چهار ترفند ساده برای استفاده از دکمه های ولوم و تُن گیتار

مقدمه

دکمه های چرخشی ولوم و تُن گیتار شاید سلاح مخفی خارق العاده ای باشند که با استفاده از آن ها می توانید صدایتان را متحول کنید.

تُن گیتار از انگشت های شما شروع می شود، اما پیش از آنکه برای تغییر صدا از امپ و افکت ها استفاده کنید، باید پتانسیل کنترل های خود گیتار را نیز در نظر داشته باشید.

تنظیم دکمه ها روی درجه ی 10 کلیشه ایست که باید آن را فراموش کنید. بسیاری از ما کنترل های تُن و ولوم را روی یک پوزیشن قرار می دهیم و همانجا رهایشان می کنیم؛ سپس با استفاده از پدال ها و کنترل های روی امپلی فایر صدای مورد نظرمان را شکل می دهیم. اما این روش قطعا تنها راه برای شکل دادن مناسب صدا نیست.

همانطور که بسیاری از گیتاریست های بزرگ ثابت کرده اند، قابلیت و پتانسیل های زیادی روی خود گیتار وجود دارد که خیلی راحت و سریع می توان آن ها را کنترل کرد…

1. استفاده از کنترل ولوم برای boost

همه ی ما می دانیم دکمه ی چرخشی ولوم چه کاری انجام می دهد. این کنترل لِول خروجی ولوم گیتار را تغییر می دهد. اما همین کنترل می تواند وسیله ی داینامیک مفیدی باشد که در میانه ی قطعه بتوان از آن استفاده کرد.س

چرا باید از یک پدال ولوم استفاده کرد وقتی بالا بردن ولوم گیتار برای پارت سولو می تواند همان تاثیر را داشته باشد؟ برای این کار باید از انتها شروع کنید؛ ولوم گیتار را روی 10 (بالاترین حد) قرار دهید و امپ را به شکلی تنظیم کنید که در این حالت تُن گیتار را اُوردرایو کند.

حالا دکمه ی چرخشی ولوم را به عقب ببرید؛ به این صورت تُن شما هم کلین خواهد شد و هم صدای آن آرام تر می شود. بالا بردن دکمه ی چرخشی ولوم، تُن شما را boost می کند و می توانید در هر بخشی از قطعه که نیاز بود از آن استفاده کنید.

همچنین بد نیست اشاره کنیم که ولوم گیتار شما، ابتدایی ترین کنترلی است که سیگنالی که به پدال ها منتقل می شود را تحت تاثیر قرار می دهد. پس قاعده ی مشابهی برای تغییر گِین پدال های فاز و اُور درایو وجود دارد – با کاهش ولوم می توانید تُانلیته ی ملایم تری داشته باشید.

استفاده از کنترل ولوم، می توانید کارایی بیشتری از پدال هایتان بگیرید، و شاید حتی نیاز به استفاده از پدال های کمتری پیدا کنید. اما به خاطر داشته باشید، در بسیاری از گیتارها وقتی کنترل ولوم را کاهش می دهید، شدت فرکانس های بالا نیز کاهش پیدا می کند. چنین چیزی شاید برای بعضی ها خوشایند باشد، اما می توان با انجام تنظیماتی از آن جلوگیری کرد.

2. آزاد کردن تُن

بسیاری از گیتاریست ها از کنترل تُن به درستی استفاده نمی کنند. ما تنظیمات امپ را بر اساس مستقر بودن کنترل های تُن گیتار روی حالت حداکثری (درجه ی 10) انجام می دهیم، اما در چنین حالتی نمی توانید مانند شیوه ای که برای کنترل ولوم بیان کردیم آزادی عمل داشته باشید.

بجای این کار می توانید کنترل تُن گیتار را روی درجه ی 6 قرار دهید و سپس به سراغ تنظیمات امپلی فایر بروید. در این حالت احتمالا بیشتر از حد معمول میدرنج، تربل و گِین داشته باشید. این هم روش دیگری است برای این که تاثیر یک پدال boost را داشته باشید، چرا که در این صورت کنترل بیشتری دارید، مخصوصا برای پارت های لید.

با بالا بردن دکمه ی چرخشی تُن روی گیتار می توانید تُن قدرتمندتر و گِین بیشتری داشته باشید تا پارت های سولو برجسته تر شوند. برای پارت های ریتم کنترل تُن را به عقب بازگردانید و بر حسب نیازتان کنترل ولوم را هم متناسب با تُن تغییر دهید.

3. ایجاد گرما در صدا

اگرچه تُن های روشن جذاب هستند اما شما گاهی وقت ها به چیز دیگری نیاز دارید. Joe Bonamassa یکی از افرادیست که با استفاده از قابلیت های کنترل تُن پیکاپ های بریج و نِک گیتار لس پاول تُن های گرمی از سازش می گیرد؛ او در ابتدا این کار را با دیدن ساز زدن اریک کلپتون یاد گرفت. همچنین می توان با کم کردن کنترل ولوم و زیاد کردن کنترل تُن می توان به تُن هایی مناسب سبک کانتری دست یافت.

4. شبیه کردن تُن پیکاپ بریج سینگل کویل به پیکاپ هامباکر

برای این کار به اُور درایو اضافه نیاز دارید، اما کنترل تُن گیتار در این مورد ضروری است.

ابتدا با استفاده از یک پدال اُور درایو با کیفیت کخ میدرنج برجسته ای دارد، مقداری تُن گیتار را اُور درایو کنید. وسوسه نشوید که تربل امپ یا پدال را کاهش دهید – تربل را بین درجات شش تا هشت قرار دهید، نه کمتر.

حالا ولوم گیتار را کاملا بالا ببرید، اما کنترل تُن پیکاپ بریج را روی حالت نصف یا کمتر قرار دهید. حالا صدایی شبیه به کاراکتر پیکاپ های هامباکر خواهید داشت.