محصولات ام ایکس آر | MXR

شروع کار در دهه ۷۰

شاید تصورش سخت باشد که چنین شرکتِ موفقی کارش را در دهۀ 70 شروع کرده باشد. موسسین این شرکت، تری شروود (Terry Sherwood) و کیث بار (Keith Barr) دو دانش آموز دبیرستانی در مدرسۀ راش هنریتای روچسترِ نیویورک بودند که با کمک هم در یک آپارتمان اجاره ای سرویسی برای تعمیر تجهیزات صوتی استریو راه انداختند. با توجه به اینکه بسیاری از مراجعات به خاطر خرابی پدال افکت ها بود آن ها تصمیم گرفتند خود وارد عرصۀ تولید پدال افکت ها شوند و این شد که اولین پدال خود به نام Phase 90 را ساختند.

استقبال خوب از فیز 90 باعث شد تا بعدها افکت های دیگری مثل Distorthion +, Box Blue, Dyna Comp را هم بسازند. چندی بعد مایکل لایاکونا به عنوان فروشنده و بازاریاب به تیم کوچک آن ها پیوست. چند سال بعد بار لاتر MXR را ترک کرد و شرکتِ خودش Alesis را در هالیوود راه اندازی کرد ولی شروود در کنار 5 مهندس و مدیرِ MXR که همگی از هم بنیان گذاران این شرکت بودند با تحقیق و توسعه و بررسی تکنولوژی های جدید بر آن شد تا شرکت Whirlwind را راه اندازی کند.

MXR و Dunlop

سال 1987 جیم دانلوپ (Jim Dunlop) برند MXR را خریداری کرد و مجددا خط تولید پدال های کلاسیک MXR را احیاء نمود. او در خط تولید جدید ضمن ادامۀ تولید افکت پدال های مشهورِ Phase 90, Dyna Comp مدل های جدیدی همچون Carbon copy و Fullbore Metal وارد چرخۀ تولید کرد. وی همچنین یک خط تولید مجزا برای تولید افکت های MXR Bass Innovations در نظر گرفت که از دلِ آن دو افکت مشهور Bass Octave Deluxe و Bass Envelope Filter بیرون آمد. هر دوی این پدال ها برندۀ جوایزی شدند و در مجلات Bass Player و Guitar World خوش درخشیدند. نکتۀ جالب دربارۀ پدال های تولیدی دانلوپ این بود که علاوه بر کیفیت ظاهری، کیفیت صوتی بسیار خوبی هم داشتند و با سایر پدال ها سازگار بودند.

بزرگ ترین تغییر

پدال افکت MXR M-101 Phase 90 در اولین دو آلبوم وان هلن به کار رفت. پدال افکت هایی که MXR پیش از 1981 عرضه می کرد فاقد هرگونه LED، جک آداپتور A/C، سوئیچینگ bypass و … بود ولی با این حال طرفداران زیادی داشت. بزرگترین تغییر در تاریخ تولیدات این شرکت زمانی بود که چراغ های LED و جک آداپتور A/C به محصولات خود اضافه کرد. هر یک از پدال ها مجهز به یک جک 1.8 اینچی برق بود. این سری از پدال افکت ها سری Reference و در واقع اولین سری از محصولات MXR بود.

محصولات جدید

MXR در سال 1981 سری جدیدی تحت عنوان Commande Series عرضه کرد که خط تولیدی از پدال های ارزان قیمت پلاستیکی بود. این پدال ها در رقابت با محصولات پلاستیکی کمپانی های ژاپنی که مثل سیل روانۀ بازار آمریکا شده بود عرضه شد. طراحی این پدال ها همانند سری رفرنس بود با این تفاوت که تمام جک های ورودی و خروجی به قسمت بالا جا به جا شده بودند تا گروه بندی دقیق تری در پدال بورد داشته باشند. MXR برای اولین بار از یک فوت سوئیچ بزرگ در افکت های این سری استفاده کرد.

بعدها سری 2000 پدال های MXR عرضه شد که با درواقع بازطراحی کاملی از سری رفرنس و Commande بود. این پدال افکت ها ضمن برخورداری از کیفیت بالا مجهز به یک سوئیچینگ FET و دو LED نشانگر سیگنال بودند. جنسِ این پدال ها از فلز بود و یکی از نقاط قوتشان این بود که باتری آن ها به راحتی تعویض می شد. افکت های سری 2000 را می شد از راه دور کنترل کرد. اکثر پدال افکت های این سری خروجی دوگانه داشتند و صدای هر یک متفاوت از دیگری بود.

