۵ روش برای این که مطمئن شوید میکس هایتان همه جا خوب صدا می دهند

خیلی وقت ها پیش می آید که میکس شما در استودیو خوب صدا می دهد؛ بیس، kick و وکال ها کاملا واضح و خوش صدا هستند، مانند پرنده هایی که روز اول بهار آواز می خوانند. سپس موزیکتان را داخل ماشین پلی می کنید…
حس غم و اندوه…

چرا میکس ها یک جا خوب صدا می دهند در جای دیگر صدای بدی دارند؟ سیستم های پخش مختلف می توانند داستان های مختلفی برای گفتن داشته باشند. یک سیستم شاید بیس را امپلی فای کند، سیستم دیگر ممکن است شدت بیس را کاهش دهد. اگر یک جفت مانیتور HS8 بدون ساب ووفر داشته باشید، بیس زیادی نخواهید شنید. وقتی میکس را به داخل ماشین ببرید و اکولایزر بیس را تا آخر بالا ببرید و ووفرهای 12 اینچی در صندوق عقب ماشین داشته باشید، بیس بسیار زیادی خواهید شنید. در این حالت با مانیتورهایتان بیس را زیادی میکس کرده اید و سپس داخل ماشین شدت بیس را بیش از حد افزایش داده اید.

بعد یک قطعه ی موسیقی را می شنوید که یک فرد حرفه ای کار میکس و مسترینگ آن را انجام داده است و در هر سیستم پخشی خوب صدا می دهد. آیا جادویی اتفاق افتاده؟ نه. آن مهندس میکس تکنیک هایی را یاد گرفته و می تواند پیش بینی کند میکسی که انجام می دهد در دیگر سیستم ها چگونه صدا خواهد داد. در این مقاله به شما خواهیم گفت چطور این کار را انجام دهید!

۱- بهبود دادن مانیتورینگ

شاید این مورد واضح باشد، اما اولین کاری که باید انجام دهیم این است که محیط استودیویی خود را تا جای ممکن بهینه کنیم. خبر خوب این است که شما قرار نیست این کار را با خرید مانیتورهای فوق العاده گران قیمت انجام دهید. هر مانیتوری که صدای یکدستی داشته باشد و با یک ساب ووفر همراه شود برای پلی بک صدا کافی خواهد بود.
مهمترین عاملی که وجود دارد خود اتاق است. این که بخواهید در یک اتاق کوچک که با تجهیزات ارزان قیمت پر شده است صدایی مشابه با استودیوهای حرفه ای که با کیفیت بالایی آکوستیک شده اند داشته باشید امکان پذیر نیست. اما کارهای زیادی برای بهبود کیفیت آن می توانید انجام دهید. آکوستیک کردن اتاق هزینه ی خیلی بالایی ندارد و حتی با کمی خرج کردن می توان تغییر قابل توجهی در آن ایجاد کرد. قرار دادن جاذب ها در نقاطی از اتاق که بیشترین انعکاس را ایجاد می کنند می تواند تفاوت بزرگی در دقت مانیتورینگ صداها ایجاد کند.
این نکته را به این دلیل بیان کردیم چون بعضی از افراد نمی دانند که خود اتاق هم بخشی از معادله است. اگر هم به این نکته واقف باشند اکثرا احساس می کنند فوم های برند Auralex یا کتابخانه و صندلی های راحتی برای آکوستیک کردن اتاق کافی هستند. این چیزها می توانند کمی آکوستیک اتاق را بهبود دهند اما چند پنل فایبرگلاس باکیفیت تفاوت به مراتب بزرگتری ایجاد خواهد کرد.

۲- مانیتورهای رفرنس

علاوه بر مانیتورهای اصلی، توصیه می شود یک جفت اسپیکر رفرنس هم برای چک کردن میکس ها داشته باشید. این اسپیکرها می توانند هر چیزی باشند – اسپیکرهای بزرگی که فرکانس های بیس را برجسته می کنند، اسپیکرهای کوچکی که روی میدرنج تمرکز دارند یا حتی هدفون (در حقیقت اگر اتاق شما آکوستیک فوق العاده ای ندارد، هدفون می تواند بسیار به شما کمک کند). هدف این است که یک سیستم ثانویه برای گوش دادن به کارها داشته باشید که بتواند ابعاد دیگری از میکس را به شما نشان دهد.
این کار باعث می شود شما چشم اندازی داشته باشید از این که میکس شما در سیستم های پخش دیگر چطور صدا خواهد داد. احتمالش کم است فضایی در اختیار داشته باشید که بتوانید درایورهای 15 اینچی را روی دیوار نصب کنید، پس پیشنهاد ما برای این سیستم ثانویه چیزی مانند اسپیکرهای کوچک بدون ساب ووفر یا هدفون است.

