروع شده بازگردد. در اواسط قطعه ممکن است یک پارت ریتمیک breakdown وجود داشته باشد تا دی جی ها بتوانند از آن به عنوان یک راه خروج برای تمام کردن قطعه و پلی کردن ترک بعدی استفاده کنند.
شاید تصور کنید در این سبک خیلی قاعده و فرمول وجود دارد، اما به خاطر داشته باشید تمام ژانرها یک ساختار مشخص دارند و شنونده ها انتظار شنیدن یک ساختار تقریبا قابل پیش بینی را دارند. این به شما بستگی دارد که راه هایی پیدا کنید که موزیکتان را از دیگر موزیک ها متفاوت کند.

۴- استفاده از sidechain compression برای ایجاد فضا

Sidechain compression اهمیت بسیار بالایی در میکس کردن موسیقی الکترونیک دارد و حتما بسیاری از شما با آن آشنا هستید.
برای افرادی که با این مقوله آشنا نیستند باید بگوییم Sidechain compression معمولا برای پایین آوردن level اینسترومنت ها هر بار که Kick به صدا در می آید استفاده می شود، به این ترتیب kick های شما صدای برجسته تری خواهند داشت. برای ایجاد این ستاپ یک کمپرسور را روی صداهایی که می خواهید کنترل کنید (معمولا سمپل ها، بیس یا سینتی سایزرها) اضافه کنید و kick را به عنوان ورودی sidechain تعیین کنید.
اگر می خواهید بدانید صدای sidechain چگونه است، به موزیک های دفت پانک گوش کنید؛ این دو نفر تاثیر زیادی در محبوب شدن این تکنیک در موسیقی دنس داشته اند. شما می توانید sidechain را هم به صورت شدید و برجسته اعمال کنید تا هر بار صدای kick شنیده می شود صداهای دیگر شما به شکل محسوسی افت level پیدا کنند و بعد سریعا به level قبلی بازگردند. همچنین می توانید این افکت را به صورت ملایم و نامحسوس استفاده کنید.

۵- بیس های قدرتمند با لایه بندی کردن صداها

زمانی که می خواهید یک بیس پر حجم و بزرگ بسازید، شاید تنها یک لایه صدا کافی نباشد. این کار معمولا وظیفه ی تنظیم کننده ی کار است.
خیلی ها تصور می کنند که انرژی و قدرت یک ترک بستگی به فرکانس های ساب بیس پایین تر از ۱۰۰Hz دارد و سعی می کنند level بیس و kick را افزایش دهند. چیزی که باید به آن توجه کنید این است که محدوده ی پایین فرکانس های میانی (فرکانس های بین ۱۵۰ تا ۵۰۰Hz) اهمیت فراوانی دارند و بسیاری از حجم بیس در این محدوده اتفاق می افتد. اگر راه حل مشکل را در این محدوده ی فرکانسی نیافتید، سعی کنید یک شکل موج sawtooth یا square را به بیس اضافه کنید تا به شدت فرکانس های محدوده های بالاتر اضافه شود. با افزودن انرژی به این محدوده ها بیس شما گرم تر و غنی تر صدا خواهد داد و صدای آن در اسپیکر لپ تاپ و اسپیکرهای کوچک بلوتوثی بهتر شنیده خواهد شد. با این حال باید گفت که این کار برای تمام موزیک ها مناسب نیست.

۶- موزیسین های واقعی را شبیه سازی کنید

شاید عجیب به نظر برسد، اما زمان زیادی از میکس موزیک های هاوس صرف شبیه کردن صداهای الکترونیک به صداهای ارگانیک می شود، طوری که انگار یک موزیسین واقعی آن ها را اجرا کرده باشد. در اینجا شما نمی خواهید مخاطبتان را فریب بدهید که مثلا بیس قطعه ی شما یک گیتار بیس واقعی است، اما تلاش می کنید حسی به بیس کارتان بدهید که انگار یک انسان واقعی آن را اجرا کرده است. به چند ترفند برای انجام این کار اشاره می کنیم:
– روی یک کیبورد یا پارت بیسی که ساخته اید، کوک (pitch) نت ها را به شکلی automate کنید که نت ها به شکل ملایمی به نت بعدی bend شوند.
– مونوتُن بودن سمپل های تکرار شونده مانند snare را با لایه بندی کردن آن ها با صداهای دیگر بشکنید. شما همچنین می توانید این سمپل ها را دوبل کنید و روی هر کدام تنظیمات اکولایزری متفاوتی انجام دهید.
– درام ها و دیگر متریال های کوبه ای را کمی از بیت آهنگ جلوتر یا عقب تر ببرید. این تغییر باید بسیار جزئی باشد و هدفش این است که شنونده در طولانی مدت از این صداها که بسیار تکرار می شوند خسته نشود.

۷- استفاده از کامپرشن برای اغراق کردن اتک یا ساستین

در میکس موسیقی هاوس می توانید از کامپرشن برای شکل دادن به اتک و ساستین صدا استفاده کنید، مخصوصا برای درامز. وقتی به kick drum فکر می کنیم، بیشتر تمرکز ما روی ترانزینت ها می رود و این که آیا صدای kick به حد کافی در میکس برجسته هست یا نه. اما اگر صدای kick به خوبی در میکس برجسته باشد ولی حجم آن کم باشد چه می شود؟ در این حالت شاید بتوانید صدای kick را بشنوید، اما نمی توانید آن را حس کنید.
با استفاده از تایم های سریع اتک و ریلیز می توانید ترانزینت kick را کاهش دهید و روی ساستین آن تاکید کنید؛ در این حالت شما اجازه می دهید که فرکانس های بیس kick، کمی بیشتر ادامه پیدا کنند تا حجم بیشتری در صدای kick احساس شود. در تصویر زیر می توانید نتیجه ی این نوع کامپرشن را ببینید. در این تصویر ساستین kick اغراق شده است.
از حالت معکوس این تکنیک هم می توانید استفاده کنید؛ با استفاده از تایم آرام تر اتک و تنظیم کردن تایم ریلیز بر اساس دنباله ی صدای kick می توانید پانچ بیشتری در صدا ایجاد کنید.

۸- ابتدا سعی کنید میکس را به یک حالت پایدار برسانید

با تمام مطالبی که بیان کرده ایم شاید فکر کنید در میکس کردن موسیقی هاوس (یا هر ژانر دیگری از موسیقی الکترونیک) باید تا جایی که می شود از پلاگین های زیادی استفاده کرد. اما این طور نیست، در حقیقت تنها تنظیمات کمی لازم است تا بتوانید میکس بالانسی ایجاد کنید؛ تنظیم
level، panning و کمی استفاده از EQ می تواند کافی باشد.
در دنیای موسیقی الکترونیک، بر خلاف سبک هایی مانند راک، سنت جایگاه ویژه ای ندارد و این موضوع باعث می شود شما خیلی راحت درگیر دستکاری بیش از حد صداها شوید. دقیقا آنجایی که تصمیمات میکس شما شروع به تغییر جهت موزیک _ و نه بهبود آن _ می کنند باید بفهمید که کار میکس به پایان رسیده است.

جمع بندی

موسیقی هاوس موزیکی است که زیر شاخه های زیادی دارد. چه موزیک هایی که شما می سازید احساسی باشند، اتمسفریک باشند یا موزیک هایی مینیمال باشند، فکر می کنیم نکاتی که بیان شد بتواند به شما کمک کند.