پدال افکت دیجیتال به نام Junior

سری 2000 از 6 مدل پشتیبانی می کرد. پدال های مهم این نسل عبارتند از Dyna Comp, Distortion+, Phaser, Stereo Chrus, Strereo flanger و Time Delay. شرکت MXR در اواخر سال 1983 پدال افکتی معرفی کرد که صدای دیجیتال تولید می کرد؛ اسمش Junior بود. جونیور در اوایل 1984 عرضه شد و به 6 پدال معروف سری 2000 نیز اضافه شد. این پدال افکت از چهار افکت صوتی مجزا برخوردار بود: laser, clap, high hat. افکت ها روی یک چیپ رامِ قابل تعویض ذخیره می شدند که توسطِ خودِ MXR ساخته شده بود. این شرکت تا اواخر سال 1984 به تولید سری رفرنس، Commande و 2000 ادامه داد.

رک مونت های حرفه ای

از دیگر محصولات این شرکت رک مونت های حرفه ای بود که توسط هنرمندان بزرگی چون دیوید کلیمور، استورات آدامسون و مایک رادرفورد استفاده می شد. در سال 1983 شرکت MXR یکی از اولین مالتی افکت های رک مونت را برای گیتار و باس درست کرد. اسم این محصول Omni بود. Omni شش حالت مختلف داشت: ساستین، دیستورشن، دیلی، اکولایزیشن، فلنجر و chorus. این محصول دارای یک فوت پدال M-181 بود که نوازنده به راحتی می توانست بین افکت های مختلف سوئیچ کند یا افکت مورد نظر را خاموش کند یا ترتیب قرارگیری آن ها را عوض کند. MXR در اواخر سال 1981 مجوز فروش مجدد یک ماشین درام دیجیتال به نام KIT-178 را از ایالت متحده دریافت کرد. در اوایل سال 1983 این شرکت به ترتیب کامپیوتر درام M-185 و سپس M-189 را عرضه کرد. این دو ماشین دقیقاً مثل درام ماشین Linn LM-1 بودند.

گسترش شهرت و محبوبیت

با گذشت زمان استفاده از افکت پدال ها رواج یافت و گیتاریست ها بدون آن انگار چیزی کم داشتند. این برند روی زبان ها افتاد و به یک نام محبوب در عرصۀ تولید پدال افکت ها تبدیل شد. از همان اوایل پدال های MXR به سه ویژگی مهم شهره بودند: خلاقیت، اطمینان پذیری و مقرون به صرفه بودن. این سه ویژگی توانست اعتبار MXR را نزد مصرف کنندگان افزایش دهد و به تنهایی برای دهان به دهان شدن این برند کافی بود.

المان های کیفی MXR

وقتی به تاریخچۀ این شرکت نگاه می کنیم در می یابیم که نارضایتی مشتریان بزرگترین انگیزه برای پیشرفت و استفاده از نوآوری های جدید است. بار و شروود وقتی کیفیت پایین افکت پدال های موجود در فروشگاه ها را دیدند به این فکر افتادند که در دهۀ 70 شرکت خودشان MXR را راه اندازی کنند و چیزی بسازند که با سنجه های کیفی آن ها جور درآید و مشتری را به صورت کامل راضی کند. همین انگیزه باعث ساخت Phase 90 و سایر افکت هایی شد که به خوبی درخشیدند و مشتریان زیادی را با خود همراه کردند.

دوام بالای محصولات

آیا تا الان روی استیج برایتان پیش آمده که وسط اجرا پدال زیر پایتان بشکند یا دچار مشکل شود. اگر چنین اتفاقی افتاده قطعاً آن پدال MXR نیست. چون شرکتی که با انگیزۀ نارضایتی از کیفیتِ پدال افکت ها و از دلِ یک تعمیرگاه صوتی متولد شده و کارش از همان فیز 90 تاکنون مبتنی بر تولیدات بادوام و محکم بوده بعید است محصولاتش چنین مشکلی داشته باشند. بنابراین با خیال راحت استامپ باکس های MXR را در پدال بورد خود قرار دهید، ذره ای نگران خراب شدنشان نباشید و با خیال راحت احساسات موسیقیایی خود را بروز دهید. این پدال ها قرار است عمری برای شما کار کنند.

آرتیست های بزرگ و محصولات MXR

بد نیست بدانید علاوه بر موزیسین های معمول، بسیاری از نوازنده های سرشناس چون David Gilmour, Randy Rhoades و Eddie Van Halen از پدال افکت های MXR استفاده می کنند و بسیاری از قطعات معروفی که شنیده اید با کمک همین پدال ها ساخته شده است. در حال حاضر هنرمندان زیادی مثل Joe Bonamassa و Marcus Miller توجه خاصی به محصولات MXR دارند که این موضوع آیندۀ خوبی برای این شرکت ترسیم می کند.