۳- سیستم تان را بشناسید

حتی مجهز ترین و گران قیمت ترین استودیوها هم بی نقص نیستند و برای انجام میکس های بی نقص باید به صدای آن ها عادت کرد، فقط تفاوت در اینجاست که عادت کردن به صدای این استودیوها راحت تر است. سعی کنید قطعاتی که بالانس و میکس آن ها را می پسندید گوش دهید و آن ها را با دقت بررسی کنید و به این وسیله سیستم مانیتورینگ و فضایتان را بشناسید. این قطعات را در سیستم خودتان گوش دهید و سپس آن را در یک سیستم دیگر، مثلا خانه ی یکی از دوستانتان چک کنید و ببینید صدای میکس چگونه تغییر می کند؛ این کار می تواند خیلی چیزها را به شما نشان دهد. آگاهی کامل از این که سیستم شما چطور صدای واقعی را تغییر می دهد می تواند به شما کمک کند که خودتان را با سیستم تان وفق دهید.
حقیقت این است که این پروسه آزمون و خطای زیادی را می طلبد و هیچ راه دیگری برای آن وجود ندارد. خبر خوب این است که با پشتکار می توانید در محیط هایی که ایده آل نیستند هم میکس های خوبی خلق کنید.

۴- فیلتر کردن میکس برای رفرنس

یکی از ترفندهایی که برای مانیتور کردن یک محدوده ی فرکانسی مشخص از میکس می توانید انجام دهید قرار دادن یک فیلتر روی خروجی مستر است. وقتی در مراحل پایانی میکس قرار داشتید، یک فیلتر low-pass را روی فرکانس 250Hz (روی باس مستر) قرار دهید، پس در این حالت روی محدوده ی بیس تمرکز خواهید داشت. این محدوده را به شکلی تنظیم کنید که تمام المان ها کمی واضح تر شوند. این پروسه را با یک فیلتر high-pass روی فرکانس 4kHz برای فرکانس های بالا و یک فیلتر band-pass برای فرکانس های بین 250Hz تا 4kHz برای میدرنج ادامه دهید. می توانید شیب 12dB/octave را برای باندهای فیلتر انتخاب کنید. حیرت انگیز است که با حذف کردن فرکانس هایی که به آن ها نیاز ندارید می توانید چه چیزهایی را بشنوید.

۵- استفاده ی مناسب از Subtractive EQ

معمولا دو مرحله وجود دارد که میکس ها در سیستم های دیگر خوب صدا نمی دهند. یکی حالت کلی میکس است، مثلا بیس، زیادی در میکس کمرنگ است و شما ولوم آن را افزایش می دهید، یا مثلا تربل زیاد از حد برجسته شده، پس شما شدت فرکانس های بالا را کاهش می دهید. مرحله ی دیگر بخش پر جزئیات تر طیف فرکانسی است. مثلا فرکانس 240Hz بیش از حد تشدید شده و شما باید سعی کنید انرژی بخش پایین میدرنج را کاهش دهید، یا مثلا محدوده ی بیس به خوبی در میکس شنیده نمی شود و شما بیس را به شکلی میکس می کنید که انرژی مناسبی را در ساب ووفر اسپیکرها ایجاد کند.

این مورد هم به شناخت کاراکتر صدای اتاق مربوط می شود؛ این که دقیقا بدانید چه چیزی را باید حذف کنید و چه چیزی اهمیت ویژه ای در میکس دارد به شما کمک می کند میکس هایی بسازید که در دیگر سیستم ها هم خوب صدا بدهند. یک زنگ خفیف ممکن است در یک سیستم کاملا محو شود و در سیستم دیگر بیش از حد برجسته شود. حذف کردن تُن هایی که به آن ها نیاز ندارید موجب می شود میکس شما در سیستم های دیگر هم خوب صدا بدهد، اما از طرف دیگر می تواند طراوت قطعه را از بین ببرد – پس باید یاد بگیرید چگونه از Subtractive EQ به شکل مناسبی استفاده کنید.

اگر بتوانید این کار را به درستی انجام دهید، ساخت میکس هایی که در انواع سیستم ها خوب صدا بدهند بسیار آسان تر خواهد شد. اگر راه دیگری برایتان نمانده بود می توانید تُن هایی که شدت بیش از حدی دارند را شناسایی کنید. این کار را می توانید با boost کردن یک باند باریک اکولایزری و یک VU meter انجام دهید. باند اکولایزر را در طول طیف فرکانسی حرکت دهید و ببینید کدام فرکانس موجب پرش متر VU می شود؛ چنین پرشی نشانگر از انباشت فرکانس ها در آن محدوده است. اما باز هم باید اشاره کنیم که انباشت فرکانس ها لزوما چیز بدی نیست، بلکه جزوی از ذات موسیقی است، پس کاملا از هدف تصمیماتی که می گیرید آگاه باشید.

اصلی ترین چیزی که می خواهیم به شما بگوییم این است که باید توجه زیادی به درک تان از صدا داشته باشید. ابتدا باید کاری کنید که درک شما از صدا تا حد ممکن دقیق باشد. هر چیزی که به شما کمک کند تا بتوانید از زاویه ی دیگری به میکس نگاه کنید و ابعاد دیگری از آن را بشنوید، شما را به این هدف نزدیک تر خواهد کرد.

در نهایت بهترین راه برای مطمئن شدن از این که میکس ها در هر سیستم پخشی خوب صدا بدهند استخدام یک مهندس مسترینگ است، چرا که آن ها میکس شما را نشنیده اند و با دیدی تازه و در مکان متفاوتی با میکس شما مواجه می شوند… اما خوب می دانید که این تنها راه شما نیست.